ZZ TOP

TRES HOMBRES

26-July-1973

(London Records)

SIDE I: “Waitin' For The Bus”, “Jesus Just Left Chicago”, “Beer Drinkers & Hell Raisers”, “Master Of Sparks”, “Hot, Blue And Righteous”.

SIDE II: “Move Me On Down The Line”, “Precious And Grace”, “La Grange”, “Shiek”, “Have You Heard?”.

ZZ TOP: Billy Gibbons – Vocals/ Guitar, Dusty Hill – Vocals/ Bass & Frank Beard – Drums.

Produced by Bill Ham.

Όταν οι ZZ Top έπαιζαν αγνό σκληρό Southern Rock με ψυχή κι όχι μόνο για τα χρήματα, αυτό ίσως να είναι το καλύτερο τους LP. Ξεχωρίζει αμέσως για τον σκληρό, επαναστατικό του ήχο, έχει βρωμιά με στοιχεία από καθαρόαιμο Βlues, κυρίως χάρη στην μοναδική κιθάρα του Billy Gibbons. Όπως έχουν πει και οι ίδιοι για την μουσική τους «τέσσερα σκασμένα λάστιχα σ’ ένα λασπωμένο δρόμο». Αυτό το album είναι απλά ένα ορόσημο για ολόκληρο το Southern Rock οικοδόμημα, αλλά και για όλο το Rock γενικότερα και δεν πρέπει να λείπει από καμία σοβαρή δισκοθήκη που θέλει να σέβεται τον εαυτό της.

Το “Tres Hombres” πιστεύω πως είναι ένα από αυτά τα album που πουλάει αρκετά αντίγραφα ακόμα σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης ένα από εκείνα τα Southern Rock album που έχω το ακούσει άνετα πάνω από πενήντα φορές. 
Λοιπόν, εδώ έχουμε 1973, μια χρονιά που σηματοδότησε την άνοδο του Southern Rock, με συγκροτήματα όπως οι Lynyrd Skynyrd και οι Allman Brothers Band που ήταν στην αρχή του αποκορύφωματος τους.

Μετά από δύο studio album, οι ZZ Top πήραν τη μουσική δουλειά τους και τον ήχο τους στα σοβαρά, συνεχίζουν να συνεργάζονται με παραγωγό τον Bill Ham. Αλλάζουν όμως studio ηχογράφησης, η αλλαγή τοπίου και η νυχτερινή ζωή στο Memphis ήταν μια άμεση πηγή έμπνευσης για το τρίο, τα αγόρια θα πετάξουν έξω μια συλλογή τραγουδιών από Blues, Rock και Boogie ήχους.

Το “Tres Hombres” είναι το καλύτερο-τέλειο παράδειγμα αν θες ν’ ακούσεις τους παλιούς καλούς ZZ Top, όταν ήταν ακόμη ένα αγνό Βoogie/ Blues Rock 100 βαθμών και κελσίου και άνω, ψημένο κάτω από τον καυτό ήλιο του Δυτικού Τέξας. Εδώ έχουμε έναν θαυμάσιο δίσκο, με σπουδαία τραγούδια το ένα μετά το άλλο, κάθε τραγούδι σε τούτο το βινύλιο είναι ένα αριστούργημα πέντε αστέρων, από μόνο του. Το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι τους είναι το καταπληκτικό “La Grange”, το “Tres Hombres” πρέπει να συγκινεί και να είναι must-have για κάθε σοβαρό συλλέκτη του Southern Rock και όχι μόνο. Οι ZZ Top τονίζουν την αγάπη τους για την πατρίδα τους (Texas) με αυτόν το δίσκο που είναι και ένα από τα καλύτερα τους δισκογραφικά έργα, που έκαναν ποτέ.

Το “La Grange” ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους και έκτοτε έχει γίνει ένα από τα τραγούδια υπογραφή τους. Το “Beer Drinkers & Hell Raisers” είναι το είδος του τραγουδιού που τους έκανε μεγάλους στη δεκαετία του ’70, κατά την διάρκεια των πιο Βluesy ημερών τους. Άλλοι δυναμίτες του must-have αυτού βινυλίου είναι τα εκρηκτικά “Waitin' For The Bus” και “Jesus Just Left Chicago”, απλά θα έλεγα πως με το  “Tres Hombres” το group βρήκε έναν πιο ισχυρό προσωπικό ήχο, κάτι από τον μοναδικό Texan-mix ήχο. Τα κιθαριστικά riff είναι άλλο πράγμα, άλλο να το γράφεις κι άλλο να τ’ ακούς, εντυπωσιακά και πραγματικά πολύ αποτελεσματικά.

Εδώ έχουμε τα βαρύτερα αλλά και τα καλύτερα riffs που έκαναν πότε σαν συγκρότημα οι ZZ Top, μακράν τα καλύτερα θα έλεγα, αλλά ν’ αναφέρω και τα παράξενα βαθιά μεθυστικά φωνητικά του Gibbons.

Το “Tres Hombres” δεν είναι μεγάλο σε διάρκεια, περίπου μισή ώρα (33 λεπτά για την ακρίβεια), περιέχει επί το πλείστον 3-λέπτα νευρικά τραγούδια γεμάτα γκάζι. Το LP ξεκάνει με το “Waitin' For The Bus”, μιλάμε για ένα τραγούδι που αντιπροσωπεύει το σχήμα. Πρόστυχη, βρώμικη κιθάρα σε ήχο, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, είναι ακόμα ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ. Μουσικά το “Jesus Just Left Chicago” είναι ένα πολύ βασικό πονηρό Blues δολοφονικό τραγούδι. Το “Beer Drinkers & Hell Raisers”, είναι ένα ευθύ Rock τραγούδι, ενώ το “Master Of Sparks” περιγράφει έναν αστικό μύθο της περιοχής τους. Η πρώτη πλευρά κλείνει με μια απροσδόκητη αλλαγή στην μουσική κατεύθυνση, το “Hot, Blue And Righteous” είναι μια γοητευτική, Βluesy μπαλάντα με ωραία φωνητική αρμονία από τους Gibbons/ Hill.

Η δεύτερη πλευρά ξεκίνα με το “Move Me On Down The Line”, ένα από τα πιο εμπορικά τραγούδια τους, με απίστευτη κιθάρα από τον Gibbons. Συνέχεια με το “Precious And Grace” είναι ένα από εκείνα τα τραγούδια που έχουν τον μοναδικό ήχο του σχήματος που λατρεύω. Περνάμε τώρα στο “La Grage”, στο γνωστότερο τραγούδι τους και προφανώς προορίζεται ως ένα για το πάνθεον του συγκροτήματος και ολόκληρου του Rock οικοδομήματος. Το “Shiek” είναι τι πιο funky του δίσκου, τέλος με το “Have You Heard?” ένα αρκετά Blues τραγούδι, αλλά θεωρώ πως είναι η πιο αδύναμη μελωδία όλου του album, αλλά το σώζει κάπως το solo του Gibbons.

Δυστυχώς τώρα πια, τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι ZZ Top παίζουν χαζά και ανούσια Southern Pop-Rock τραγουδάκια, απλά δεν έχουν την σπίθα των 70’s κρίμα, κάτι πήγε ν’ αλλάξει προς το καλύτερο με το album “La Futura” του 2012, ίδωμεν.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ZZ TOP

First Album [1971]

Rio Grande Mud [1972]

Tres Hombres [1973]

Fandango [1975]

Tejas [1976]

Degüello [1979]

El Loco [1981]

Eliminator [1983]

Afterburner [1985]

Recycler [1990]

Antenna [1994]

Rhythmeen [1996]

XXX [1999]

Mescalero [2003]

Live From Texas [2008]

Live In Germany 1980 [2011]

La Futura [2012]

Live, Greatest Hits From Around The World [2016]

TRIVIA:

Μετά το album “Tejas”, το συγκρότημα συνειδητοποίησε ότι είχε φτάσει σε μουσικό αδιέξοδο, έτσι ο Billy Gibbons μετακόμισε στην Ευρώπη, ζώντας ανάμεσα στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Γαλλίας και της Αγγλίας, χωρίς να έχει καμία επαφή με τους άλλους δύο. Όταν ξανά συναντήθηκαν για πρώτη φορά τρία χρόνια αργότερα, ο Gibbons και ο Hill ανακάλυψαν ότι είχαν την ίδια ιδέα, να μείνουν αξύριστοι όλο αυτό το διάστημα. Έτσι πολύ απλά λοιπόν, οι γενειάδες έγιναν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.