WARPIG

WARPIG

1970

(Fronthill Records)

SIDE I: “Flaggit”, “Tough Nuts”, “Melody With Balls”, “Advance In A Minor”.

SIDE II: “Rock Star”, “Sunflight”, “UXIB”, “The Moth”.

WARPIG: Rick Donmoyer – Vocals/ Guitar, Terry Brett – Bass, Terry Hook – Drums and Dana Snitch – Keyboards/ Guitar.

Produced by Robert Thomson.

Αυτό το σχήμα ανήκει στην κατηγορία των proto-Metal συγκροτημάτων (όπως οι Dust), το ομώνυμο ντεμπούτο των Warpig από τον Καναδά είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πρώτα και τα πιο βαριά Heavy Metal βινύλια που καταγράφονται εκείνη την περίοδο στην Αμερική. Αυτό το βινύλιο το βάζεις δηλαδή, άνετα δίπλα στους Sir Lord Baltimore εποχής “Kingdom Come”, παρόλο όμως που το όνομα τους "Warpig" μπορεί να σας θυμίζει αρκετά Black Sabbath, το έργο των μουσικών όμως και οι ευκίνητες μελωδίες τις κιθάρας (riffs), χρωστάνε πολλά περισσότερα ας πούμε στους Deep Purple ή στους Uriah Heep, παρά στους Sabbath.

Αν και κανένα από τα μεγάλα σχήματα του σκληρού ήχου τότε (αρχές 70’s), δεν είχε πραγματικά χαράξει ακόμα τον προσωπικό του ήχου, αφού δεν είχε επιτευχθεί ακόμη η παγκόσμια Hard Rock/ Metal απήχηση. Έτσι όταν το ντεμπούτο των Warpig είδε το φως της δημοσιότητας την Άνοιξη του 1970, άφηνε πολλά αναπάντητα ερωτήματα ως προς το ποιός επηρέασε μουσικά ποιόν, πραγματικά. Ποτέ περισσότερο άλλοτε ένα τραγούδι δεν θύμιζε κάτι άλλο, όπως το “Rock Star”, το οποίο μπορεί με το riff στο ρυθμό του, να είναι ύποπτα παρόμοιο με εκείνο του “Fireball” των Purple, ή το αντίστροφο...

Τα μέλη των Warpig ήταν επίσης σε θέση να επιδίδονται σε μια απρόκλητη βαρβαρότητα και σε άλλα τραγούδια του δίσκου όπως τα… “Tough Nuts”, “Melody With Balls” που χαρακτηρίζονται από βαριά-βρώμικα riffs καθώς έχουν μια Prog φινέτσα. Επίσης όπως φαίνεται στο φίνο νεοκλασικό έργο όλου του δίσκου, τα πλήκτρα κυριαρχούν, όπου το πιο κοντινό σε παραλληλισμό είναι πιθανώς οι συγκρίσεις με τους Uriah Heep.

Όλα τα τραγούδια επιδεικνύουν έναν αρκετά σκληρό ήχο για την εποχή του, βέβαια, αλλά ο δίσκος έμεινε στην αφάνεια, έτσι ο χρόνος δεν άφησε να βιώσουν αυτό το εξαιρετικό album οι οπαδοί του Hard Rock. Η επανέκδοση του σε βινύλιο διόρθωσε κάπως τις αδικίες της ιστορίας, αλλά τουλάχιστον τώρα (κατόπιν εορτής) αναγνωρίζονται με κάποια καθυστέρηση για την όποια συμβολή τους στην ιστορία του Hard Rock και του Heavy Metal, των 70’s.

Σε όσους έχουν στοιχειώσει στο μυαλό τους σκληρά group τύπου Hard Rock/ Heavy Metal όπως οι Sir Lord Baltimore, Leaf Hound, ή Captain Beyond, να τους ακούσουν οπωσδήποτε άμεσα και χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση.

Οι Warpig είναι ένα από εκείνα τα σχήματα που έχασε το καράβι στο καλλιτεχνικό στερέωμα κατά τη διάρκεια της ενεργού ζωής του, οι Καναδοί Hard Rockers θα βιώσουν δυστυχώς μια μετά θάνατον ζωή μετά από τον φυσικό θάνατο του σχήματος, όταν θα τους ξανά ανακαλύψουν οι Heavy Metal οπαδοί.

Ο Rick Donmoyer, ο Dana Snitch, ο Terry Brett και ο Terry Hook, έχοντας συγκεντρώσει εμπειρία από μια ποικιλία ερασιτεχνικών σχημάτων, συγκροτούν τους Warpig το 1968 στη μικρή πόλη Woodstock λίγο έξω από το Τορόντο. Χτυπημένοι από το πρόσφατο, επαναστατικό Rock και αργότερα από το Hard Rocκ τα μέλη των Warpig άρχισαν να καθορίζουν το δικό τους μουσικό στυλ γύρω από τη νέα αυτή σκληρή μουσική, αν και κάθε μέλος είχε την ιστορία του με άλλα τοπικά συγκροτήματα. Με ηχητικές παραμέτρους που πηγάζουν από το ωμό σπερματικό proto-Μetal, έφεραν πολλές ομοιότητες στον βαρύ σκληρό ήχο της εποχής. Έχοντας υπογράψει συμβόλαιο με την τοπική ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Fonthill, ολοκληρώνουν τις εργασίες για το ομότιτλο ντεμπούτο album τους αρχές του 1970. Μετά την απελευθέρωση το ντεμπούτο τους, η επιτυχία τους συνεχίστηκε κάπως όταν μια σειρά από Καναδικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, έπαιζαν τα δύο singles τους “Rockstar” και “Flaggit”, τα δύο πιο εμπορεύσιμα τραγούδια τους δηλαδή, όπου στα δύο αυτά τραγούδια συνοψίζεται η εξελικτική στον ήχο που σήμερα γνωρίζουμε ως Ηeavy Μetal.
Η κακή όμως διανομή και προώθηση εκ μέρους της ετικέτα τους, θα είναι η αιτία να παραμείνουν σε μεγάλο βαθμό εντελώς άγνωστοι έξω από τον Καναδά, υπήρξε μια μικρή πρόοδος το 1973 όταν η London Records προσφέρθηκε να επανακυκλοφορήσει το album με διαφορετικό εξώφυλλο. Τελικά δυστυχώς, ο δίσκος τους αγνοείται γρήγορα και θα ξεθωριάσει στη λήθη του χρόνου.  

Το album ήταν γεμάτο με ωμή δύναμη, με εμπνευσμένα τραγούδια από την βρετανική εισβολή στον ήχο των Black Sabbath, θυμίζει επίσης Deep Purple. Σε όλο τον δίσκο οι Warpig έδωσαν ένα αχαλίνωτο πάθος ενός νεαρού συγκροτήματος, έδειξαν σφιχτή δομή σαν συγκρότημα με κλασσικές επιρροές, κοινό θέμα σε όλο το LP ήταν το σφυροκόπημα των drums και τα ευθεία βαριά riff της κιθάρας.

Αυτό είναι λοιπόν, ένα πρώιμο αριστούργημα του λεγόμενου proto-Μetal, μια υψηλής ποιότητας κομμάτι βινυλίου που συνδυάζει ήχους από το εποχή του αγνού Hard Rock, που είναι διαχρονικό και μόνο γι’ αυτό το λόγο είναι εύκολο να το αγαπήσεις. Θα εκπλαγείτε όταν ακούσετε αυτό το σχήμα, σίγουρα θα ικανοποιήσει τις επιθυμίες σας, αν ανήκετε στους οπαδούς των 70’s του γνήσιου Hard Rock, δηλαδή. Βαριά κιθαριστικά riffs, σκληρό drumming και άγρια θρηνητικά ​​φωνητικά, πιασάρικα τραγούδια όπως τα "Flaggit”, “Advance In A Minor”, “Rock Star”, όλα έχουν ένα πυκνό σχεδόν κλασικό μεταλλικό early Prog ήχο. Με δολοφονικές εκρήξεις, στακάτο και δυναμικό ήχο καθ’ όλη την διαδρομή του βινυλίου με καλή και σκληρή κιθάρα.

Ένα δεύτερο LP ενώ ήταν ήδη έτοιμο, έμεινε τελικά στο ράφι όταν το σχήμα δεν μπορούσε να βρει ένα διανομέα, ενοχλημένοι οι Warpig με τη κακή διοίκηση της εταιρείας τους, αλλά και τη γενική κατεύθυνση της μουσικής, άφησαν οριστικά την μουσική σκηνή γύρω στο 1973. Έτσι ακολούθησαν την στερεότυπη ιστορία ενός Hard Rock συγκροτήματος, που χάνετε νωρίς από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ είχε να προσφέρει κι άλλα μουσικά πονήματα.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ WARPIG

Warpig [1970]

TRIVIA:

Το τραγούδι “Rock Star”, μπορεί άνετα να υπερηφανεύεται για ένα riff στο ρυθμό του, που πολύ ύποπτα είναι παρόμοιο με εκείνο του “Fireball” των Deep Purple. Το θέμα πάντως είναι πως το LP των Purple, κυκλοφόρησε όμως κάποιους μήνες αργότερα (Σεπτέμβριος 1971), από το album των Warpig (Άνοιξη του 1970). Προφανώς, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα τώρα πια τέτοια πράγματα, για το ποιος επηρέασε ποιον τόσες δεκαετίες μετά... παρά μόνο τα μέλη των συγκροτημάτων.