ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK

ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK
Πρέπει να ξέρετε ότι τα πραγματικά γνήσια καλά συγκροτήματα δεν ήταν λίγα, φαίνονται όμως λίγα μπροστά στις λεγεώνες των άχρηστων, καταστροφικών για την μουσική συγκροτημάτων. Υπήρχαν και θα υπάρχουν συγκροτήματα που φτιάχνουν προσωπικότητες αλλά και άλλα που τις χαλάνε, σκοπός μου θα είναι η θύμηση και η αναφορά φυσικά μόνο των πρώτων. Πάντως, θα ήθελα από εσάς να μην εκτιμήσετε την όποια δική μου προσφορά εδώ, αλλά μόνον την τεράστια προσφορά των συγκροτημάτων που παρουσιάζονται σε τούτο εδώ το blog. Μην ψάχνετε για συγκροτηματάκια της σειράς που ιδρώνουν, ή αγκομαχούν για να ακουστούν, μην ψάχνετε για τυποποιημένα μουσικά σχήματα. Δυστυχώς βγαίνουν-υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα, που δεν λένε μουσικά, απολύτως τίποτα και τ' ανεχόμαστε μόνο και μόνο επειδή απλά υπάρχουν… Να λατρεύετε κ' να αγαπάτε το βαρύ σκληρό ήχο των 70’s και των 80’s, το τέλειο στο HΑRD ROCK, το απολύτως γνήσιο στο HEAVY METAL και τον ανόθευτο κλασικό ήχο στο SOUTHERΝ ROCK...

Πέμπτη 24 Μαΐου 2018



M.A.R.S.
PROJECT: DRIVE
1986
(Shrapnel)


SIDE I: “Nations On Fire”, “Writings On The Wall”, “Stand Up And Fight”, “Nostradamus”.
SIDE II: “Unknown Survivor”, “Fantasy”, “Slave To My Touch”, “I Can See It In Your Eyes”, “You And I”.

M.A.R.S.: Rob Rock – Vocals, Tony MacAlpine – Guitars/ Keyboards, Rudy Sarzo – Bass and Tommy Aldridge – Drums. 
Produced by Mike Varney.


