CAIN

A POUND OF FLESH

1975

(ASI Records)

SIDE I: “Queen Of The Night”, “Katy”, “South Side Queen”, “Badside”.

SIDE II: “Born Of The Wind (To A Limey)”, “Heed The Call”, “If The Right Don't Get You The Left One Will”, “All My Life”.

CAIN: Jiggs Lee – Vocals, Lloyd Forsberg – Guitar, Dave Elmeer – Bass/ Keyboards and Kevin DeRemer – Drums.

Produced by Dennis Bergeron and Phil Baker.

Το μουσικό διαβατήριο των Cain, ξεκίνησε με τούτο το πρώτο τους καταπληκτικό album “A Pound Of Flesh” του 1975, το οποίο αγνοούσε ο Hard Rock κόσμος για σχεδόν 30 χρόνια. Μόνον η αγάπη των συλλεκτών βινυλίων ήξερε τούτο τον σπάνιο δίσκο, στην πόλη τους (Minneapolis), άντε και λίγο μακρύτερα.

Οι Cain δημιουργήθηκαν το 1969 από τις στάχτες των συγκροτημάτων Twin Cities, Grasshoppers και Bananas, ο ήχος των Cain είναι ένα πεμπτουσιώδες σκληρό Boogie Rock, εξίσου τραχύ και άξιο αναφοράς όπως των Foghat αλλά και με την πολιτική και λογοτεχνική αίσθηση των Blue Öyster Cult. Οι φίλοι του σκληρού Rock από τα θρυλικά 70’s θα βρουν στοιχεία κι από Uriah Heep, Iron Butterfly και Mott Τhe Hoople, Led Zeppelin μεταξύ άλλων, αλλά στη δεκαετία του 1970 όλοι κάπως έτσι ηχούσαν ιδικά μέχρι το 1975-76, εν πάση περιπτώσει, αν σας αρέσει το 70’s Hard Rock θα σας αρέσουν σίγουρα και οι Cain. Τελικά το group θα υπογράψει συμβολαιο για δύο δίσκους στο μικροσκοπικό θρυλικό label της ASI records και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album στα 1975 και αποτελει σταθμό στον χώρο του underground 70’s Hard Rock.

Το εξώφυλλο του album θα το έλεγες κάπως και ως αηδιαστικό, αλλά η μουσική μέσα στα αυλάκια του δίσκου ήταν πολύ πιο ορεκτική. Αν και είναι προκλητικό το cover, νομίζω πως φτιάχτηκε αποκλειστικά έτσι για να προκαλεί τις αντιδράσεις του ανυποψίαστου αγοραστή – ακροατή.

Το εξαιρετικά φωνητικά του Jiggs Lee έχουν μια μοναδικότητα, ο Jiggs έχει μια κλασική Arena Rock φωνή και το συγκρότημα καταφέρνει να φτιάξει ένα φλογερό και σκληρό Rock γύρω του. Δυστυχώς, όμως ο χρόνος για τους Cain ήταν τραγικός, εκεί  στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όπου κυριαρχούσε το τσουνάμι της Disco, που χρόνος για γνήσιο και σκληρό αντρικό Rock. Φυσικά δεν μπορούμε ν’ αναλογιστούμε την πραγματική σημασία αυτού του LP, με τα σημερινά δεδομένα στη μουσική.

Το συγκρότημα έχει ένα ευρύ φάσμα επιρροών που ταυτόχρονα περιπλέκουν και συγχέουν τους ακροατές, αλλά θα είστε αρκετά τυχεροί αν εξασφαλίσετε ένα από τα πρωτότυπα αντίγραφα του βινυλίου.

Αλλά από την άλλη πλευρά, η μακρά εμπειρία των Cain που έπαιζαν σε πολλά Blues club του Chicago από τα 60’s, τους έκανε να ξεδιπλώνουν κάποιες ασυνήθιστες συνθέσεις όπως τα “Heed The Call”, “South Side Queen” και “If The Right Don't Get You The Left One Will”, τα οποία έρχονται σε έντονη αντίθεση με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. Οι μουσικές πτήσεις τους είναι σε μια σπάνια τεχνική του Hard Rock, όπως το “Katy”, ή το οκτάλεπτο “All My Life” (όπου θυμίζει το “Highway Star” των Deep Purple). Σε σημεία υπάρχει κι ένας πιο εκλεπτυσμένος ήχος, αλλά κατά βάση η μουσική τους έχει ένα άγριο επιθετικό Hard Rock, ενώ υπάρχουν και κάποιες προσπάθειες να θυμίσουν Rush. Τέλος, το βραδυκίνητο “Badside” θυμίζει τους ανερχόμενους Styx (με τον οποίους οι Cain μοιράστηκαν πολλές φορές την ίδια σκηνή). Στην πραγματικότητα, ο τραγουδιστής Jiggs Lee κατείχε την ίδια γνωστική φωνητική χροιά στη φωνή του, όπως και ο James Young των Styx, παρόλο που ήταν επίσης ικανός να τραγουδήσει και τρομάξει με καλή έννοια το ακροατήριο του. Ο Jiggs Lee εύκολα μπορεί να γίνει ένας από τους αγαπημένους σας Hard Rock τραγουδιστές.

Επιστρέφοντας στα τραγούδια του “A Pound Of Flesh”, ίσως ο μοναδικός νικητής να είναι το απίστευτο “Queen Of The Night”, που είναι ο οριστικός ορισμός ενός αχαλίνωτου ύμνου, που συνενώνει όλα τα πνευματικά και υψηλά δημιουργήματα, αλλά και τις φιλοδοξίες του συγκροτήματος. Το καλύτερο μη κυκλοφορημένο single του 1975 από τον χώρο του Hard Rock. Άλλωστε όλα τα τραγούδια του σχήματος παίρνουν άριστα με τόνο, οι τέσσερις αυτοί τύποι έπαιξαν σε αυτό αλλά και στο επόμενο album τους, τσαμπουκαλεμένο Hard Rock που ομολογουμένως θα ζήλευε οποιοδήποτε άλλο group της εποχής. Αυτό που μένει λοιπόν είναι να επιδιώξετε ν’ ακούσετε αυτό το μουσικό αριστούργημα της σκληρής Rock μουσικής, από μια μακρινή εποχή που έβγαιναν όμως μόνον μουσικοί θησαυροί.

Η μουσική είναι αρκούντως 100% Hard Rock, βασισμένη στα ισχυρά φωνητικά και στις πολύ καλές κιθάρες. Είναι ένα πολύ καλό album, αλλά λυπάμαι μόνο που οι μελωδίες δεν είναι και πολύ πιασάρικες, αλλά πάλι η καλή μουσική δεν έχει συμβιβασμούς. Είναι ένα απλό, καθαρό και γνήσιο Hard Rock άκουσμα από τη δεκαετία του ’70, με σπουδαία κιθάρα, δροσερά φωνητικά και πολύ αποτελεσματικά τραγούδια.

Ακούω πολύ συχνά αυτό το album και ανακαλύπτω το σκληρό Rock βράχο της δεκαετίας του ’70 και το Heavy Metal της δεκαετίας του ’80, όλα τα τραγούδια διαθέτουν εξαιρετική κιθάρα από τον Lloyd Forsberg και μια τέλεια φωνητική αρμονία από τον Jiggs Lee. Αυτό το album είναι τόσο καλό και τόσο σαφές, κάθε τραγούδι είναι γεμάτο ένταση, ψηλά φωνητικά και ακατέργαστη ενέργεια, θα έλεγα πως αυτά τα τραγούδια είναι άγνωστα, αλλά κλασικά. Ο Jiggs Lee θα μπορούσε (τηρουμένων των αναλογιών βέβαια), να συγκριθεί με τους Ian Gillian και  Dio, ενώ ο κιθαρίστας τους Llloyd Forsberg έχει κάποια δολοφονικά και ωραία solo, αλλά και κάποια αξιόλογα riffs.  Ένα εξαιρετικό album, για τους οπαδούς του σκληρού Rock της δεκαετίας του ’70 όπως οι Aerosmith, οι Bad Company, οι Truth And Janey, οι Granicus, οι Poobah και ούτω καθεξής...

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ CAIN

A Pound Of Flesh [1975]

Stringer [1977]

TRIVIA

Έγινε μια νέα επανέκδοση αυτού του κλασικού πρώτου album Cain σε CD, μ’ ένα εκτεταμένο βιβλιαράκι 12 σελίδων που περιέχει σημειώσεις, στίχους και φωτογραφίες. Περιλαμβάνει επίσης και 4 τραγούδια ως bonus, που δεν είχαν κυκλοφορήσει ποτέ προηγουμένως και ήταν από τις εγγραφές του 1978 που θα αποτελούσαν μέρος του τρίτου δίσκου τους που δεν κυκλοφόρησε όμως ποτέ. Ενώ το δεύτερο album στην επανέκδοση του έχει ως bonus, live τραγούδια.