GARY

MOORE

(4-April-1952 ~ 6-February-2011)

Έξοχος μοναδικός κιθαρίστας, που στήριξε με τις ικανότητες του πολλά από τα σημαντικά συγκροτήματα του Hard Rock και του Heavy Metal, δημιουργώντας παράλληλα και τη δική του καριέρα, σαν τραγουδιστής, συνθέτης και κιθαρίστας με απόλυτη επιρροή.

Αυτός ο έξοχος κιθαρίστας γεννήθηκε σαν (Robert William Gary Moore) στις 4 Απριλίου του 1952 στο Belfast, (Ireland).

Ο Gary Moore πολύ γρήγορα ανέπτυξε το εντελώς προσωπικό και μοναδικό του κιθαριστικό ύφος και καθιερώθηκε σαν εξαιρετικός solo καλλιτέχνης. Από τότε κατάφερνε πάντα να πουλά τεράστιες ποσότητες δίσκων και να γεμίζει παντού τις αίθουσες των συναυλιών του.
Οπλισμένος με αξεπέραστη τεχνική και πολύ blues συναίσθημα, ο Gary Moore έθεσε τα standard από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε στο Belfast, στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Έπαιξε με τους Skid Row όταν ήταν μόλις μόνο 16 ετών, πριν πάει στους Colosseum II του John Hiseman, ένα από τα πιο γνωστά Jazz Rock σχήματα της εποχής των '70s. Συνεργάστηκε επίσης με το φίλο του Phil Lynott στους Thin Lizzy και έγραψαν μαζί μερικούς εκπληκτικούς δίσκους, για την ιστορία της μουσικής.

Αφοσιώθηκε όμως και στη δική του solo καριέρα, για να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του hit-single “Parisienne Walkways” το 1979 και να φτιάξει το δικό του συγκρότημα, τους G Force το 1980. Το 1982 φόρμαρε το δικό του solo σχήμα τους Gary Moore Band ή σκέτο Gary Moore και κατά καιρούς, έχουν παίξει μαζί του οι μουσικοί Ian Paice, Neil Murray, Cozy Powell, Tommy Aldridge, Jimmy Bain, Don Airey, Charlie Hunn, Eric Singer και Glenn Hughes. Εκτός από το hit-single που έκανε με τον φίλο του Phil Lynott, το “Out In The Fields” το 1985, ένα αρκετά αντιπολεμικό τραγούδι με σύγχρονο ήχο και επιβλητικό στίχο, επίσης έχει βγάλει αρκετά επιτυχημένα solo albums, με πιο επιτυχημένο εμπορικά το “Still Got The Blues” του 1990.

Ξεχώρισε χάρη στην εκπληκτική του ταχύτητα και στον ήχο, ο όποιος θύμιζε βιολί, δύο στοιχεία που τον χαρακτήρισαν όλα τα χρόνια της μεγάλης καριέρας του. Σε πολλά τραγούδια του η κιθαριστική του δουλειά είναι απλά για σεμινάρια, μελωδικά περάσματα και καλοπαιγμένες γραμμές, με πολλά στοιχεία από τις Ιρλανδικές folk ρίζες του. Ο Gary Moore κατάφερε να βρει την ιδανική ισορροπία ανάμεσα σε καλά και το κυριότερο, πρωτότυπα τραγούδια στην όποια αναμιγνύονται στοιχεία από το Hard Rock όσο και από την Folk μουσική της χώρας του.
Στον κόσμο της ηλεκτρικής κιθάρας, ο Gary μπορούσε να παίξει σχεδόν τα πάντα. Από την εντυπωσιακή του εμβέλεια και τον εκπληκτικό τόνο μέχρι την τέλεια φράση του, είναι ένας από τους λίγους που μπορεί πραγματικά να σας κάνει να αισθανθείτε πραγματικά τη σημαίνει κιθάρα. Έπαιζε με μια Stratocaster, η οποία είναι γνωστή για έναν καθαρό, κάπως λεπτό ήχο, αλλά ο ήχος που έβγαινε από την κιθάρα του ήταν τόσο χοντρός, τόσο γεμάτος και τόσο ακριβής όσο κανένας άλλος. Ο Gary ήταν πολυδύναμος και τεχνικά πολύ ταλαντούχος, έπαιζε με ήχους γεμάτους μαγεία, δεν υπήρχε πολύ θεατρινισμός στον ήχο του, αλλά όταν είσαι ο Gary Moore χρειάζεται κάτι από αυτά;

Η περίπτωση αυτού του Ιρλανδού κιθαρίστα είναι μάλλον περίεργη. Πρώτα απ’ όλα, αντίθετα με άλλους κιθαρίστες που η παλιότερη δισκογραφική δουλειά τους είναι η καλύτερη και παιδεύονται χρόνια να βγάλουν κάτι ισάξιο, ο Gary Moore με κάθε δίσκο (τουλάχιστον μέχρι το 1992) βελτιωνόταν συνεχώς.
Στα 80’s έπαιζε μοναδικό καυτό Heavy Metal, τότε αυτός ο κιθαρίστας κυριολεκτικά σκότωνε με τα εκρηκτικά solos του.
Με την καριέρα του να ξεπερνά τα σαράντα χρόνια, 11 τραγούδια στο βρετανικό top.40, από τα οποία 2 στο top.10, πάνω από 30 δισκογραφικές κυκλοφορίες, ιστορικές συνεργασίες και μια μοναδική ικανότητα να αφομοιώνει διαφορετικά είδη μουσικής, ο Gary Moore έχει κατακτήσει για πάντα τον τίτλο του θρύλου της κιθάρας.
Αναγνωρισμένος ως ένας από τους πιο ταλαντούχους Βρετανούς κιθαρίστες της γενιάς του, καλλιτέχνης απρόβλεπτος και ανατρεπτικός, ο Gary Moore ταξιδεύει στη μουσική, από το Rock και την Jazz, στην Blues και την Country, στο παραδοσιακό Electric Blues, το Hard Rock, το Heavy Metal κι ακόμα παραπέρα.
Από τα 90’s και μετά ασχολήθηκε μόνο με το Blues, έχοντας ξεχάσει πρώτον το Hard Rock και δεύτερον ότι όσοι πηγαίνουν στα live του και τον στηρίζουν είναι κατά βάση Hard Rock κοινό.
O θρυλικός Ιρλανδός κιθαρίστας Gary Moore δυστυχώς απεβίωσε στην ηλικία των 59 ετών και συγκεκριμένα ενώ βρισκόταν σε διακοπές στην Ισπανία εξέπνευσε κατά την διάρκεια του ύπνου του. Ένας ακόμα από τους μεγάλους της Hard Rock μουσικής δεν είναι πλέον ανάμεσα μας. 

Ο μεγάλος Ιρλανδός, μαζί με τους Phil Lynott (RIP) και Rory Gallagher (RIP), είναι ότι καλύτερο έχει εξάγει η προσφιλής αυτή χώρα στον κόσμο της σκληρής Rock μουσικής. Κλασικός Hard Rock κιθαρίστας, σεμνός, μετρημένος, ήρεμος, αντι-star, έκανε τον κόσμο να τον αγαπήσει όσο λίγους και δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος (πιστεύω), που να ασχολείται με την Rock μουσική και να μην λυπήθηκε για τον θάνατο του.

Guitars: Stratocaster, Kramer, Gibson Les Paul, Charvel, Ibanez, Hamer, Jackson.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ GARY MOORE

SKID ROW

Skid Row [1970]
34 Hours [1971]
Gary Moore/ Brush Shiels/ Noel Bridgeman [1971] (Released 1990)
THIN LIZZY
Night Life [1974]
Remembering, Best Off/ Part 1 [1976]
Black Rose [1979]
The Continuing Saga Of The Ageing Orphans, Best [1979]

The Adventure Of Thin Lizzy, Best [1981]
Life [1983]
Dedication, The Very Best Of Thin Lizzy [1991]
COLOSSEUM II
Strange New Flesh [1976]
Electric Savage [1977]
War Dance [1977]
G FORCE
G Force [1980]
GREG LAKE
Greg Lake [1981]
Manouevres [1983]
BBM (Jack Bruce/ Ginger Baker/ Gary Moore)
Around The Next Dream [1994]
GARY MOORE’S SCARS
Scars [2002]
GARY MOORE
Grinding Stone [1973]
Back On The Streets [1978]
Corridors Of Power [1982]
Victims Of The Future [1983]
Dirty Fingers [1983]
Live At The Marquee [1983]
We Want Moore [1984]
Run For Cover [1985]
Rockin’ Every Night, Live In Japan [1986]
Wild Frontier [1987]
After The War [1989]
Still Got The Blues [1990]
After Hours [1992]
Blues Alive [1993]
Ballads & Blues 1982-1994 [1994]
Blues For Greeny [1995]
Dark Days In Paradise [1997]
Out In The Fields, The Very Best Of [1998]
A Different Beat [1999]
Back To The Blues [2001]
Best Of The Blues [2002]
The Essential Gary Moore, The Best Of [2003]
Back On The Streets, The Rock Collection [2003]
Parisienne Walkways, The Blues Collection [2003]
Live At Monsters Of Rock [2003]
Power Of The Blues [2004]
Blues Collection/ Rock Collection [2004]
Old New Ballads Blues [2006]
The Platinum Collection [2006]
Close As You Get [2007]
Bad For You Baby [2008]