DIRTY TRICKS
DIRTY TRICKS
1975
(Polydor)
SIDE I: "Wait Till Saturday", "Back Off
Evil", "Sunshine Day", "If You Believe In Me".
SIDE II: "Too Much Wine", "Call Me Up For
Love", "Marcella", "High Life".
DIRTY TRICKS: Kenny Stewart – Vocals, Johnny Fraser-Binnie – Guitars, Terry Horbury
– Bass and John Lee – Drums.
Produced by Rodger Bain.
Αυτό
είναι το ντεμπούτο album από το βρετανικό Hard Rock συγκρότημα των Dirty Tricks, ο ήχος τους είναι
σκληρός βρώμικος και γεφυρώνει απόλυτα το καθαρό 70’s Hard
Rock και το NWOBHM ήχο που επρόκειτο να ακολουθήσει, σε μερικά
χρόνια αργότερα.
Ο
Kenny Stewarts με τα διακριτικά φωνητικά του και ο Johnny
Fraser-Binnie με την υπέροχη κιθάρα
του, βοήθησαν πολύ το συγκρότημα και στην εν γένι διαμόρφωση του ήχου του. Το “Dirty
Tricks” είναι ένα κλασικό βρετανικό Hard Rock βινύλιο με ένα σκληρό Blues υπόβαθρο. Ιδρύθηκαν το 1974 από τον τραγουδιστή Kenny Stewart και τον κιθαρίστα John Fraser-Binnie, ενώ προσπάθησαν να γεφυρώσουν με επιτυχία (θα έλεγα) το
χάσμα μεταξύ του Hard Rock
και του Heavy Metal.
Χαρακτηριστικό
group και με αρκετά βαρύ ήχο, με ως επί το
πλείστον μερικά μικρά όμως δείγματα από Doom
και Prog στοιχεία, οι επιρροές τους φαίνεται να
περιλαμβάνουν μεταξύ των άλλων τους Black Sabbath, τους Thin Lizzy, τους Deep Purple και σε αρκετά σημεία κάτι από τους Angel. Οι Dirty Tricks είναι κατά κάποιο τρόπο ένα (ας πούμε) λίγο
υποτιμημένο Hard Rock - Heavy Metal σχήμα
που είχε δραστηριοποιηθεί κυρίως κατά τα έτη 1975 – ’77. Η μπάντα κυκλοφόρησε
τρία LP και περιόδευσε στην Αγγλία, τη Σκωτία, την Αυστραλία και την Αμερική,
πριν αναχωρήσει οριστικά από τα μουσικά δρώμενα το 1977. Οι Dirty Tricks ήταν η πρώτη βρετανική Heavy Metal μπάντα που έπαιξε live στο γνωστό και ιστορικό club “CBGB”, της Νέας Υόρκης το 1976.
Το
σχήμα αυτό με τον τραγουδιστή φαινόμενο και τον κιθαρίστα που ξεχνά να σταματήσει
τα solos, αφού ο φωνητικός και κιθαριστικός αυτοσχεδιασμός αποτελούν κανόνα,
σε όλες τις δισκογραφικές δουλειές τους. Συναντάμε μια τόσο πλούσια ποικιλία μουσικών
θεμάτων που καλύπτουν άνετα σχεδόν ολόκληρο το φάσμα του Hard Rock, ή σχεδόν όλο (εν συντομία
βέβαια), ενώ αυτή η πολυμορφία ιδεών και εκτέλεσης καθιστά τις συνθέσεις εντελώς
ανεξάρτητες μεταξύ τους. Ο Kenny είναι ένα πηγαίο ταλέντο
και μάλλον ένας ιδιόμορφος τραγουδιστής, ερμηνευτής, εκφραστής του σκληρού Rock. Είμαι σίγουρος
πως θα κατακτήσουν τους θαυμαστές του γνήσιου σκληρού ήχου των 70’s, κάθε εραστής του έντεχνου και συγχρόνως ογκώδους ήχου
θα τους λατρέψει.
Το
ομώνυμο album τους περιέχει οκτώ βαρύτατες λυρικές συνθέσεις,
στα πρότυπα του καλού ανόθευτου ήχου από τα ένδοξα 70’s,
ήχος που δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυποποιημένος. Οι Dirty Tricks παίζουν πραγματικά τέλεια
Hard Rock μουσική, χωρίς να ιδρώνουν
για ν’ ακουστούν ούτε αγκομαχούν για να βγάλουν ένα καλό τραγούδι, όλα τους
είναι γνήσια και συνεπές. Οι σπουδαιότερες συνθέσεις του δίσκου είναι το “Back Of Evil”, το “High Life”, το “Sunshine Day”, το “Wait Till Saturday” και το “Marcela” αν και όλα αξίζουν της προσοχής σας.
Είναι βέβαια άσκοπο να καταπιάνεται κανείς με συγκριτικές αναλύσεις στις συνθέσεις
ενός free style Hard Rock συγκροτήματος όπως
είναι οι Dirty Tricks, αλλά αν κάποιος έχει στην κατοχή του έστω
και έναν δίσκο τους, τότε θα με καταλάβει απόλυτα νομίζω. Αν η εμπορική
επιτυχία ήταν ενδεικτική της ποιότητας, τότε αυτός ο δίσκος θα έπρεπε να είχε
γίνει τουλάχιστον πολύ-πλατινένιος.
Μετά
τον επόμενο δεύτερο δίσκο τους, ο drummer John Lee αποχωρεί από το σχήμα,
στην θέση του άρχετε ο Andy Beirne, μ’ αυτόν στη σύνθεση κυκλοφορούν το τελευταίο τους τρίτο
δίσκο το 1977. Πραγματικά δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα τρία
album της μπάντας, που απαρτίζουν την τριλογία
του σωστού 70’s Βρετανικού Hard
Rock.
Μετά
το θλιβερό γεγονός της διάλυσης του συγκροτήματος ο drummer
Andy Beirne συνεργάστηκε με
τους Grand Prix και τους Lionheart, ο κιθαρίστας Johnny
Fraser-Binnie προσχώρησε το 1984
στους Rogue Male, ενώ ο Terry
Horbury πηγαίνει στους Vardis.
Μετά
την εξαθλίωση, αλλά μάλλον καλύτερα μετά την εξαφάνιση του καλού Βρετανικού Hard Rock, τα μέλη των Dirty Tricks χάθηκαν από τα μουσικά
δρώμενα, αν μη τι άλλο παρέμειναν φτωχοί, αλλά πάνω απ’ όλα τίμιοι.
Από
το πουθενά το 2009 η μπάντα επανήλθε με ένα νέο album,
από τους παλιούς είναι μόνο ο τραγουδιστής και ο κιθαρίστας, δεν το έχω ακούσει
όμως οπότε και δεν έχω γνώμη.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ DIRTY TRICKS
Dirty Tricks [1975]
Night Man [1976]
Hit & Run [1977]
Up At The Nine Count [2009]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου