ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK

ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK
Πρέπει να ξέρετε ότι τα πραγματικά γνήσια καλά συγκροτήματα δεν ήταν λίγα, φαίνονται όμως λίγα μπροστά στις λεγεώνες των άχρηστων, καταστροφικών για την μουσική συγκροτημάτων. Υπήρχαν και θα υπάρχουν συγκροτήματα που φτιάχνουν προσωπικότητες αλλά και άλλα που τις χαλάνε, σκοπός μου θα είναι η θύμηση και η αναφορά φυσικά μόνο των πρώτων. Πάντως, θα ήθελα από εσάς να μην εκτιμήσετε την όποια δική μου προσφορά εδώ, αλλά μόνον την τεράστια προσφορά των συγκροτημάτων που παρουσιάζονται σε τούτο εδώ το blog. Μην ψάχνετε για συγκροτηματάκια της σειράς που ιδρώνουν, ή αγκομαχούν για να ακουστούν, μην ψάχνετε για τυποποιημένα μουσικά σχήματα. Δυστυχώς βγαίνουν-υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα, που δεν λένε μουσικά, απολύτως τίποτα και τ' ανεχόμαστε μόνο και μόνο επειδή απλά υπάρχουν… Να λατρεύετε κ' να αγαπάτε το βαρύ σκληρό ήχο των 70’s και των 80’s, το τέλειο στο HΑRD ROCK, το απολύτως γνήσιο στο HEAVY METAL και τον ανόθευτο κλασικό ήχο στο SOUTHERΝ ROCK...

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023

GARY ROSSINGTON

(4-December-1951 ~ 5-March-2023)

Ο Gary Robert Rossington γεννήθηκε στο Jacksonville στη Florida και στην παιδική του ηλικία είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον για το baseball και φιλοδοξούσε να παίξει μια μέρα στους New York Yankees. Ήταν καλός παίκτης, αλλά όταν άκουσε τους Rolling Stones στις αρχές της εφηβείας του άρχισε να ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τη μουσική και τελικά εγκατέλειψε τις φιλοδοξίες που εξ αρχής είχε για το baseball. Αλλά, ήταν και η αγάπη του για το baseball που οδήγησε έμμεσα στον σχηματισμό των Lynyrd Skynyrd το καλοκαίρι του 1964, μαζί με τους Ronnie Van Zant και Bob Burns. Τους Ronnie και Bob τους γνώρισε όταν έπαιζαν σε αντίπαλες ομάδες και η τριάδα αποφάσισε να κάνουν παρέα και να φτιάξουν ένα ερασιτεχνικό μουσικό συγκρότημα. Οι τρεις τους έστησαν τον εξοπλισμό τους στο parking του σπιτιού των γονιών του Burns και έπαιξαν την τότε επιτυχία των Rolling Stones “Time Is On My Side”, τους άρεσε αυτό που άκουσαν και αποφάσισαν αμέσως να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα. Ονομάζοντας αρχικά τους εαυτούς τους ως Noble Five, με τις προσθήκες του κιθαρίστα Allen Collins και του μπασίστα Larry Junstrom, άλλαξαν αργότερα το όνομα του συγκροτήματος σε One Percent, πριν τελικά καταλήξουν στο γνωστό σε όλους μας όνομα Lynyrd Skynyrd το 1969. Παίρνουν το όνομα του καθηγητή τους, στην γυμναστική (Leonard Skinner) και το παραποιούν, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν ότι με αυτό το όνομα θα κατακτούσαν τον κόσμο και το πάνθεον της μουσικής.

Ο Rossington μάλιστα εγκατέλειψε το γυμνάσιο για να επικεντρωθεί στους Lynyrd Skynyrd σε πλήρη απασχόληση, η επιλογή του στην κιθάρα ήταν μια Gibson Les Paul του 1959, την ονόμασε “Berniece” προς τιμήν της μητέρας του, στην οποία ήταν εξαιρετικά πιο κοντά μετά τον θάνατο του πατέρα του. 

Οι Lynyrd Skynyrd είναι εκείνο το Νότιο συγκρότημα όπου ευθύνεται για την εμφανή παγκόσμια διάδοση και επιτυχία του Southern Rock, κατά την διάρκεια της χρυσής δεκαετίας του 1970, αλλά και όχι μόνο… Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε στα 1973 και το συγκρότημα γνώρισε απίστευτα μεγάλη επιτυχία στη δεκαετία του ’70, αλλά δυστυχώς το 1977 τρία από τα μέλη τους σκοτώθηκαν σ’ ένα αεροπορικό δυστύχημα, γεγονός που οδήγησε όπως ήταν φυσικό επακόλουθο και στην διάλυση τους. Τους πήρε περίπου στα 10 χρόνια να ξανά εμφανιστούν μπροστά στο κοινό, έτσι το 1987 τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, επανενώθηκαν με τον Johny Van Zant πίσω από το μικρόφωνο, (μικρότερο αδελφό του ιδρυτικού μέλους Ronnie Van Zant). Ο Rossington ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του γκρουπ μετά την επανένωση του.

Το θρυλικό αυτό group, όπου μέσα από μια μοναδική χημεία, αναδύθηκε ο θρύλος που ακούει απλά στο όνομα Lynyrd Skynyrd. Η ακρόαση της μουσική τους δεν μοιάζει με μια απλή βουτιά στο μουσικό παρελθόν τους, είναι κάτι περισσότερο, είναι κάτι πολύ-πολύ παραπάνω… είναι απλά η ανακάλυψη του γνήσιου, ανόθευτου, αντρικού-παντελονάτου αλλά και αυθεντικού Southern Rock ήχου. Ότι και να πεις για αυτούς είναι λίγο, έκαναν το Southern Rock, παγκόσμια υπόθεση. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι κύριοι, δεν νομίζω πως η μουσική του Νότου θα γνώριζε τέτοια τρομερή απήχηση σε όλον το κόσμο. Το group διακρίνεται από τον συμπαγή ήχο του, το διακριτικό στυλ και στο καταιγιστικό παίξιμο των τριών κιθαριστών του, οι κιθάρες στην κυριολεξία παίρνουν φωτιά. Είχαν μια απίστευτη ενέργεια, ένα ακατάσβεστο πάθος που σε συνεπαίρνει μόλις τους ακούς. Νομίζεις ότι τα στενά όρια των studio ηχογραφήσεων, δεν τους χωράνε και θέλουν να πετάξουν έξω μαζί με την μουσική, πέρα μακριά.

Όλα γίνονται και έρχονται γρήγορα, περιοδείες σε όλο τον κόσμο, αρκετά καλές πωλήσεις δίσκων, καταξίωση από οπαδούς και κριτικούς. Ένα άγριο και πεινασμένο μουσικό σύνολο σαν τέρας, πρόθυμο να καταβροχθίσει τους ανταγωνιστές του και να κατακτήσει το έδαφος τους, χωρίς φόβο ή οίκτο για κανέναν. Αυτός ο ορισμός ταιριάζει σαν γάντι για τους επτά σκληροπυρηνικούς rednecks που μπήκαν στο Rock, βελτιώνοντας τις επιρροές τους από τους Allman Brothers Band και συνδυάζοντας με Βlues και Country, γεννώντας ένα νέο στυλ, που ονομάστηκε σκληρό Νότιο Rock. Το group έφτασε στην ωριμότητα του στις διάφορες Pub στους δρόμους του Νότου, γεμάτες με whiskey και γενναιόδωρες δόσεις από σκληρό Rock & Roll. Όταν κουράστηκαν να παίζουν στα επτά πρώτα χρόνια της σκληρής δουλειάς τους στα Bar, στα οποία συχνάζουν οδηγοί φορτηγών, μοτοσικλετιστές και άλλες σκληρές φυλές, άρχισαν να βλέπουν την μουσική τους πιο επαγγελματικά. Απόλυτο Pure Southern Rock, το όνειρο των Skynyrd γεννήθηκε στον ανοιχτό δρόμο, με στίχους προσανατολισμένους στην επιβίωση, τις πνευματικές εμπειρίες, το ποτό και φυσικά στην ελευθερία.Έβαλαν με το στυλ τους μια σφραγίδα ως μια σιδερένια γροθιά στην επανάσταση του Νότιου σκληρού Rock, μετά έγιναν μια πολύ καλή λαδωμένη μηχανή, καθώς γέννησαν πολλά groups, όπου ακολούθησαν τον ήχο τους με επιτυχία. Οι συναρπαστικές live εμφανίσεις τους, τους φέρνουν επικεφαλής σε όλο το χώρο του Southern Rock, αν και δεν είναι τυχαίο αυτό, αφού οι Lynyrd Skynyrd είναι επαγγελματίες και αντί-σταρ. Με τραγούδια θρύλους που διάνθισαν τις μουσικές λίστες κάθε Rock γενιάς, πέτυχαν να προκαλέσουν αγνά συναισθήματα και να μείνει η υπέροχη δουλειά τους, ανάγλυφη στο μυαλό και στην καρδιά. Το συγκρότημα που σήκωσε πρώτο την στρατιωτική σημαία του Αμερικανικού Νότου, υπερασπιζόμενο τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες, έδειξε ένα ασίγαστο πάθος και ευθύνη, για τη διαιώνιση του μοναδικού Αμερικανικού Νότιου μουσικού πνεύματος. Τα τραγούδια τους, διαμάντια στα οποία αντανακλάσεις, φόρμες και επιρροές, ακτινοβόλησαν μια υπέροχη διαδρομή αναζήτησης, ακόμα και μετά τον διαμελισμό τους, από το φρικτό αεροπορικό δυστύχημα. Τραγούδια με παθιασμένα φωνητικά και καταιγιστικά κιθαριστικά solo, που έγραψαν ιστορία στο Rock στερέωμα, έδειξαν πως η μουσική τους έχει μια ιαματική θεραπευτική λειτουργία και τα μουσικά όργανα, ενώνονται σε μια απόλυτη εκφραστική ελευθερία, έγιναν ένας παγκόσμιος θρύλος και μύθος. Τελικά οι μεγάλοι δεν αντιγράφονται, παρά μόνον υπάρχουν σαν επιρροές και σαν θεμέλιοι λίθοι για τα πρώτα βήματα των επόμενων…

Το 1972, ο Al Kooper των Blood, Sweat & Tears ανακάλυψε τους Lynyrd Skynyrd, έχοντας παρακολουθήσει την συναυλία του συγκροτήματος στο clubFunocchio's” στην Atlanta. Το σχήμα υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την δισκογραφική εταιρεία του Al η οποία έφερε την ονομασία Sounds of the South και διανέμονταν μέσω της MCA. Ο Al ανέλαβε και την παραγωγή του ντεμπούτου-album των Skynyrd. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα μάτσο αγόρια από το Jacksonville, θα μπορούσε να έχει κάνει ένα τόσο πολύ μεγάλο δίσκο. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, δύο από τους μεγαλύτερους Southern ύμνους όλων των εποχών είναι σε αυτό τον δίσκο, “Free Bird” και “Simple Man”. Υπάρχουν τραγούδια σε αυτό το album, που ούτε σε 500 χρόνια από τώρα δεν θα ξανά γραφτούν, όπως τα “Gimme Three Steps”, “Tuesday’s Gone” και το “Mississippi Kid”.


Αλλά δυστυχώς, η μοίρα έχει άλλα σχέδια για αυτούς… Στο αποκορύφωμα της καριέρας τους, ήρθε να τους βρει ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα όπου, ο Ronnie Van Zant, ο Steve Gaines (αντικαταστατής του Ed King), η αδελφή του Cassie Gaines, ο road manager Dean Kilpatrick και οι δύο πιλότοι σκοτώθηκαν, στις 20 Οκτωβρίου του 1977. Ήταν στην περιοδεία για τον δίσκο τους “Street Survivors”, περίεργος τίτλος έτσι δεν είναι; Το αεροπλάνο που τους μετέφερε στο Baton Rouge για μια συναυλία, έμεινε από καύσιμα και πέφτει στους βάλτους νότια του Mississippi. Οι επιβάτες σκοτώνονται επί τόπου, ενώ οι υπόλοιποι, μεταξύ των οποίων και τα εναπομείναντα μέλη του συγκροτήματος, μεταφέρονται σε νοσοκομείο. Αμέσως μετά από αυτό το τραγικό συμβάν το συγκρότημα διέλυσε. Πήρε 10 ολόκληρα χρόνια μετά το δυστύχημα για να ξανά-σχηματιστούν. Το 1988 λοιπόν, κάνουν περιοδεία και κυκλοφορούν το album “Southern By The Grace Of God” με τον μικρότερο αδελφό της οικογένειας Van Zant στα φωνητικά, τον Johnny Van Zant. Κάποια μέλη έφτιαξαν δικά τους σχήματα, χωρίς όμως την φλόγα που είχαν οι Lynyrd Skynyrd.

Ο Gary ήταν ένας από τους 20 επιβάτες που επέζησαν από το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα της 20ης Οκτωβρίου του 1977. Καθώς οι επιβάτες του μοιραίου αεροπλάνου προετοιμάζονται για την πρόσκρουση, ο Gary θυμάται ότι άκουσε κάτι σαν ήχο, εκατοντάδες ρόπαλα του baseball να χτυπούν την άτρακτο του αεροπλάνου καθώς αυτό άρχισε να χτυπά στα δέντρα. Ο ήχος γινόταν όλο και πιο δυνατός μέχρι που έπεσε αναίσθητος, ξύπνησε λίγο αργότερα στο έδαφος με την πόρτα του αεροπλάνου πάνω του. Μέρες αργότερα, ενημερώθηκε στο νοσοκομείο από τη μητέρα του ότι ο Van Zant και οι άλλοι είχαν σκοτωθεί, o Gary ανέκαμψε από τα τραύματά του και έπαιξε ξανά στη σκηνή, με ατσάλινες ράβδους στο δεξί του χέρι και το δεξί του πόδι.


Αν και με τον καιρό ανέκαμψε πλήρως από τους σοβαρούς τραυματισμούς που υπέστη στο δυστύχημα, πάλεψε σοβαρά με τον εθισμό στα ναρκωτικά για αρκετά χρόνια, όπου αυτό ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης εξάρτησης του από την παυσίπονη αγωγή, που έλαβε κατά την ανάρρωση του από το αεροπορικό δυστύχημα. Ο Rossington όμως, είχε και πιο παλιά θέματα με το alcohol, είχε αγοράσει ένα  Ford Torino και χτύπησε πάνω σε μια βελανιδιά ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια alcohol και άλλων ναρκωτικών ουσιών. Το συγκρότημα τότε, αναγκάστηκε να αναβάλει μια περιοδεία που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει λίγες μέρες αργότερα, ενώ, του επιβλήθηκε ένα πρόστιμο 5.000 δολαρίων, για την καθυστέρηση που προκάλεσαν οι ενέργειες του στο πρόγραμμα του συγκροτήματος. Το τραγούδι “That Smell”, που γράφτηκε από τους Van Zant και Collins, βασίστηκε στην κακή επιρροή του Rossington από τα ναρκωτικά, αλλά και το alcohol. Στην πορεία, ο Rossington υπέστη το μερίδιο του από τα προβλήματα υγείας, ωστόσο παρέμεινε το πιο σταθερό-αρχικό μέλος του συγκροτήματος. Αλλά η μουσική ιστορία του Rossington, όπως και αυτή των Lynyrd Skynyrd, συνεχίστηκε και έκανε αρκετά ζωτική μουσική στα χρόνια που ακολούθησαν και ήταν σίγουρα ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του group μετά την επανένωση του.
Έγραψε άφθονη Νότια μουσική είτε με τους Skynyrd, είτε μόνος του. Αρχικά ίδρυσε μαζί με τον Allen Collins τους Rossington Collins Band το 1980, το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο studio albums, αλλά διαλύθηκαν το 1982 μετά τον θάνατο της συζύγου του Collins, Cathy. Μετά ο Gary, μαζί με τη σύζυγο του, Dale Krantz-Rossington, σχημάτισε τους Rossington Band, όπου κυκλοφόρησαν αλλά δύο studio album το 1986 και το 1988. Μετά την επανένωση των Skynyrd και μέχρι τον θάνατο του έπαιζε μαζί τους, ενώ έκανε κι ένα ακόμη solo album το 2016.

Ο Gary και η Dale Krantz παντρεύτηκαν το 1982 και είχαν δύο κόρες. Αρχικά υπέστη μια καρδιακή προσβολή στις 8 Οκτωβρίου του 2015, ενώ, καποιες συναυλίες των Skynyrd έπρεπε να ακυρωθούν, τον Ιούλιο του 2021, υποβλήθηκε σε μια επείγουσα εγχείρηση καρδιάς, ενώ πέθανε στις 5 Μαρτίου του 2023, σε ηλικία 71 ετών. Ο Rossington εκτός από την Les Paul, χρησιμοποίησε και διάφορες άλλες κιθάρες της Gibson, συμπεριλαμβανομένων των Gibson SG’s, ενώ, η Gibson κυκλοφόρησε επίσης κι ένα Custom μοντέλο κιθάρας για τον Gary.

REST IN PEACE MEMBERS OF LYNYRD SKYNYRD

Ronnie Van Zant, Steve Gaines (20-10-1977), Allen Collins (23-1-1990) , Leon Wilkeson (27-7-2001), Hughie Thomasson (9-9-2007), Billy Powell (28-1-2009), Ean Evans (6-5-2009), Bob Burns (3-4-2015), Ed King (22-8-2018), Larry Junstrom (5-10-2019) και Gary Rossington (5-3-2023).

 

Για το τέλος, ακολουθεί μια λίστα με 10+1 από τα κορυφαία τραγούδια του Gary Rossington, που λειτουργεί για τον ακροατή, ως ένας χάρτης για την Southern Rock μουσική προσφορά του.

“Things Goin' On” Lynyrd Skynyrd (“Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd”, 1973)

“Don't Stop Me Now” Rossington Collins Band (“This Is The Way”, 1981)

“Keeping The Faith” Lynyrd Skynyrd (“1991”, 1991)

“One More Time” Lynyrd Skynyrd (“Street Survivors”, 1977)

“One Good Man” Rossington Collins Band (“Anytime, Anyplace, Anywhere”, 1980)

“Gimme Back My Bullets” Lynyrd Skynyrd (“Gimme Back My Bullets”, 1976)

“Sweet Home Alabama” Lynyrd Skynyrd (“Second Helping”, 1974)

“Don't Ask Me No Questions” Lynyrd Skynyrd (“Second Helping”, 1974)

“What's Your Name” Lynyrd Skynyrd (“Street Survivors”, 1977)

“Simple Man” Lynyrd Skynyrd (“Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd”, 1973)

“Free Bird” Lynyrd Skynyrd (“Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd”, 1973)

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ GARY ROSSINGTON

LYNYRD SKYNYRD

Pronounced 'leh-'nerd 'skin-'nerd (1973)
Second Helping (1974)
Nuthin’ Fancy (1975)
Gimme Back My Bullets (1976)
One More From The Road (1976)
Street Survivors (1977)
Skynyrd’s First And Last (1978)
Legend (1987)
Southern By The Grace Of God (1988)
1991 (1991)
The Last Rebel (1993)
Endangered Species (1994)
Southern Knights (1995)
Twenty (1997)
Lyve From Steel Town (1998)
Edge Of Forever (1999)
Christmas Time Again (2000)
Vicious Cycle (2003)
Lyve – The Vicious Cycle Tour (2003)

Live Cardiff 1975 (2009)

Live At Winterland 1976 (2009)

God And Guns (2009)

Live From Freedom Hall (2010)

Last Of A Dyin’ Breed (2012)

One More For The Fans (2015)

Live From Jacksonville (2015)

Live In Atlantic City (2018)

Last Of The Street Survivors Farewell Tour, Lyve (2019)

Live In Knebworth 1976 (2021)

ROSSINGTON COLLINS BAND

Anytime, Anyplace, Anywhere (1980)

This Is The Way (1981)

ROSSINGTON BAND

Returned To The Scene Of The Crime (1986)

Love Your Man (1988)

Take It On Faith (2016)

 


Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022

PETER CRISS

OUT ΟF CONTROL

1980

(Casablanca Records)

            

SIDE I: “By Myself”, “In Trouble Again”, “Where Will They Run”, “I Found Love”, “There’s Nothing Better”.

SIDE II: “Out Of Control”, “Words”, “You Better Run”, “My Life Feel Like Letting Go”.

PETER CRISS: Peter Criss – Vocals & Drums, Stan Penridge/ Steve Lukather & David Wolfert – Guitar, Tony Mercandante & Stu Woods – Bass, Benny Harrison/ Ed Walsh & Greg Zanthus Winter – Keyboards & Synthesizer.

Produced by David Wolfert and Peter Criss.

 

Το “Out Of Control” το δεύτερο solo studio album (το πρώτο του ήταν το ομότιτλο του ’78), που κυκλοφόρησε ο πρώην drummer των KISS. Η ηχογράφηση για τον δίσκο ξεκίνησε τον Μάρτιο (όταν ο Criss ήταν ακόμη και επίσημα μέλος του συγκροτήματος) και κράτησε μέχρι τον Ιούνιο του 1980.

Το πραγματικό του όνομα είναι George Peter John Criscuola (γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1945), αλλά τον γνωρίζετε όλοι ως Peter Criss. Στις 18 Μαΐου του 1980, ήταν και επίσημο ότι ο Peter είχε απολυθεί από το συγκρότημα, σύμφωνα με τον ίδιο τον Peter λέει ότι παραιτήθηκε, αλλά οι Gene, Paul και Bill Aucoin (manager), λένε ότι απολύθηκε. Είχε όμως ένα τελευταίο καθήκον πριν φύγει από το συγκρότημα και αυτό ήταν να γυρίσει το μουσικό video-clip για το τραγούδι “Shandi” για το album “Unmasked”. Ήταν όντως μια θλιβερή μέρα για το Kiss Army, καθώς ήταν ο πρώτος από τα τέσσερα αρχικά original μέλη που είχαν φύγει από το συγκρότημα. Οι KISS όπως τους ξέραμε μέχρι τότε, είχαν αλλάξει μια για πάντα (ή τουλάχιστον μέχρι το 1996 όταν ανακοινώθηκε το πολυπόθητο Reunion). Ο Peter όμως, δεν έχασε καθόλου χρόνο και έφτιαξε ένα solo album για να κρατήσει το όνομα του στη επικαιρότητα, αλλά και για να προσπαθήσει κάτι να κάνει και ως solo καλλιτέχνης τώρα. Έτσι, μέσα σε λίγους μόνο μήνες, στις 8 Σεπτεμβρίου του 1980, κυκλοφόρησε το πρώτο solo album του εκτός KISS, υπό τον τίτλο “Out Of Control”. Ο δίσκος δυστυχώς, εμπορικά δεν τα πήγε καθόλου μα καθόλου καλά, αλλά νομίζω πως υπάρχουν δύο λόγοι για αυτήν την καθολική αποτυχία.

