ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK

ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK
Πρέπει να ξέρετε ότι τα πραγματικά γνήσια καλά συγκροτήματα δεν ήταν λίγα, φαίνονται όμως λίγα μπροστά στις λεγεώνες των άχρηστων, καταστροφικών για την μουσική συγκροτημάτων. Υπήρχαν και θα υπάρχουν συγκροτήματα που φτιάχνουν προσωπικότητες αλλά και άλλα που τις χαλάνε, σκοπός μου θα είναι η θύμηση και η αναφορά φυσικά μόνο των πρώτων. Πάντως, θα ήθελα από εσάς να μην εκτιμήσετε την όποια δική μου προσφορά εδώ, αλλά μόνον την τεράστια προσφορά των συγκροτημάτων που παρουσιάζονται σε τούτο εδώ το blog. Μην ψάχνετε για συγκροτηματάκια της σειράς που ιδρώνουν, ή αγκομαχούν για να ακουστούν, μην ψάχνετε για τυποποιημένα μουσικά σχήματα. Δυστυχώς βγαίνουν-υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα, που δεν λένε μουσικά, απολύτως τίποτα και τ' ανεχόμαστε μόνο και μόνο επειδή απλά υπάρχουν… Να λατρεύετε κ' να αγαπάτε το βαρύ σκληρό ήχο των 70’s και των 80’s, το τέλειο στο HΑRD ROCK, το απολύτως γνήσιο στο HEAVY METAL και τον ανόθευτο κλασικό ήχο στο SOUTHERΝ ROCK...

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016



 
DOUGLAS
STATE OF ROCK
1987
(BMG)


SIDE I: "Shout", "Loner", "It’s Late", "Reaction", "Dogs Of War".
SIDE II: "Turn Me On", "Mirror", "State Of Rock", "Don’t Let Them Die", "Douglas Reprise".

DOUGLAS: Cornelius - Vocals, Tony J. Conta - Guitars, Alex Douglas – Bass, Eliot Douglas – Drums and Chris Harris - Keyboards.
Produced by Douglas.


