MAMA’S PRIDE

MAMA’S PRIDE

1975

(Atco Records)

SIDE I: “In The Morning”, “Who Do You Think You're Foolin’”, “Blue Mist”, “Laurie Ann”, “Missouri Skyline”.

SIDE II: “Ole St. Lou”, “Kind Lovin’ Woman”, “Where Would You Be”, “Young And Free”.

MAMA’S PRIDE: Pat Liston – Vocals/ Guitar, Danny Liston – Vocals/ Guitar, Max Baker – Guitar, Joe Turek – Bass, Kevin Sanders – Drums and Frank Gagliano – Keyboards.

Produced By Arif Mardin.

Αυτό το άγνωστο εντελώς Southern Rock συγκρότημα ιδρύθηκε το 1972 από τους αδελφούς Pat (κιθάρα) και Danny Liston (τραγούδι, κιθάρα) και πήραν το όνομα τους, απλά ως φόρο τιμής στην μητέρα τους.

Το αρχικό όνομα τους στα τέλη των 60’s ήταν Blood Brothers, όταν το άλλαξαν σε Mama’s Pride ο κυνηγός ταλέντων της δισκογραφικής εταιρείας Atco, Ahmet Ertugen πέταξε στην Tampa της Florida για να δει τους δει live και να τους υπογράψει δισκογραφικό συμβόλαιο επί τόπου. Έχοντας παίξει αρκετά χρόνια στην τοπική σκηνή του St. Louis του Missouri, οι Mama’s Pride υπέγραψαν εύκολα συμφωνία με την Atco Records, παράρτημα της Atlantic Records και ηχογράφησαν το πρώτο ομότιτλο ντεμπούτο τους σε τρείς μόνο ημέρες στα πασίγνωστα “Criteria Recording Studios” του Miami, ενώ το LP κυκλοφόρησε το 1975. Η παραγωγή ανήκει στον νικητή 11 βραβείων Grammy τον σπουδαίο Arif Mardin (1932-2006), ο οποίος συνεργάστηκε με εκατοντάδες καλλιτέχνες σε πολλά διαφορετικά στυλ μουσικής, oι συνεργασίες του περιλαμβάνουν καλλιτέχνες όπως οι Queen, Bee Gees, Laura Nyro, Phil Collins, David Bowie, Ringo Starr, κλπ.

Στο πρώτο τους αυτό δίσκο οι Mama’s Pride θυμίζουν αρκετά Allman Brothers Band και η φωνή του Danny Liston φέρνει σε αυτή του Gregg Allman, τραγούδια που ξεχώρισαν αμέσως από το δίσκο ήταν τα “In The Morning”, “Blue Mist”, “Ole St. Lou” και “Who Do You Think You're Foolin’”. Να πούμε ότι τα “In The Morning” και “Blue Mist” ήταν δύο τραγούδια που είχαν συχνό airplay στα τοπικά FM ραδιόφωνα της περιοχής τους, για πολλά χρόνια.

Το group πέρασε τα επόμενα χρόνια του, κυριολεκτικά στο δρόμο και έπαιξαν ζωντανά δίπλα σε μεγάλα συγκροτήματα των ΗΠΑ όπως οι… Charlie Daniels Band, Outlaws, Allman Brothers Band, Marshall Tucker Band, Heart, Kansas, Alice Cooper, Reo Speedwagon και Lynyrd Skynyrd μεταξύ άλλων.

Οι Mama’s Pride είχαν για managers τους Alan Walden και Charlie Bruscoe. Ο Alan ως manager είχε και τα εξής σκληρά Νότια συγκροτήματα των Allman Brothers Band, Marshall Tucker Band και Wet Willie.

Το ντεμπούτο album “Mama's Pride” είναι μια μεγάλη σκληρή δουλειά του Νότιου Rock από το «μεθοριακό κράτος» του Missouri, για να είμαστε ακριβείς. Το συγκρότημα δεν ήταν ακριβώς στην ίδια μουσική τάξη με την πολυπλοκότητα που είχαν ας πούμε οι Allman, οι Skynyrd, οι Marshall Tucker, ή οι Outlaws, αλλά ήταν πολύ παρόμοιο με αυτά τα μουσικά σύνολα. Θα έλεγα ότι ήταν λίγο σε πιο soft προσανατολισμένο απ’ ότι τα προαναφερθείσα σχήματα, όχι ότι δεν είχαν κάποιο καλό και υψηλό επίπεδο οργανοληπτικής δεξιοτεχνίας, απεναντίας. Μπορεί επίσης, να μην είχαν την αίσθηση του χιούμορ των Charlie Daniels Band, αλλά ένα πολύ κομψό σύνολο τραγουδιών δεν τους έλειπε καθόλου. Διέθεταν τους αδελφούς Liston σε κιθάρες και φωνητικά, αναμιγνύοντας και την ακουστική κιθάρα τέλεια, αλλά πολύ ωραία και ζεστά ήταν και τα πλήκτρα του Max Baker. Εδώ μπορούσες ν’ ακούσεις μεγάλα κιθαριστικά riffs από τους Pat και Danny Liston αλλά και από τον Max Baker,  όλα τα solos είχαν ένα πλούσιο αποτελέσματα μ’ ένα νόστιμο κιθαριστικό κτύπημα. Τα δύο πρώτα album τους ήταν εξαιρετικά.

Το 1977 οι Mama’s Pride ήταν πίσω στο studio και κυκλοφόρησαν την επόμενη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “Uptown And Lowdown”, στον δίσκο αυτό είχαν για νέο μέλος στα πλήκτρα τον Paul Willet. Το σχήμα δούλεψε πολύ και σκληρά και τελικά ήρθαν κάποια στιγμή κάτω από τη σκέπη του Ronnie Van Zant των Lynyrd Skynyrd, όταν όμως δυστυχώς, ο Ronnie έχασε τη ζωή του στο γνωστό αεροπορικό δυστύχημα του 1977, αυτό επιβράδυνε αποτελεσματικά το ταξίδι των Mama’s Pride στη μουσική σκηνή του Νότου. Ήταν ήδη σε συνομιλίες με τον Ronnie  για να τους κάνει την παραγωγή στο τρίτο τους δίσκο, κάτι που δεν έγινε ποτέ όταν ο Ronnie απεβίωσε. Το 1978 έπαιξαν ως back-up σχήμα δίπλα στον μεγάλο Gregg Allman για την solo περιοδεία του, ενώ είχαν ήδη δισκογραφικό συμβόλαιο με την δισκογραφική τους εταιρεία Atco, δυστυχώς άρχισαν σιγά-σιγά και τελικά ξεχάστηκαν προς χάριν της ηλίθιας disco μουσικής. Εξακολούθησαν παρά τις αντιξοότητες να υπάρχουν και το 1981 κυκλοφόρησαν τον δίσκο “Eternal Mystery” χωρίς καμία μα καμία απολύτως επιτυχία, συνέχισαν κουτσά στραβά μέχρι και το 1982. Με λίγη έως καθόλου θα έλεγα, υποστήριξη που είχαν από την δισκογραφική εταιρεία τους, αλλά και μέσα από κάποια προσωπικά ζητήματα στο group, τελικά διαλύθηκαν προς τα τέλη του 1982.
Το 1987 το συγκρότημα έκανε μια one-off  reunion συναυλία, όλα έδειχναν ότι η επανένωση ήταν καλή και τελικά αποφάσισαν να καταγράψουν ένα νέο δίσκο με τίτλο “Guard  Your Heart” μετά από τέσσερα χρόνια το 1991. Τελικά οι Mama’s Pride έχουν επανενωθεί και πάλι από το 2004 και συνεχίζουν να κάνουν κάποιες ζωντανές εμφανίσεις μερικές φορές το χρόνο στη γενέτειρα τους το St. Louis. Το 2006 κυκλοφόρησαν και ένα live album το “A Live And Well Αt Τhe Pageant”.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ MAMA’S PRIDE

Mama’s Pride [1975]

Uptown and Lowdown [1977]

Eternal Mystery [1981]

Guard Your Heart [1991]

A Live And Well At The Pageant [2006]

TRIVIA

Μετά το πρώτο του δίσκο, το συγκρότημα περιόδευσε μ’ ένα Ford Econoline Van του 1964, όπου το ονόμασαν “Ol’ Blue”. Κάποτε κατά λάθος τους μπέρδεψαν, λόγω της μεταφοράς τους μ’ αυτό το van και τους νόμισαν ότι ήταν οι τεχνικοί και όχι αυτοί που θα άνοιγαν το live για τον Charlie Daniels.

Lucille Liston ήταν το όνομα της μητέρας των δύο αδελφών Liston που ήταν η αφορμή για το όνομα του group, η κυρία Lucille τραγουδούσε στη δεκαετία του ’30 Country μουσική με το σχήμα των Texas Bluebonnets. Ενώ, η κυρία που φαίνετε στο cover του πρώτου album, δεν είναι στην πραγματικότητα η μητέρα των Pat και Danny Liston, ήταν μια κυρία από το Miami και το όνομα αυτής ήταν Gertrude Marx.