ICECROSS

ICECROSS

1973

(Icecross Records)

 

SIDE I: “Wandering Around”, “Solution”, “A Sad Man’s Story”, “Jesus Freaks”.

SIDE II: “1999”, “Scared”, “Nightmare”, “The End”. 

ICECROSS: Axel P.J. Einarsson – Vocals/ Guitars, B. Omar Oskarsson – Vocals/ Bass and Asgeir Oskarsson – Drums.

Produced by Icecross.

 

Ένα από τα πιο καταπληκτικά cult lost-gem albums που θα ακούσετε ποτέ, ένα LP που ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του. Ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 1973 και θα μπορούσα να πάω, ότι από το μουσικό του περιεχόμενο, μιλάμε για έναν θησαυρό, που περιγράφει μια καταπληκτική σκληρή proto-Metal μουσική. Κάπως αλλόκοτο, Heavy Doomy, νοσηρό και βαρύ σαν την κόλαση, έχει πάρα πολλά Doom Metal στοιχεία και σκοτεινά, σατανικά θέματα και εικόνες, αλλά και χριστιανικούς στίχους, καθώς και εκπληκτικά κιθαριστικά riffs εντάσσονται σε όλο τον δίσκο των Icecross. Είναι πραγματικά ένα απίστευτο δισκογραφικό έργο για την χρονιά που κυκλοφόρησε στα 1973.

Οι Icecross κατάγονται από την μακρινή και παγωμένη Ισλανδία, που βρίσκετε στον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, δημιουργήθηκαν στην πρωτεύουσα Reykjavík το 1972 και διαλύθηκαν το 1974. Σε μια χώρα που έχει περίπου 300.000 κατοίκους, βγήκε αυτό το αριστούργημα, προφανώς εκεί οι άνθρωποι δεν είχαν καμιά πρεμούρα να φτιάχνουν συγκροτήματα, γι’ αυτό το σχήμα ηχογράφησε τον δίσκο του στην Copenhagen (Denmark) και όχι στη χώρα του. Αυτό το συγκρότημα τότε ήταν το κάτι άλλο, μουσικά οι Icecross παίζουν ένα βαρύ Heavy Rock/ Heavy Psych, που είναι κοντά σε σχέση με τους Black Sabbath, απίστευτος ήχος για το έτος 1973, ο ήχος τους έχει μια ανώμαλη απλότητα που έχετε ακούσει ποτέ. Βαριά και άγρια κυρίως τραγούδια, που συνορεύουν ​​κατά καιρούς με κάποια Progressive στοιχεία, θυμίζουν σε σημείο Led Zeppelin αλλά και Stray Dogs.

Το “Icecross” περιέχει μερικά από τα πιο περίεργα κιθαριστικά solos που μπορείτε ν’ ακούσετε, σε σημείο που μπορώ να πω ότι ο κιθαρίστας Axel Einarsson δεν είναι καθόλου τυχαίος, για να βγάζει αυτόν τον ήχο. Ο κιθαρίστας έχει ένα πολύ μοναδικό στυλ, παίζει με κάποια θα έλεγα ασυμφωνία που πραγματικά προσθέτει στην doomy ατμόσφαιρα του δίσκου, ποτέ μου ξανά δεν έχω ακούσει κανέναν να παίζει κιθάρα σαν κι αυτόν. Τα φωνητικα έχουν μια αρκούντως ιδιαίτερη λυπημένη μοναξιά και μελαγχολία που βαραίνουν και από τους σκοτεινούς στίχους. Σε όλο το album κυριαρχούν τα βαριά αργόσυρτα Doomy κιθαριστικά riffs, αλλά και οι άγριοι ρυθμοί στα drums, όσο πιο πολύ τα ακούς όλο και πιο πολύ εντυπωσίασε με το drumming του απολύτως παράφρων Asgeir Oskarsson, με τον βάρβαρο, αλαζονικό τρόπο που χαοτικά και αχαλίνωτα ταλαιπωρεί τα δέρματα των τυμπάνων του. Δηλαδή, έχουμε σοβαρά over-the-top και πάρα πολύ διασκεδαστικό υπερκινητικά τύμπανα που είναι ακριβώς ο λόγος για να ακούσετε τούτο το album. Πάντως πολύ χαοτικά και ιδιαίτερα είναι και τα φωνητικά των Axel και Asgeir.

Υπάρχουν και αρκετές ιδιόρρυθμες απότομες αλλαγές στη μουσική διάθεση των τραγουδιών, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον πειραματισμό των τριών μελών του group, άλλωστε αυτό ήταν ένας κοινός παρανομαστής στα τότε συγκροτήματα  των early 70’s. Πάντως, η μουσική τους είναι λίγο δύσκολο να περιγραφεί και να μπει σε κάποιο ηχητικό καλούπι, ένα μουσικό στυλ που τα υπόλοιπα σχήματα θα μπουν στο παιχνίδι μετά από χρόνια, αυτό κι αν ήταν αρκετά μοναδικό για την εποχή του. Οι τρεις μουσικοί που απαρτίζουν τους Icecross, μπορεί ο καθένας χωριστά να κρατήσει το δικό του σημείο στον δίσκο για να σε εντυπωσιάσει, αλλά και ως ομάδα φαίνεται πολύ δεμένη, παρά την κάπως αδύναμη παραγωγή. Παραμένει όμως ένα από τα καθαρά Hard Rock proto-Metal album για το 1973, που προπαντός ήταν αρκετά τρομακτικά μπροστά από την εποχή του, ο ήχος αυτός ακούστηκε ξανά πολύ μεταγενέστερα από ένα ολόκληρο νέο κίνημα στη δεκαετία του ’80 το Doom Metal. Αν ακούτε ένα ελαφρώς διαφορετικό μουσικό πλαίσιο, δημιουργικού Hard Rock, αυτό το LP έχει ένα πολύ μοναδικό ήχο, είναι προφανώς ένα είδος proto-Doom Metal, αλλά ακούγεται και σαν proto-Heavy Metal.
Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου είναι ομολογούμενος το “Jesus Freaks”, αλλά και τα “1999”, “The End” και “Wandering Around”. 

 Οι Icecross από την μακρινή Ισλανδία μας άφησαν παρακαταθήκη αυτό το LP, με μια Ηeavy Ρsych αποκαλυπτική ατμόσφαιρα, στέρεος Hard Rock ήχος, αποπνικτικά θρηνητικά φωνητικά, βαριά κιθαριστικά riff και στίχους από την κόλαση κάνουν αυτό τον δίσκο καταπληκτικό, για όσους τον ακούσουν. 

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ICECROSS

Icecross [1973]

 

TRIVIA:

Αυτό το LP κυκλοφόρησε αρχικά σε περιορισμένη έκδοση σε μόλις 1.000 αντίτυπα, (τι ζήτηση να είχε άλλωστε στη χώρα αυτή), οπότε παραμένει για πολλά χρόνια ως ένα καλά κρυμμένο μυστικό, για τους πολλούς, η επανέκδοση του σε βινύλιο έγινε μόλις το 2002 και έτσι μαθεύτηκε σε όλο τον πλανήτη. Κατά μια ερμηνεία, η Ισλανδία είναι η μυθική χώρα Θούλη που την επισκέφτηκε ο Έλληνας, Πυθέας “O Μασσαλιώτης”, στο θρυλικό του ταξίδι περίπου πριν από 2350 χρόνια.