Οι Douglas είναι Ελληνικό σχήμα που παίζει μελωδικό Metal, Heavy Rock με έμφαση κυρίως στην καλή μελωδική κιθάρα. Έχουν σοβαρές καλές συνθέσεις και φωνητικά που ξεχωρίζουν. Δυστυχώς, χάθηκαν άδοξα ενώ είχαν να προσφέρουν πολλά στο Ελληνικό Hard Rock και AOR. Ένα από τα πρωτοπόρα Ελληνικά συγκροτήματα στο χώρο του μελωδικού Rock, ένα από τα καλύτερα Hard Rock σχήματα, ενώ έχουν πολλούς fans και στο εξωτερικό.
Οι Douglas ήταν ένα σχήμα που δημιουργήθηκε μετά από τη διάλυση δύο συγκροτημάτων, των Foxes (Tony Kontaxakis) και των Freeway Jam (Alex και Eliot Douglas). Ιδρύθηκαν περίπου στις αρχές του 1983 από τα αδέλφια Αλέκο (Alex Douglas) και Ηλία Παρασκευόπουλο (Eliot Douglas), τον Τόνυ Κονταξάκη (Tony J. Conta) και τέλος τον Κορνήλιο Μισαηλίδη (Cornelious).
Οι Douglas αγαπητοί μου, στα χρόνια τις παρουσίας τους στο Ελληνικό Hard/ Heavy Rock στερέωμα κατάφεραν να παρουσιάσουν μόνο δύο studio δισκογραφικές δουλειές και ένα υπέρ-σπάνιο πια maxi-single EP. Επιρροές του συγκροτήματος θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι Journey, οι Styx, οι Boston και οι Foreigner, απ' ότι καταλάβατε λοιπόν, προσπάθησαν δίχως όμως μεγάλη επιτυχία να φέρουν τον μελωδικό ήχο του AOR στην Ελλάδα. Κατάφεραν μάλιστα να έχουν τον γνωστό πιανίστα Δημήτρη Παπαδημητρίου μαζί τους, όπου τους βοήθησε στην ενορχήστρωση.
Το 1984 κυκλοφορούν το υπέρ-σπάνιο τώρα πια maxi-single EP Baba ORiley”, που πήρε κάποιες καλές κριτικές στο τότε Rock μουσικό τύπο. Στο “Baba O' Riley” παίζει πλήκτρα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ενώ στη δεύτερη πλευρά βρίσκεται το “I'm Free Now” το οποίο ακούγεται και στη ταινία "Ρεβάνς" του 1983.
Το πρώτο τους studio album με τον τίτλο “State Of Rock” κυκλοφόρησε το 1987, αλλά δυστυχώς θάφτηκε κυριολεκτικά από τους κριτικούς εκείνης της εποχής ενώ παράλληλα κατάφερε να συγκινήσει μόνο τους λίγους λάτρεις του είδους. Η μπαλάντα “It's Late” και το “Shout” ακούστηκαν από το Ελληνικό ραδιόφωνο αλλά αυτό δεν αρκούσε για να κάνουν κάποια εμπορική επιτυχία. Φυσικά και αυτό το album σε βινύλιο τώρα πια είναι χαμένο προ-πολλού και αδύνατον να βρεθεί.
O δίσκος κινείται στα μονοπάτια του Melodic Hard Rock/ AOR και είναι πραγματικά ένα διαμάντι με κορυφαίες μελωδίες και με αναφορές σε σχήματα όπως οι Bon Jovi, οι Europe και οι Bonfire. Αν ακούσετε προσεκτικά το δίσκο τότε θα διαπιστώσετε ότι τους χρωστούν αρκετά, τόσο οι Raw Silk όσο και οι Trademark.
Σήμα κατατεθέν των Douglas ήταν αναμφισβήτητα η φωνή του Cornelius αλλά και η παρουσία του πολύ καλού κιθαρίστα
Tony. Η προώθηση του δίσκου ήταν παντελώς ανύπαρκτη, μηδαμινή, ενώ οι ζωντανές εμφανίσεις εξαιρετικά λίγες, που χώρος λοιπόν για ένα σχήμα με καλή παραγωγή δίσκου, δυναμικό ωραίο παίξιμο, σοβαρές συνθέσεις και φωνητικά που ξεχωρίζουν. Δυστυχώς τραγούδια όπως το ρυθμικό “State Of Rock”, ή το mid-tempo Its Late” δεν συγκίνησαν όσο έπρεπε και δεν ενεργοποίησαν το ενδιαφέρον του Ελληνικού Metal κοινού. Η παραγωγή του δίσκου είναι εξαιρετική και συνθέσεις όπως τα “Dogs Of War”, “Shout”, “Loner”, “Dont Let Them Die” (keyboards παίζει ο Νίκος Καρβέλας), “State Of Rock”, “Its Late” (keyboards παίζει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου), “Reaction”, “Mirror” και “Turn Me On” είναι μοναδικά, όλα τα τραγούδια κοντράρουν και στέκονται στα ίσια με πολλά από τα ξένα τραγούδια της εποχής εκείνης. ’Ολος ο δίσκος περιέχει κλασικό Hard Rock, AOR Rock με δυνατό ωραίο ήχο, δυνατές κιθάρες, εκπληκτικά φωνητικά και σφιχτοδεμένο rhythm section.
Πολύ καλή και η φωνή του Cornelius και με σωστή προφορά, αλλά επειδή έχει κάποιες ομοιότητες με αυτήν του Klaus Lulley (Craaft), πολλοί  νομίζουν σε διάφορα blogs και sites πως είναι το ψευδώνυμο του, μέγα λάθος φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, αυτοί που τα γράφουν αυτά δεν μπαίνουν στην διαδικασία τουλάχιστον να διασταυρώσουν τις πληροφορίες, απλά κάνουν ένα copy/paste και τελείωσε.
Ακόμα και σήμερα ακούγετε πολύ ευχάριστα το album State Of Rock”, αν ξεπεράσουμε το κόμπλεξ ότι ηχογραφήθηκε από Έλληνες μουσικούς.
Η έκδοση με το κίτρινο εξώφυλλο είναι η πρώτη original έκδοση του δίσκου, δηλαδή η Ελληνική. Το γερμανικό παράρτημα της εταιρείας τους (BMG) έτυχε να ακούσει το δίσκο και ενθουσιάστηκε, ζήτησαν από το σχήμα να κυκλοφορήσουν το δίσκο και στη Γερμανία με άλλο όμως εξώφυλλο και να τους φέρουν στη Γερμανία για να ηχογραφήσουν έναν δεύτερο δίσκο. Αυτό έγινε το 1988, πήγαν στη Γερμανία λοιπόν και ηχογράφησαν το “Mad”, όμως στην πορεία η εταιρεία τους απέσυρε το ενδιαφέρον της για το σχήμα, αυτοί δυστυχώς απογοητεύτηκαν και μετά διέλυσαν. Μέσα στην απογοήτευσή τους δεν ασχολήθηκαν ούτε καν με το να πάρουν τα master tapes του δίσκου κατά την επιστροφή τους στην Ελλάδα.
Το δεύτερο album τους κυκλοφόρησε ύστερα από έξι χρόνια, αρχικά μόνο στη Γερμανία (άρχισε όμως να ετοιμάζετε από το χειμώνα του 1988), το οποίο όμως δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων καθότι οι καιροί είχαν αλλάξει και το ΑΟR είχε ήδη πάρει τον στραβό δρόμο. Κρίμα όμως, διότι το “Μad” ήταν ένα σπουδαίο μείγμα AOR και 80’s Hard Rock που δυστυχώς πέρασε εντελώς απαρατήρητο. Έτσι το 1991 βρέθηκε κάποια Ελβετική εταιρεία η οποία βρήκε τα master και έκοψε το “Mad” σε 500 αντίτυπα και σε CD μόνο. Ουσιαστικά είναι ανεπίσημη κυκλοφορία αυτή, καθώς δεν είχαν άδεια από το group, τελικά επίσημη κυκλοφορία του “Mad” δεν υπήρξε ουσιαστικά ποτέ.
Αναπόφευκτα με αυτά και με αυτά οι Douglas κάπου ανάμεσα στο 1991-1993 διαλύθηκαν οριστικά και όλα τα μέλη ακολούθησαν διαφορετικούς μουσικούς ή όχι δρόμους. Στη συνέχεια το σχήμα περιόρισε αισθητά την παρουσία του, ο Cornelius τα τελευταία χρόνια είναι ένας επιτυχημένος chef στην Αγγλία, ενώ ο Tony Κονταξάκης είναι τώρα ένας επιτυχημένος session κιθαρίστας σε πολλούς εγχώριους pop stars τόσο σαν μουσικός όσο και σαν παραγωγός, συνθέτης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί η συμμετοχή τους σε διάφορες εμφανίσεις στους Spitfire σαν support.


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ DOUGLAS
Baba O’ Riley, EP [1984]
State Of Rock [1987]
Mad [1991]


TRIVIA:
Δυστυχώς φίλοι μου, επικρατεί μεγάλο μπέρδεμα με τους Douglas, επειδή κυκλοφόρησε το CD τους “Mad” με ξένη δισκογραφική εταιρεία, ίσως όμως επειδή και οι ίδιοι δεν ήθελαν να δηλώνουν Έλληνες για να μην χαντακωθούν εμπορικά, έχει περάσει στον κόσμο η ιδέα ότι είναι ξένο group. Πολλοί νομίζουν (κυρίως στο εξωτερικό) ότι οι Douglas είναι Ελβετοί, μέγα, μέγιστο λάθος.
Ο Tony Kontaxakis μαζί με τον Ηλία Λογγινίδη (Spitfire) είχαν τους Foxes, όπου εμφανίστηκαν στην συλλογή “Made In Greece” το 1982 με δύο τραγούδια. Σε μία video-ταινία της γνωστής light-pop τραγουδίστριας Πωλίνας “Πάμε Για Τρέλες Στις Σεϋχέλλες” του 1988, οι Douglas παίζουν δύο τραγούδια τους. Ο Cornelius πέρασε το 1986 για ένα φεγγάρι ως τραγουδιστής των Spitfire ακολουθώντας τους σε μία περιοδεία στην Κύπρο και Αθήνα. Δυστυχώς, ο ταλαντούχους μουσικός Alex Douglas έφυγε από τη ζωή σε νεαρή ηλικία, στις αρχές του 2012. 


Δεν υπάρχουν σχόλια: