ROBIN
TROWER
Το
Βρετανικό Hard Rock χρωστάει πάρα πολλά
σ’ αυτόν τον εκπληκτικό τεχνίτη με τον τόσο, μα τόσο προσωπικό ήχο. Ο όρος «λευκός
Hendrix» νομίζω αντιπροσωπεύει απόλυτα τη μουσική
του, την οποία και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα ίδια
και τα ίδια.
Ο
Robin Trower ήταν ένας από τους
πρώτους ήρωες της κιθάρας πίσω στη δεκαετία του ’70, είναι πράγματι ένας από
τους σπουδαίους solist της κιθάρας στο Hard Rock. Στο απόγειο της καριέρας του
από τις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Robin Trower συγκέντρωσε την ίδια εκτίμηση και το κύρος όπως οι
μεγάλοι κιθαριστές της εποχής του όπως… ο Jimmy
Page, ο Eric Clapton, ο Jeff Beck, ο Tony Iommi, ή ο Ritchie
Blackmore. Αν και ποτέ δεν έφτασε στο αποκορύφωμα της ίδιας φήμης όπως
πολλοί από τους κιθαριστές της εποχής του, ο Robin έχει κυκλοφορήσει ένα
σεβαστό δισκογραφικό έργο, κέρδισε όμως την αφοσίωση από ένα αρκετά μεγάλο
αριθμό οπαδών του καλού και γνήσιου Hard Rock. Τελειοποίησε την θαυμάσια
τεχνική του, στο τέλος της δεκαετίας του ’60, το θρηνητικό ηχητικό παίξιμο του,
έβαλε τις βάσεις για το οριστικοποιημένο αργότερα, θλιβερό και θρηνώδες ύφος
του. Από τότε (στα 70’s), κάθε δίσκος του
σημειώνει μεγάλη επιτυχία, ενώ ο ίδιος κατόρθωσε να μπει στο ηχητικό μονοπάτι
που άφησε πίσω του ο Hendrix.
Το μοναδικό καθαριστικό ύφος του και ήχο της κιθάρας του, για πολλούς φαίνεται ότι επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τον Jimi Hendrix, αυτό είναι πάρα πολύ απλουστευτικό χωρίς να είναι και κατά βάση κακό, αφού δεν είναι κλώνος του. Παρά το γεγονός ότι εμπνεύστηκε από την προσέγγιση του Hendrix, το μίγμα του είναι Blues, Psychedelic, Hard Rock και η καθαρή κρυστάλλινη κιθάρα ήταν σε μεγάλο βαθμό δικό του δημιούργημα.
Το μοναδικό καθαριστικό ύφος του και ήχο της κιθάρας του, για πολλούς φαίνεται ότι επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τον Jimi Hendrix, αυτό είναι πάρα πολύ απλουστευτικό χωρίς να είναι και κατά βάση κακό, αφού δεν είναι κλώνος του. Παρά το γεγονός ότι εμπνεύστηκε από την προσέγγιση του Hendrix, το μίγμα του είναι Blues, Psychedelic, Hard Rock και η καθαρή κρυστάλλινη κιθάρα ήταν σε μεγάλο βαθμό δικό του δημιούργημα.
Ο Robin είναι ένας από τους πιο
σημαντικούς κιθαρίστες που έχουν βγει από τη Βρετανική Rock σκηνή. Με
το παρατσούκλι "white Hendrix” πίσω
στη δεκαετία του ’70, είναι προφανές σε όποιον ακούσει
τη μουσική του ότι
έχει πάρει κάτι από τον αιθέριο
ήχο του Jimi, αλλά και ότι για πρώτη φορά στον
κόσμο δημιούργησε το δικό του
μοναδικό τρόπο έκφρασης μέσα από
τη κιθάρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικό στυλ μουσικής στο σύνολο της, που σε καμία περίπτωση δεν είναι απομίμηση του Jimi, καθώς
έχει μια σημαντική δική του δισκογραφική καριέρα.
Ο Robin είναι γνωστός για το απίστευτο ταλέντο του ως κιθαρίστας και
το εμπνευσμένο στυλ του, με solo που βγαίνουν μέσα από τους ήχους της
Stratocaster, που φαίνεται σα να προέρχονται
πέραν του κόσμου τούτου. Στην πραγματικότητα ο Robin
είδε τον Jimi Hendrix μία φορά
ζωντανά πάνω στη σκηνή, από τότε είπε ότι ήταν εντυπωσιασμένος από το πάθος του
για τη μουσική και από το ιδιαίτερο στυλ του, έτσι έμελε μετά από αυτό το live
να ασχοληθεί μια για πάντα με την ηλεκτρική κιθάρα.
Ο στυλοβάτης της μουσικής μαγείας του Robin Trower υπήρξε πάντοτε η Fender Stratocaster, είναι αρκετά πιστός σε αυτή την μοναδική κιθάρα που σπάνια έχει χρησιμοποιήσει άλλη κιθάρα, στα τόσα χρόνια δισκογραφικής καριέρας.
Ο στυλοβάτης της μουσικής μαγείας του Robin Trower υπήρξε πάντοτε η Fender Stratocaster, είναι αρκετά πιστός σε αυτή την μοναδική κιθάρα που σπάνια έχει χρησιμοποιήσει άλλη κιθάρα, στα τόσα χρόνια δισκογραφικής καριέρας.
Γεννημένος
στις 9 Μαρτίου του 1945 στο Λονδίνο (πραγματικό όνομα Robin Leonard Trower), η
καριέρα του έχει διαρκέσει περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Στις πρώτες
μέρες από το 1962 μέχρι το 1966 ίδρυσε διάφορες μπάντες όπως οι Paramounts, το 1967 όμως εντάχθηκε στους
Procol Harum με τους οποίους έμεινε μαζί
μέχρι το 1972. Ενώ για λίγους μήνες έφτιαξε τους Jude, με τον Frankie
Miller στα φωνητικά.
Η solo του καριέρα ξεκίνα το 1973 όταν απελευθέρωσε το πρώτο του προσωπικό δίσκο "Twice Removed From Yesterday” ο οποίος εξέπληξε ευχάριστα τον κόσμο και τους οπαδούς της Hard Rock κιθάρας, με τα εξής μέλη Reg Isadore (drums) και James Deward (τραγούδι, μπάσο). Το τρίο ήταν αρκετά δυναμικό, η κιθάρα του Robin εκπληκτική, αλλά η φωνή του James ήταν το κάτι άλλο, αυτός ο τραγουδιστής διαθέτει μια από τις πιο σπάνιες blues φωνές.
Ο Robin Trower εμφανίζει μια παράξενη ικανότητα του να παίζει καλό Βρετανικό Blues, Hard Rock και το παίξιμο της κιθάρας είναι εκπληκτικό διατηρώντας το δικό του μοναδικό ύφος. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το αριστούργημα του "Bridge Of Sighs" που τον εδραίωσε ως καθεστώς στην ηλεκτρική κιθάρα και έγινε μουσικός θρύλος σε όλο τον κόσμο.
Ο Robin Trower έκτοτε κυκλοφορεί κατά μέσο όρο ένα album κάθε χρόνο σε όλο το υπόλοιπο της δεκαετίας του '70 και του '80, λαμβάνοντας τη θέση που του ανήκει στις τάξεις των super-stars στην κιθάρα.
Η solo του καριέρα ξεκίνα το 1973 όταν απελευθέρωσε το πρώτο του προσωπικό δίσκο "Twice Removed From Yesterday” ο οποίος εξέπληξε ευχάριστα τον κόσμο και τους οπαδούς της Hard Rock κιθάρας, με τα εξής μέλη Reg Isadore (drums) και James Deward (τραγούδι, μπάσο). Το τρίο ήταν αρκετά δυναμικό, η κιθάρα του Robin εκπληκτική, αλλά η φωνή του James ήταν το κάτι άλλο, αυτός ο τραγουδιστής διαθέτει μια από τις πιο σπάνιες blues φωνές.
Ο Robin Trower εμφανίζει μια παράξενη ικανότητα του να παίζει καλό Βρετανικό Blues, Hard Rock και το παίξιμο της κιθάρας είναι εκπληκτικό διατηρώντας το δικό του μοναδικό ύφος. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το αριστούργημα του "Bridge Of Sighs" που τον εδραίωσε ως καθεστώς στην ηλεκτρική κιθάρα και έγινε μουσικός θρύλος σε όλο τον κόσμο.
Ο Robin Trower έκτοτε κυκλοφορεί κατά μέσο όρο ένα album κάθε χρόνο σε όλο το υπόλοιπο της δεκαετίας του '70 και του '80, λαμβάνοντας τη θέση που του ανήκει στις τάξεις των super-stars στην κιθάρα.
Στις
τάξεις του σχήματος του , συναντάμε αρκετούς αξιόλογους μουσικούς όπως οι… Reg Isadore, James Deward, Bill Lordan, Davey Pattison
και Rusty Allen.
Μετά
τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο Robin Trower συνέχισε να
κυκλοφορεί δίσκους αλλά συνήθως με διαφορετική μπάντα κάθε φορά, όπου λίγο πολύ
άλλαξε το ονειρικό Blues, Hard Rock που είχαν τα πρώτα
του album. Γι’ αυτό η επιτυχία της δεκαετίας του ’70 δεν επέστεψε
ποτέ ξανά, τα τελευταία albums δεν έδειξαν να
έχουν καθόλου νέα ενέργεια μέσα τους, φαίνετε ότι η έμπνευση λείπει από τον
ίδιο τον Robin, τώρα πια.
Έχει
κερδίσει ουκ ολίγα χρυσά albums. Μέχρι σήμερα,
εξακολουθεί να κάνει κάποιους δίσκους τον έναν μετά τον άλλον, χωρίς τη στόφα
όμως των προηγούμενων δεκαετιών, διατηρεί παρόλα αυτά πολλούς πιστούς οπαδούς
ανά την υφήλιο.
Προσωπικά
θεωρώ σαν καλύτερα albums της καριέρας του Robin Trower τα εξής… “Twice
Removed From Yesterday”, “Bridge Of Sighs”, “Robin Trower Live”, “Caravan To
Midnight”, “For Earth Below”, “Long Misty Days”, “In City Dreams”
και “Victims Of The Fury”.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ROBIN TROWER
PARAMOUNTS
Paramounts
[1964]
Procol
Harum
Procol Harum [1967]
Shine On Brightly [1968]
A Salty Dog [1969]
Ain't Nothin' To Get Excited About [1970]
Home [1970]
Broken Barricades [1971]
The Prodigal Stranger [1991]
The Long Goodbye [1995]
SOLO
Twice Removed From Yesterday [1973]
Bridge Of Sighs [1974]
For Earth Below [1975]
Live! [1976]
Long
Misty Days [1976]
In City
Dreams [1977]
Caravan To Midnight [1978]
Victims Of The Fury [1980]
Back It Up [1983]
Beyond The Mist [1985]
Passion [1987]
Take What You Need [1988]
In The Line Of Fire [1990]
Essential Robin Trower [1991]
Live in Concert [1992]
20th Century Blues [1994]
In Concert [1996]
King Biscuit Flower Hour, Live [1996]
Someday Blues [1997]
This Was Now '74-'98 [1999]
Go My Way [2000]
Living Out Of Time [2004]
Living Out Of Time, Live [2004]
Another Days Blues [2005]
RT@R0.08 [2008]
What Lies Beneath [2009]
The Playful Heart [2010]
Robin Trower At The BBC 1973-1975 [2011]
Jack
Bruce & ROBIN TROWER
B.L.T.
[1981]
Truce
[1981]
Seven
Moons [2008]
Seven Moons,
Live [2009]
TRIVIA:
Λέγετε
πως ο κιθαρίστας Martin Barre (Jethro Tull), εισήγαγε τον Robin Trower στην μαγεία της Stratocaster στα
τέλη της δεκαετίας του ’60.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου