MARSEILLE

MARSEILLE

1979

(Mountain Records)

SIDE I: “Rock You Tonight”, “Armed And Ready”, “Over And Over”, “Lady Of The Night”.

SIDE II: “Walking Thro' The Night”, “Kites”, “You're A Woman”, “Don't Wanna Hurt You”, “Some Like It Hot”.

MARSEILLE: Paul Dale – Vocals, Neil Buchanan – Guitar, Andy Charters – Guitar, Steve Dunwoodie – Bass and Keith Knowles – Drums.

Produced by John Punter.

Το διακεκριμένο κίνημα του NWOBHM έφερε στο φως μια ποικιλία νεανικών συγκροτημάτων, το καλύτερα εκπροσωπήθηκαν από τους Iron Maiden, Saxon, Tygers Of Pan Tang, Def Leppard, αλλά και τους απίστευτα υποτιμημένους Diamond Head.

Στο άλλο άκρο της γραμμής, υπήρχαν πλήθος μουσικών συνόλων όπου είχαν παρουσία για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να επηρεάσουν σημαντικά τα πράγματα του NWOBHM κινήματος. Οι Marseille ήταν μια τέτοια περίπτωση, σχηματίστηκαν στο Liverpool (UK) στις αρχές του 1976, πήραν το όνομα τους από τη γνωστή πόλη της Γαλλίας. Το ντεμπούτο τους album που κυκλοφόρησε στα 1978, περιέχει σκληρό street Hard Rock στο στυλ των Mott The Hoople, ενώ αίσθηση έκανε το single τους “The French Way”, ενώ ακολουθεί και μια περιοδεία με τους Ian Gillan Band, αλλά και τους UFO.

Το δεύτερο album το ομώνυμο κυκλοφορεί στα 1979 και είναι πιο σκληρό από το πρώτο, το υλικό τους υιοθετεί έναν ήχο πολύ πιο κοντά στους πρώιμους Def Leppard. Η πλειοψηφία αυτού του δίσκου είναι γεμάτο με σκληρό Rock, στο μεγαλύτερο μέρος οι στίχοι έχουν εύκολο νόημα κι έτσι βοηθούν στη καλή διαμόρφωση των τραγουδιών. Τελικά είναι ένα πολύ πιασάρικο υλικό και ένα ευχάριστο album που έκαναν οι Marseille, καθώς άρχισαν να συγκεντρώνουν σιγά-σιγά και μια μικρή βάση οπαδών προωθώντας το album τους, ως υποστήριξη στους Judas Priest, Nazareth, Whitesnake και UFO. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός όμως ότι στο τραγούδι τους “Kites”, μέσα από το ομώνυμο album τους, η παραγωγή ανήκει στον κιθαρίστα Manny Charlton (Nazareth).

Υπάρχουν κάποια δισκογραφικά βινυλιακά έργα, των οποίων η αξία αυξάνεται μέσα στο χρόνο μέρα με τι μέρα, λόγω προσωπικής αγάπης, η σημασία της οποίας είναι ίσως να μην είναι και τόσο υπερβολική στην αρχή. Δηλαδή… εξηγούμε όταν το πρωτοπήρα (κάπου στα μέσα των 80’s), αυτό το album απλώς δεν μου έκανε και τόση μεγάλη εντύπωση, αλλά επειδή ως άτομο δίνω δεύτερη-τρίτη ή και πέμπτη ευκαιρία σε κάθε album της δισκοθήκης μου, γιατί πιστεύω ότι αξίζουν μια καλύτερη γνώμη. Έτσι ακριβώς, έγινε στο πέρασμα του χρόνου και με τούτο το album, ενώ το ντεμπούτο τους ήταν ένα καλό LP, τούτο το δεύτερο τους ήταν σκέτος δυναμίτης, σε ύφος early Def Leppard.

Το “Marseille” είναι το καλύτερο δισκογραφικό έργο που έκαναν οι Άγγλοι Marseille χαλαρά, είναι γεμάτο από πολύ-πολύ προσιτά τραγούδια, μελωδικές χορωδίες και απίστευτα κιθαριστικά solos. Απλά για μένα είναι ταπεινά, το μέγιστο αριστούργημα του group, με ανελέητο σκληρό Rock/ NWOBHM δυναμικό ήχο, ακούγονται φρέσκοι και άγριοι, η μουσική τους έχει ​μια πράξη εγκληματικής αμέλειας που την έκαναν ν’ ακούγετε μεγαλύτερη από ότι θα έπρεπε. Η δισκογραφική αυτή ηχογράφηση του συγκροτήματος δείχνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, καθώς τα αγόρια εκσφενδονίζουν ένα κιθαριστικό Riff  Ν’ Roll, με πιο βελτιωμένα τραγούδια σε σχέση με το ντεμπούτο τους.

Παρ’ όλα αυτά, η ποσότητα του ανταγωνισμού ήταν τόση μεγάλη από τα σχήματα του NWOBHM κι επισκίασε τους δυστυχείς Marseille, αλλά και πολλά άλλα νεανικά Αγγλικά Hard Rock/ Heavy Metal σύνολα. Οι μελωδικοί και παράλληλα σκληροί Rockers Marseille ξεχώρισαν από την αρχή στο NWOBHM, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να έχουν την πολυπόθητη επιτυχία, που θα τους έκαναν να ξεχωρίσουν από το σωρό.

Οι καλύτερες συνθέσεις κατ’ εμέ του ομωνύμου album “Marseille” είναι οι εξής… “Over And Over”, “Some Like It Hot”, “Rock You Tonight”, “Lady Of The Night” και “You're A Woman”, καθώς και η επική μπαλάντα “Don’t Wanna Hurt You”.

Συνολικά, η μουσική τους φαίνεται να πηγαίνει προς πάρα πολλές ηχητικές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, θαυμάσια με τον εκλεκτικισμό της αλλά ταυτόχρονα να τσακίζει τα δάχτυλα σας σε κάθε ακρόαση, σ’ ένα τρελαμένο air-guitar. Ένα κιθαριστικό riff πέφτει το ένα μετά το άλλο, αλλά και μια μελωδία μετά την άλλη που ακούγεται όλα, πολύ ευχάριστα. Είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν, αν και δεν έχουν την τέλεια πρωτοτυπία, η ψυχαγωγική αξία είναι όμως πολύ υψηλή. Αυτό το album τους, δείχνει ότι είναι πανίσχυροι, πρέπει να είναι ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς εκείνης του 1979, ήταν πολύ καλό και αρκετά δυναμικό για εκείνο το χρόνο.

Όταν η δισκογραφική τους εταιρεία Mountain κήρυξε πτώχευση και το group δεν μπορούσε να βρει άλλη εταιρεία, τα μέλη του group αναγκάστηκαν να χωρίσουν τους δρόμους τους. Το 1983 ενώθηκαν ξανά με άλλα μέλη και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα ακόμη LP το “Touch The Night”, άλλα ούτε με αυτή τη σύνθεση είχαν πολύ ζωή μπροστά τους, αυτό ήταν τελικά το τέλος των Marseille εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ MARSEILLE

Red, White And Slightly Blue [1978]

Marseille [1979]

Touch The Night [1984]

Unfinished Business [2010]

TRIVIA

Οι Marseille ήταν το πρώτο συγκρότημα που κέρδισε τον διαγωνισμό “UK Battle Of The Bands”, με τους τελικούς κριτές να είναι οι Brian May και Roger Taylor (Queen), που έγινε στο “Wembley Arena” στις 31 Οκτωβρίου του 1977.

Ενώ το single τους “The French Way”, (μέσα από το πρώτο τους LP), είχε γραφτεί ειδικά για μια ταινία πορνό με το ίδιο όνομα.