Οι M.A.R.S. δημιουργήθηκαν το 1985 στο Los Angeles, κυκλοφορούν το δίσκο τους τον επόμενο χρόνο και διαλύονται τον Μάιο του 1987.
Το “Project: Diver” περιέχει ένα majestic, cinematic Power Metal με πολλές τεχνικές δεξιότητες από τα μέλη του group, είναι ένα εξαιρετικό και απίστευτα όμορφο και δημιουργικό Μetal project, που ήταν η συνεργασία μεταξύ διάφορων γνωστών και σημαντικών μουσικών του Hard Rock από τη δεκαετία του ’80.
Αυτό το group πάντα έψαχνε έναν κατάλληλο τραγουδιστή που να μπορεί να τραγουδήσει σωστά, αφού ο ήχος του σχήματος πλησίαζε τον ήχο των πρώτων albums του Tony MacAlpine και του Vinnie Moore, αλλά ήθελαν και προσθήκη φωνητικών. Τελικά, επιλέχτηκε ο Rob Rock που ήταν γνωστός από το πρώτο album του Chris Impelliteri.
Αυτή είναι η μόνη δισκογραφική απελευθέρωση του σχήματος και είναι αρκετά στέρεο Heavy Metal από την αρχή μέχρι το τέλος και μ’ έναν ήχο που θυμίζει αρκετά Racer X, Judas Priest, Stryper και Queensryche. Επίσης μπορεί ν’ ακουστεί άνετα από αυτούς που ακούν ή και αρέσκονται στον ήχο του Yngwie Malmsteen, του Marty Friedman και του Paul Gilbert. Βρισκόμαστε λοιπόν, μπροστά σ’ ένα album που έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από το Αμερικάνικο Hard Rock της εποχής (mid 80’s), μ’ ένα άγγιγμα από Glam Hard Rock σε κάποια σημεία, αλλά κυρίως έχει ως βάση και προσέγγιση ένα σαφές και ηχηρό κλασσικό Heavy Metal old-school ήχο. Είναι όμως ένα δισκογραφικό πόνημα μικρής διάρκειας (35 λεπτών), που αποτελείται από εννέα συνθέσεις με σαφές προφίλ το Heavy Rock, με τις κιθάρες να είναι πολύ παρούσες, δείχνει ένα υψηλό επίπεδο και όχι μάταια, η ερμηνεία του τραγουδιστή είναι χαρακτηριστική ο μεγάλος Rob Rock, χωρίς αμφιβολία είναι το κύριο στοιχείο της διαφοροποίησης, δηλαδή το κλειδί για ν’ ακούς αυτό το LP, με τον Rob είναι αδύνατο να μην ακούς τούτο το βινύλιο. Καλός ήχος με άμεσα θέματα, όμορφα ρεφρέν από τη στιγμή που ο δίσκος θα ξεκινήσει και κλασικό άρωμα από την δεκαετια του ’80, απλά εκπληκτικό.
Οι M.A.R.S. ως μουσικοί είναι πολύ εντυπωσιακοί, ο συνολικός ήχος είναι πολύ πιο βαρύς από αυτό που θα περίμενε κανείς από αυτούς τους τύπους και φυσικά οι τεχνικές ικανότητες τους είναι απίστευτες. Μερικές φορές ο Rob Rock μου θυμίζει τον Michael Sweet (Stryper), ειδικά στα πιο χαλαρά τραγούδια, τίποτα δεν είναι κακό εδώ, ο ήχος δεν είναι μπερδεμένος και αυτό γιατί αυτό το μουσικό είδος απαιτεί δεξιότητα και τα μέλη του συγκροτήματος την έχουν. Τα τραγούδια έχουν περίπου την ίδια ποιότητα, όμως όπως το βλέπω εγώ αυτό το album, είναι για τους οπαδούς των μελών που παίζουν εδώ, όχι ότι έχουμε κανένα πρόβλημα να το ακούσουμε κάθε άλλο μάλιστα. Γενικά κανένα τραγούδι δεν είναι απόλυτα βαρετό, πραγματικά κανέναν δεν θα βλάψει ή θα του κάνει κακό αν το ακούσει. Η κιθάρα του wizard Tony Macalpine είναι για σεμινάριο, τα τύμπανα του Tommy Aldridge αξιοπρεπέστατα, τα φωνητικά του Rob Rock απλά εκπληκτικά και το μπάσο θόρυβος του Rudy Sarzo γρανίτης.
Όλο τοProject: Diverείναι πολύ διασκεδαστικό και παρουσιάζει πολλές τεχνικές δεξιότητες ιδιαίτερης σημασίας, φανταστικό και προοδευτικό, αλλά είναι υποβλητικό και επικό. Υπάρχουν κάποιες ομοιότητες σε μερικά τραγούδια με τους Leatherwolf και τους Racer X, με κάποιες όμως προοδευτικές πινελιές εδώ και εκεί με καλό μέτρο. Υπάρχει αφθονία κιθαριστικής επιθετικότητας σε κάποια άλλα τραγούδια, ενώ κάποια έχουν ισχυρά εφεδρικά φωνητικά, υπάρχουν και γρήγορες Heavy Metal πινελιές, αλλά εμφανείς πάνω απ’ όλα είναι η μαγεία της κιθάρας σε όλο το album, όπου ο νέο κλασικίζων Tony MacAlpine είναι πραγματικά σε φόρμα. Συνολικά υπαρχή μια λαμπρή τεχνική για μια τόσο φιλόδοξη κυκλοφορία, αδύνατα σημεία δεν υπάρχουν, όλα έχουν ένα πρωτότυπο ήχο που κάνει ένα νικηφόρο συνδυασμό, που αποτελείται από μουσικούς θρύλους.
Ένα από τα πιο δυναμικά βινύλια από τις πρώτες μέρες της Shrapnel Records του Mike Varney, ήταν σίγουρα αυτή η κυκλοφορία του “Project: Driver” το 1985. Οι M.A.R.S. ήταν ένα super-group της χρυσής δεκαετίας του ’80, που αποτελείται από τέσσερις μουσικούς που άφησαν ιστορία με κεφάλαια γράμματα στο Hard Rock και στο Heavy Metal.
Το M.Α.R.S. σαν όνομα δεν είναι τίποτα περισσότερο άλλα ούτε και τίποτα λιγότερο από τα αρχικά των επωνύμων των τεσσάρων μουσικών, (M)acAlpine, (A)ldridge, (R)ock και (S)arzo. Τέσσερις γίγαντες λοιπόν, της σκληρής μουσικής που έχουν διαμορφώσει το όνομα τους με τα πιο χρυσά γράμματα μέσα από καλλιτέχνες όπως οι… Dio, Whitesnake, Ozzy Osbourne, Black Oak Arkansas, House Of Lords, Thin Lizzy, Pat Travers, Driver, Impellitteri, Joshua, Warrior, Blue Öyster Cult, Quiet Riot, Rising Force, κλπ.


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ MARS
Project: Driver [1986]


TRIVIA
Χρόνια ολόκληρα κυκλοφορούσαν οι φήμες στο Los Angeles (εκεί στα μέσα των 80’s), που αφορούσαν τη δημιουργία ενός group υπό την ονομασία Driver. Το πρόβλημα εστιαζόταν πάντα στην ανεύρεση ενός κατάλληλου τραγουδιστή, τελικά ως γνωστόν επιλέχτηκε ο Bob Rock για τον δίσκο, αλλά όμως είχαν περάσει και οι έξης Jeff Scott Soto, Jeff Fenholt και Steve Johnstad μεταξύ άλλων από το group.




Δεν υπάρχουν σχόλια: