FRANK

MARINO

ΕΝΑΣ ΚΑΝΑΔΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΚΙΘΑΡΑΣ

Ο κιθαρίστας Frank Marino ή αλλιώς Francesco Antonio "Frank" Marino, είναι γεννηθείς στις 20 Νοεμβρίου του 1954, στο Montreal (Canada).

Ο Frank Marino, νομίζω πως ανήκει στους παραγνωρισμένους (στη χώρα μας) μεγάλους κιθαρίστες, όχι ότι πρόκειται για ένα τελείως άγνωστο όνομα, κάθε άλλο μάλιστα, είμαι όμως της γνώμης ότι λίγοι αν όχι ελάχιστοι τον γνωρίζουν ουσιαστικά και έχουν ασχοληθεί μαζί του. Οι περισσότεροι στην Ελλάδα (τώρα πια και σε όλο τον κόσμο) αρχίζουν και συνεχίζουν να ακούν μουσική πεπεισμένοι ότι οι παλιοί μεγάλοι κιθαρίστες είναι μόνο τρεις-τέσσερις και ακούν στα ονόματα Jimmy Page, Tony Iommi, Ritchie Blackmore κλπ, όχι ότι δεν αξίζουν οι προαναφερθέντες κάθε άλλο μάλιστα και με το παραπάνω, (θα ήταν άλλωστε ιεροσυλία να πούμε κάτι τέτοιο).

Όμως λοιπόν όχι φίλοι μου, υπάρχουν και οι άγνωστοι τύπου Frank Marino που αξίζουν την προσοχή σας. Ο  κιθαρίστας αυτός νομίζω πως ανήκει στη σειρά εκείνων των ηρώων της κιθάρας, που αρκετοί νεότεροι κιθαρίστες δεν μπορούν να τον φτάσουν ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι. Ο Frank Marino αγαπητοί αναγνώστες, βρίσκεται στο προσκήνιο εδώ και αρκετά χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, δηλαδή.

Δυστυχώς όμως, κινδύνεψε να δει την καριέρα του να σωριάζετε σε ερείπια, όταν άφησε να εννοηθεί (μάλλον ανόητα) ότι είναι ο νέος Hendrix. Για πολλά χρόνια (ίσως μέχρι και σήμερα), όλοι σχεδόν οι μουσικό-κριτικοί προτίμησαν να ασχοληθούν μόνο με το ότι είναι ο υποτιθέμενος μιμητής του ανωτέρω κιθαρίστα, παρά με την μουσική του. Επίσης έκαναν συγκρίσεις μεταξύ των δύο (Marino, Hendrix), αρκετά υποτιμητικά σχόλια και ειρωνικές παρατηρήσεις, παρά να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στις αληθινές ικανότητες του Frank Marino, οι οποίες δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες. 

Σχημάτισε τους Mahogany Rush στα τέλη του 1970 στο Montreal (Canada), από τις πρώτες τους κιόλας εμφανίσεις, φάνηκε καθαρά πια ήταν η μεγάλη τους επιρροή, ο Hendrix. Με βασικές επιρροές από το ίνδαλμα του, ο Frank κατάφερε αρχικά να παρουσιάζει ένα εκπληκτικό κράμα από Acid και Hard Rock, που άφηνε όμως πολλά περιθώρια στον αυτοσχεδιασμό και των τριών οργάνων του σχήματος. Παρά το γεγονός αυτό (επιρροής του Hendrix), πάντως το τρίο ήταν αρκετά δημοφιλές και οι δεξιοτεχνία του Frank Marino προσέδωσε τελικά στο group ένα καθαρά προσωπικό στοιχείο, τόσο στον ήχο όσο και στη γενικότερη εικόνα τους. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 το group έδινε στα album του ρεσιτάλ τέχνης και παράνοιας, όπου και οι τρεις μουσικοί έδιναν τα ρέστα τους κι εντυπωσίαζαν με την τεχνική και την φαντασία τους. Μετά από μια σειρά καταπληκτικών δίσκων το συγκρότημα απέκτησε ένα πολύ φανατικό κοινό και ο Marino χαρακτηρίστηκε σαν «ο αξεπέραστος Μάγος της κιθάρας». 

Το 1980 θα αποχωρήσει όμως από το group και θα ακολουθήσει solo καριέρα, αλλά τα κιθαριστικά του riffs είναι ακόμα δολοφονικά. Προτίμα οι στίχοι του να έχουν τώρα πιο κοινωνική δομή και άσκουσε κριτική στην εξουσία, όλα έδειχναν φανερά τα σημάδια της βελτιώσεις και στον συνθετικό τομέα. Η μουσική του όχι μόνο έγινε πιο γρήγορη και πιο βίαιη, αλλά παράλληλα και πιο μελωδική. Αυτός ο μακρυμάλλης κιθαρίστας εκείνη την εποχή, έπαιζε ατελείωτες ώρες και στα live του, έδινε την εντύπωση ότι μπορούσε να μιμηθεί ακόμα και το εκκλησιαστικό όργανο, απλά και μόνο με την κιθάρα του. Στα solo album του το υλικό σε κάποια σημεία ήταν και ελαφρώς συμφωνικού χαρακτήρα, τα μέρη του όμως στην κιθάρα διατηρούσαν πάντα το heavy στοιχείο τους.

Ο Καναδός κιθαρίστας ήταν ένας από τους λίγους «επιζήσαντες» των 70’s μέσα στην δεκαετία του ’80 και ίσως ο μοναδικός που διατήρησε το Acid και το Blues Hard Rock με πιστή και αφοσίωση στα ένδοξα 80’s. Συνέχισε φορώντας μουσικές παρωπίδες, ανεπηρέαστος μέσα στην δεκαετία του ’80, ενώ κάποιες Heavy Metal επιρροές-πινελιές άρχισαν να φαίνονται, χωρίς φυσικά όμως να σημαίνουν ουσιαστική απόκλιση από αυτό το καθεαυτό Hard Rock μουσικό του ύφος.

Ο Frank Marino θέλω να πιστεύω αγαπητοί μου αναγνώστες, πως συγκαταλέγεται μέσα στους μεγάλους Hard Rock και Heavy Metal κιθαρίστες, αφού ο κιθαριστικός δυναμισμός και ο αυθορμητισμός του αποτελούν εγγύηση. Τα Hard Rock μουσικά ηχοχρώματα του Marino υπάρχουν σε κάθε δίσκο του, σε κάποιο σημείο απλουστεύει την δομή των συνθέσεων αφήνοντας έτσι περισσότερο χώρο για αυτοσχεδιασμούς. Έτσι κι αλλιώς ο Frank Marino ήταν γνήσιος και δυνατός κιθαρίστας σαν τον άνεμο, οπότε σας συνιστώ ανεπιφύλακτα όλα του τα album.

  

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ FRANK MARINO

MAHOGANY RUSH

Maxoom [1973]

Child Of The Novelty [1974]

Strange Universe [1975]

IV [1976]

World Anthem [1977]

Live [1978]

Tales Of The Unexpected [1979]

What's Next [1980]

Double Live [1988]

Eye Of The Storm [2001]

Real Live! [2004]

SOLO

The Power Of Rock And Roll [1981]

Juggernaut [1982]

Full Circle [1987]

Double Live [1988]

From The Hip [1990]

TRIVIA:

Το πρώτο album των Mahogany Rush κυκλοφόρησε από την μικρή και ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Kotai Records, ενώ τα δύο επόμενα από την 20^th Century. Η επομένη όμως δισκογραφική τους εταιρεία η CBS, δυστυχώς τα κατάργησε, γιατί απλά θεώρησε πως αυτά τα βινύλια ήταν εντελώς αντιεμπορικά, αποφασίζοντας να μην τα επανεκδώσει ποτέ ξανά σε δίσκο βινυλίου.