Πρώτον, ο Peter ήταν στην ίδια ετικέτα με το πρώην group του, την Casablanca, που το σχήμα ήταν με αυτήν τη δισκογραφική εταιρεία από την αρχή (1974) και μπορείτε να φανταστείτε ότι δεν θα άφηναν τον δίσκο του να πάει εμπορικά καλά. Οπότε θεωρώ ότι τράβηξαν κάπως το χάλι κάτω από τα πόδια του Peter, το group μαζί με την εταιρεία, για να μην γίνει η ανάλογη προώθηση του δίσκου. Πίεσαν την εταιρεία τους τόσο δυνατά, ώστε να μην προωθηθεί και να πουλήσει όσο θα μπορούσε ας πούμε να πουλήσει ένα album των KISS. Δεν λέω ότι αυτό είναι η απόλυτη αλήθεια, αλλά θεωρώ ότι είναι μια σημαντική πιθανότητα, καθώς όλοι μας γνωρίζουμε πως λειτουργούν τα περισσότερα συγκροτήματα με τα πρώην μέλη τους. Ο δεύτερος λόγος τώρα που αυτό το album δεν τα πήγε καλά εμπορικά, πιθανότατα να προέρχεται και από το πρώτο solo του Peter, κάτω από την επωνυμία των KISS. Αυτή η νέα μουσική του Peter, δεν ήταν ούτε Rock, δεν ήταν ούτε καν KISS, ήταν κάπως σαν Lounge Rock όπως το περιέγραψαν τότε, πολλοί οπαδοί του συγκροτήματος. Αυτό τρόμαξε πολύ τον κόσμο του group, αλλά κι όταν κυκλοφόρησε το πρώτο single του album το “By Myself”, όπου ήταν μια μπαλάντα. Ο Peter εδώ, γράφει 9 από τα 10 τραγούδια, το ένα είναι διασκευή και 8 από αυτά τα τραγούδια είναι συν-υπογραμμένα με τον πρώην συμπαίκτη του στους Chelsea και στους Lips, τον Stan Penridge, ο οποίος παίζει και κιθάρα στον δίσκο. Εξέπληξε κάπως το γεγονός ότι οι δύο τους δεν δημιούργησαν το δικό τους συγκρότημα, αλλά καταλαβαίνω ότι θέλησαν να αξιοποιήσουν το όνομα του Peter από τότε που ήταν ακόμη στους KISS, κυρίως για καλύτερες πωλήσεις. Αν και αυτό όπως φάνηκε, δεν ήταν αρκετό για να πουλήσει καλύτερα, αυτή η νέα μουσική κατεύθυνση του αγαπητού μας Catman.

Το πρώτο τραγούδι που ανοίγει το “Out Of Control” και πρώτο single είναι το “By Myself”, όπου είναι μια μπαλάντα, ένα περίεργο τραγούδι για να ξεκινήσει ένα album. Υποθέτω πως κατάλαβε, ότι οι μεγάλες επιτυχίες του με τους KISS ήταν μπαλάντες, όπως ας πούμε το “Beth”, αλλά δεν είναι όλα τα τραγούδια σαν το “Beth”. Το τραγούδι αυτό το “By Myself”, είναι cheesy, χλιαρό και ίσως το χειρότερο τραγούδι για να ανοίξεις έναν δίσκο, ωστόσο, είναι ο Peter και είναι το είδος της μουσικής που προτιμά. Το επόμενο τραγούδι, το “In Trouble Again” είναι πολύ καλύτερο και αναβαθμίζει κατά πολύ τα πράγματα, είναι ένα πιο συγκλονιστικό κομμάτι με στιβαρό groove και τα φωνητικά του Peter ταιριάζουν όμορφα. Το αποκορύφωμα είναι ένα ωραίο solo κιθάρας από τον Stan, που κάνει το τραγούδι αρκετά καλό. Το “Where Will They Run” αλλάζει τα πράγματα ξανά, καθώς είναι σε πιο R&B και Soul ρυθμούς, είναι λίγο πιο αργό σε τέμπο, αξιοσημείωτο είναι το σαξόφωνο από τον George Young. Στη συνέχεια έχουμε το “I Found Love”, όπου πηδάμε μέσα στην δεκαετία του ’80 με αρκετή υπερφόρτωση από πλήκτρα και συνθεσάιζερ. Το τραγούδι μιλάει για τον έρωτα του με τη σύζυγο του Debra Jensen, είναι ένα καθαρό Pop τραγούδι αλλά και πιασάρικο. Η πρώτη πλευρά του δίσκου τελειώνει με το “There's Nothing Better”, το οποίο γράφτηκε για το LP “Dynasty”, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε προφανώς ποτέ. Είναι ένα Rocking τραγούδι με ωραία δουλειά στο πιάνο, πολύ αισιόδοξο αλλά με Pop αισθητική έχει και solo κιθάρας. Ένα πράγμα που αξίζει να σημειωθεί, ο Peter είναι ο drummer, αλλά θα νομίζετε ότι τα τύμπανα θα ήταν πιο μπροστά, αλλά δεν είναι. Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, το “Out Of Control”, όπου έχει τα τραχιά φωνητικά του Peter και δείχνουν ότι είναι πραγματικά ένας αξιοπρεπής Rock τραγουδιστής. Κάνει πολύ καλή δουλειά, αρέσει η μελωδία και είναι ίσως ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, αν και είναι ένα τραγούδι με αργό ρυθμό, δεν είναι καθόλου άψυχο. Ακολουθεί το “You Better Run” ένα cover τραγούδι που το έκανε επιτυχία και η Pat Benatar, αλλά ανήκει στους Young Rascals. Ο Peter συνεχίζει με το “My Life” που είναι το επόμενο και έχει πάρα πολύ πιάνο, που είναι πολύ δυνατό στη μίξη και σχεδόν πνίγει τα φωνητικά του Peter. Το album τελειώνει με το “Feel Like Letting Go”, το τραγούδι ανοίγει με πιάνο και στο τέλος αυτού του κομματιού έχουμε ένα κρυφό κομμάτι που ονομάζεται “As Time Goes By” και ο Peter τραγουδά τις δύο πρώτες γραμμές.

Γενικά είναι ένα album που μας παρουσιάζει κυρίως τις μουσικές καταβολές του Peter, αλλά και την μουσική που αγαπά και με αυτήν μεγάλωσε στην ΝΥ, σε καμία των περιπτώσεων όμως δεν ηχεί σαν κάποιο album των KISS. Φανταστείτε ότι το δεύτερο του solo album το “Let Me Rock You” που βγήκε τον Ιούνιο του 1982 (πάλι από την Casablanca), λόγο των χαμηλών πωλήσεων δεν κυκλοφόρησε ούτε καν στις ΗΠΑ, μέχρι το 1998. Τέλος να πω, ότι μου άρεσε όσο και το solo album του ’78, αλλά ακούω ευχάριστα και όλα όσα δισκογραφικά έργα έχει κάνει μέχρι και σήμερα, ο αγαπημένος μας Catman.

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ PETER CRISS

CHELSEA

Chelsea (1970)

KISS

Kiss (1974)

Hotter Than Hell (1974)

Dressed to Kill (1975)

Alive I (1975)

Destroyer (1976)

Rock And Roll Over (1976)

Love Gun (1977)

Alive II (1977)

Peter Criss (1978)

Dynasty (1979)

Kiss Unplugged (1996)

Psycho Circus (1998)

Kiss Symphony: Alive IV (2003)

Alive! The Millennium Concert (2006)

SOLO

Out Of Control (1980)

Let Me Rock You (1982)

Criss EP (1993)

Cat No. 1 (1994)

One For All (2007) 

 

TRIVIA

Το album δεν πούλησε καθόλου και δεν κυκλοφόρησε σε CD μέχρι το 1997, καθώς η περιοδεία επανασύνδεσης των KISS ήταν σε εξέλιξη. Το μοναδικό single από το album “By Myself”, δεν κατάφερε ούτε καν να μπει στα charts. Το artwork του δίσκου δημιουργήθηκε από τον Todd Schorr, από μια ιδέα που είχε ο Peter, η εικόνα είναι ένος Juke-Box που εκρήγνυται και τα δισκάκια πετούν παντού, φωνάζει δεκαετία του ’70, ένα vintage διαχρονικό εξώφυλλο. Η σύζυγος του Peter εκείνη την εποχή, ήταν η Debra Jensen, χρησίμευσε ως έμπνευση για την ξανθιά γυναίκα στο πρώτο πλάνο, προς την αριστερή πλευρά, του μπροστινού εξωφύλλου, του album.