WARHORSE

Red Sea

June 1972

(Vertigo)

SIDE I: “Red Sea”, “Back In Time”, “Confident But Wrong”, “Feeling Better”.
SIDE II: “Sybilla”, “Mouthpiece”, “I (Who Have Nothing)”.

WARHORSE: Ashley Holt - Vocals, Peter Parks - Guitars, Nick Simper - Bass, Mac Doole - Drums and Frank Wilson - Organ.

Produced by Ian Kimmet and Warhorse.

Οι Warhorse φίλοι μου, ήταν ένα βρετανικό βαρύ Hard Rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1970 από τον πρώην μπασίστα των Deep Purple, Nick Simper. Ο Simper απολύθηκε από τους Purple το καλοκαίρι του 1969 μετά την ηχογράφηση του ομώνυμου δίσκου τους.

Οι Warhorse υπέγραψαν αμέσως συμβόλαιο συνεργασίας με την δισκογραφική εταιρεία Vertigo Records και κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1970.

Έδωσαν την πρώτη τους συναυλία ανοίγοντας για τους Mott Τhe Hoople και περιόδευσαν για την προώθηση του δίσκου, αλλά δεν κατάφεραν να βελτιώσουν καθόλου το επίπεδο των πωλήσεων.

Το σχήμα παίζει ένα είδος προοδευτικού Hard Rock, κάτι ανάμεσα σε Deep Purple, Uriah Heep και Iron Butterfly.
Το “Red Sea” είναι ο δεύτερος και τελευταίος αλλά και ο καλύτερος δίσκος του συγκροτήματος, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1972. Ακολούθησε το ίδιο μουσικό ύφος του πρώτου δίσκου, με κάποιες ας πούμε πιο εμπορικές, ηχητικά εκλάμψεις. Το παίξιμο του κάθε μέλους είναι υψηλού επιπέδου, γεγονός που δίνει στο σχήμα αρκετούς cult οπαδούς, όλο το υλικό παραμένει αρκετά σταθερό και στιβαρό.

Είναι σαφώς καλύτερο από το ντεμπούτο τους, ίσως ο κύριος λόγος να είναι τα δυναμικά φωνητικά του Ashely Holt που απλά είναι εκπληκτικά, καθώς και η εκρηκτική κιθάρα του Peter Parks. Τα τραγούδια είναι σχεδόν τόσο καλά όσο και στο πρώτο, αλλά στην πραγματικότητα είναι ίσως τα πιο φοβερά που έκαναν ποτέ οι Warhorse. Το “Red Sea” είναι ένα από τα καλύτερα albums του Hard Rock και του proto-Metal, για τη δεκαετία του 1970 και είναι μια απόλυτη απόλαυση για τα αυτιά σας.
Αγαπητοί αναγνώστες, νομίζω ότι αυτός είναι ένας από τους δίσκους του είδος «για περισσότερες από μία ακροάσεις». Μόλις μετά από δύο-τρία ακούσματα θα μπορείτε να αρχίσετε πραγματικά να το εκτιμήσετε ότι είναι ένα μεγάλο album, γιατί το ντεμπούτο ήταν, πιο σύνθετο με περισσότερους αυτοσχεδιασμούς.

Οι συνθέσεις εδώ είναι εξαιρετικές και το πιο σημαντικό είναι ότι το σχήμα έχει συνοχή, με άγριο ήχο και μια ωμή άγρια ​​δύναμη όσο ποτέ πριν, στο σημείο αυτό να πω ότι τα μέλη του group γνωρίζουν τις μουσικές ικανότητες τους στην εντέλεια. Η μουσικότητα τους είναι εξαιρετική, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Τα μουσικά θέματα εδώ, παίζονται ελεύθερα με ένα πολύ προσωπικό στυλ, είναι σκληρά, έκαναν να μη τι άλλο μια πραγματικά εξαιρετική δισκογραφική δουλειά.

Ο Frank Wilson σττο πιάνο μας δείχνει ότι είναι ένας εκπληκτικός μουσικός, το ίδιο ισχύει για τον Peter Parks στην κιθάρα, αυτός ο τύπος είναι πραγματικά ένας εξαιρετικός κιθαρίστας, με εξαιρετικό στυλ στυλιζαρισμένο, μελωδικό και ώριμο. Ίσως αυτός ναι είναι ο λόγος που διάλεξα για παρουσίαση αυτό το δεύτερο LP τους, γιατί είναι κιθαριστικό πολύ περισσότερο από ότι είναι το "Warhorse". Και τι μπορώ να πω για τον Ashley Holt, ο τραγουδιστής, όταν φτάνει στις ψηλότερες νότες και τις επιθέσεις με τα άγρια  ​​φωνητικά του, ένας θαυμάσιος τραγουδιστής, καλύτερος από πολλούς από τα 70's στην Hard Rock σκηνή και μια από τις πιο προσωπικές φωνές των 70's.

Εδώ το σχήμα είναι πιο ώριμο και με πιο σαφή ήχο, τα τραγούδια είναι πολύ καλά και με φρέσκο ​​ήχο από την νέα εποχή του Hard Rock στις αρχές των 70’s.

Το group κοιτούσε στα μάτια το Hard Rock και το Heavy Metal των μελλοντικών ετών, οι περισσότερες από τις συνθέσεις είναι πραγματικά με προσωπικότητα.

Το συγκρότημα κυριολεκτικά έχει γράψει εκπληκτικές μουσικές, τραγούδια όπως τα… "Sybilla", "Red Sea", "Back In Time", “I (Who Have Nothing)”, “Feeling Better” έχουν χαραχτεί για πάντα στο μυαλό μας, είναι ένα κόσμημα αυτό το album για την δισκοθήκη μας (σας).

Παρ’ όλα αυτά, η μηδαμινή προώθηση από την εταιρεία οδήγησε σε χαμηλές πωλήσεις και η Vertigo τους απέρριψε, διακόπτοντας έτσι την συνεργασία μαζί τους. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, οι Warhorse συνέχισαν να πραγματοποιούν ζωντανές εμφανίσεις μέχρι το 1974, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ο Nick Simper να τους διαλύσει.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ WARHORSE

Warhorse [1970]

Red Sea [1972]

TRIVIA…

Μετά από χρόνια το ο Nick Simper εμφανίζεται στο Hard Rock/ Boogie συγκρότημα των Fandango, το οποίο δεν πρέπει όμως να συγχέεται με το πρώην σχήμα του Joe Lynn Turner.
Κοιτάξτε τώρα το εξώφυλλο του δίσκου, είναι σχεδόν ίδιο στο πώς απεικονίζετε το σχήμα, δεν νομίζετε; σαν τους Deep Purple στο “Fireball”.