Οι UFO είναι αναμφίβολα, το πιο υποτιμημένο συγκρότημα του σκληρού Rock όλων των εποχών. Η εποχή του Michael Schenker προσέφερε 5 κλασικές σκληρές Rock προσπάθειες τα… “Phenomenon”, “Force It”, “No Heavy Petting”, “Obsession”, “Lights Out” και το απόλυτο live “Strangers In The Night”. Είναι λυπηρό που ποτέ δεν έλαβαν την αναγνώριση που τους άξιζε, ιδιαίτερα στην αγορά της Βόρειας Αμερικής, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα album τους άρχισαν σιγά-σιγά να φθίνουν. Για πάνω από 4 δεκαετίες και πολλές αλλαγές στη σύνθεση τους, αυτά τα παιδιά δεν πέτυχαν ποτέ αυτό που τους άξιζε, θα έπρεπε να είχαν την ίδια αξία με τους Black Sabbath, τους Deep Purple ή τους Uriah Heep. Θεωρώ ότι οι UFO είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα του σκληρού Rock στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Phil Mogg (τραγούδι), ο Mick Bolton, (κιθάρα), ο Pete Way (μπάσο) και ο Andy Parker (drums), σχημάτισαν το συγκρότημα το 1968, αρχικά αποκαλώντας τους εαυτούς τους ως Hocus Pocus, αλλά άλλαξαν το όνομα τους σε UFO. Το πρώτο τους album “UFO 1” (1970), είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα πρώιμου σκληρού Prog Rock, ούτε το πρώτο ούτε και το δεύτερο album τους, “Flying” (1971), έφτασαν στα charts. Εκείνη την εποχή η μουσική του group, προσέλκυσε ελάχιστο ενδιαφέρον στη Βρετανία και την Αμερική, οι δύο πρώτες τους δουλειές επηρεάστηκαν έντονα από το Space Rock, που εκείνη την εποχή δεν ήταν καθόλου δημοφιλές, σύντομα το συγκρότημα συνειδητοποίησε ότι το μουσικό του στυλ, ήταν κάπως περιορισμένο. Κυκλοφόρησαν κι ένα live album, με τον απλο τιτλο “Live” (1972) που ηχογραφήθηκε σε μια συναυλία στο Τόκιο, στα τέλη του 1971, o Mick Bolton έφυγε από το group, τον Ιανουάριο του 1972 μετά από καυγάδες με τους Mogg και Parker και ξεκίνησαν να βρουν έναν κιθαρίστα που θα μπορούσε να προσφέρει στο συγκρότημα έναν πιο τυπικό σκληρό Rock ήχο. Μετά από σύντομες δοκιμαστικές ακροάσεις με τους κιθαρίστες Larry Wallis και Bernie Marsden στα 1972, το συγκρότημα τελικά στρατολόγησε τον Michael Schenker από τους Scorpions τον Ιούνιο του 1973. Ο Schenker ήταν μόλις 18 ετών, αλλά ήδη ένας μαινόμενος κιθαρίστας. Έτσι με μια νέα δισκογραφική εταιρεία, την Chrysalis Records, οι ανανεωμένοι UFO ηχογράφησαν ένα single χωρίς να έχουν έτοιμο κάποιο LP το 1973, το single περιείχε τα… “Give Her The Gun” και “Sweet Little Thing”. Το 1974, με τον παραγωγό Leo Lyons, ηχογράφησαν το “Phenomenon”, το οποίο ανέδειξε τον σκληρό ήχο της κιθάρας του συγκροτήματος, το album περιέχει πολλά αγαπημένα τραγούδια των οπαδών, όπως το “Doctor Doctor” και το “Rock Bottom”. Τα δύο επόμενα albums “Force It” (1975) και “No Heavy Petting” (1976), οι εκτεταμένες περιοδείες οδήγησαν τους Αμερικάνους να τους αγαπήσουν, όπως το κοινό τους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το τραγούδι “Belladonna” από το album “No Heavy Petting” ήταν δημοφιλές σε όλο τον κόσμο. Το 1977, το συγκρότημα κυκλοφορεί το “Lights Out” τα κυριότερα σημεία του περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τα τραγούδια… “Too Hot To Handle”, “Lights Out” και το επτάλεπτο opus “Love To Love”. Με το “Lights Out”, το συγκρότημα έλαβε σημαντική αναγνώριση από τους κριτικούς και τους είδε να παίζουν σε αρένες και θέατρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, ανοίγοντας για συγκροτήματα όπως οι Rush και οι AC/DC. Μετά την επιτυχία, το συγκρότημα επέστρεψε στο studio για να ηχογραφήσει το επόμενο album το “Obsession” (1978), αν και δεν ήταν τόσο επιτυχημένο όσο το προηγουμενο, το συγκρότημα διατήρησε ακόμα το status του στις αρένα ενώ, περιόδευε παίζοντας ξανά με τους AC/DC τους Rush, άλλα και συγκροτήματα όπως οι Blue Öyster Cult, Styx, Foghat, REO Speedwagon και Molly Hatchet, ηχογράφησαν το live album “Strangers In The Night”, που κυκλοφόρησε το 1979. Το live album γνώρισε όχι μόνο την εύνοια των κριτικών, αλλά είχε και εμπορική επιτυχία, ενώ, ακολούθησε περιοδεία για την υποστήριξη του live album, παίζοντας με συγκροτήματα όπως… AC/DC, KISS, Cheap Trick, Journey, Thin Lizzy, Nazareth, Judas Priest, Van Halen, Toto και April Wine.
UFO
70’s STUDIO ALBUMS… THE SCHENKER YEARS…
ONE-BY-ONE
(May-1974)
SIDE I: “Too Young To Know”, “Crystal Light”, “Doctor Doctor”, “Space Child”, “Rock Bottom”.
SIDE II: “Oh My”, “Time On My Hands”, “Built For Comfort”, “Lipstick Traces”, “Queen Of The Deep”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Pete Way – Bass & Andy Parker – Drums.
Το διαστημόπλοιο των UFO πέταξε στ’ ουράνια στην κυριολεξία με αυτήν τους την κυκλοφορία. Αφού χτύπησε την μουσική με Space, Stoner Rock και Metallic Boogie τους, ξεκίνησαν τη σκληρή Hard Rock βόλτα τους με το “Phenomenon”, χάρη σε μεγάλο βαθμό στην απόκτηση του κιθαρίστα Michael Schenker, που αποσύρθηκε από τους Scorpions το 1973. Ο νεαρός, ξανθός κιθαρίστας έδωσε αμέσως νέα ζωή στο βρετανικό group με τη δουλειά στην εξάχορδη ταστιέρα του. Αφού βάδισαν για λίγο με τους κιθαρίστες Mick Bolton, Larry Wallis και Bernie Marsden, η προσθήκη του Schenker γέμισε τον ήχο του συγκροτήματος και αποτέλεσε την βασική κλασική σύνθεση τους, που περιλάμβανε επίσης τους Phil Mogg/ Pete Way και Andy Parker. Οι συνδυασμένες σκληρές δυνάμεις των μελών του συγκροτήματος ήταν ισχυρές, καθώς ήταν οπλισμένοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον κόσμο του σκληρού Heavy Rock. Ηχογραφημένο σε διάστημα μόλις δέκα ημερών και με ελάχιστο προϋπολογισμό, το “Phenomenon” δεν θυμίζει σε τίποτα τις προηγούμενες κυκλοφορίες τύπου Stoner Blues και ψυχεδελικών Rock, που είχαν πριν UFO. Η παραγωγή και η ηχογράφηση αντιπροσωπεύει τη μετάβαση από το πρώιμο ήχο που ήταν βασισμένος στο Blues, σε μια μακρά σειρά από albums σκληρής Heavy Rock μουσικής, που ήταν ο ιδανικός ήχος για το συγκρότημα. Το “Phenomenon” ως LP, είναι γεμάτο με σταθερό στιβαρό υλικό, που ακούγεται μονορούφι, τραγούδια όπως τα… “Oh My”, το καλπάζον “Doctor Doctor” και το “Rock Bottom”, αναδεικνύουν το έξαλλο ταλέντο του Schenker στις έξι χορδές. Τραγούδια που σε συντροφεύουν για μια ζωή, μέχρι σήμερα, το “Doctor Doctor” και το μαινόμενο “Rock Bottom” παραμένουν αγαπημένα του κοινού στις συναυλίες του group. Προσθέτοντας, όμως και βάθος στην ηχογράφηση, το “Crystal Light” είναι μια ομαλή μπαλάντα και το παλλόμενο “Built For Comfort” είναι ένα τραγούδι Blues διασκευής, που οδηγεί το συγκρότημα στις ωμές ρίζες του. Όταν ο Schenker, εντάχθηκε στους UFO, το ψυχεδελικό συγκρότημα άφησε με μιας το Space Rock, που έπαιζαν πιο πριν, τότε Michael ήταν ένας από τους πολλά υποσχόμενους κιθαρίστες στον κόσμο, αλλά δεν ήταν μεγάλος θαυμαστής του διαστημικού Rock. Έτσι το συγκρότημα πήρε λίγο χρόνο, έγραψε μερικά τραγούδια και άλλαξε μουσικό στυλ, αντί για μεγάλα διαστημικά Rock τραγούδια με ορχηστρικό προσανατολισμό, το συγκρότημα έπαιζε τώρα πιο σύντομα, αλλά και πιο μελωδικά Hard Rock τραγούδια που κυριαρχούσαν τα riff του Michael. Το “Phenomenon” είναι το πρώτο στη σειρά πέντε κλασικών albums αυτής της σύνθεσης, είναι ένα από τα καλύτερα Hard Rock album όλων των εποχών, όπου ο 18χρονος κιθαρίστας δείχνει ότι είναι ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Αλλά εκτός από αυτά τα προφανή κλασικά, τραγούδια υπάρχουν και άλλα υπέροχα όπως το εναρκτήριο “Oh My”, το “Queen Οf Τhe Deep” ή το “Too Young Τo Know”. Ο Schenker μετέτρεψε το συγκρότημα από ένα αξιοπρεπές Space Rock σχήμα, σ’ ένα υπέροχο κλασικό συγκρότημα του Hard Rock και ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα, όλων των εποχών. Όλα όσα έκαναν κυρίως, στη δεκαετία του 1970, είναι υπέροχα και πρέπει να αποτελούν μέρος οποιασδήποτε πραγματικής συλλογής δίσκων του Hard Rock, τα υπόλοιπα όπως λένε, είναι ιστορία… Το ζωηρό μυώδες παίξιμο του Schenker είχε άμεση επίδραση και στο συγκρότημα, το “Phenomenon” είναι ένα μείγμα από πανέμορφα τραγούδια που λίγο ακουμπάνε στους προηγούμενους δίσκους τους, αλλά είναι βάναυσα επικεντρωμένος στο Hard Rock, που θα γινόταν το σήμα κατατεθέν των UFO στην εποχή του Schenker. Επίσης, το “Phenomenon” γέννησε πολλά από τα τραγούδια που αποτελούν βασικό set list του group σε κάθε live του, έως και σήμερα, ένα από τα καλύτερα album του Hard Rock που κυκλοφόρησε στη μαγευτική δεκαετία του 1970 και φυσικά συνιστάται ανεπιφύλακτα…
FORCE IT
(July-1975)
SIDE I: “Let It Roll”, “Shoot Shoot”, “High Flyer”, “Love Lost Love”, “Out In The Street”.
SIDE II: “Mother Mary”, “Too Much Of Nothing”, “Dance Your Life Away”, “This Kid's (Between The Walls)”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Pete Way – Bass & Andy Parker – Drums.
Το δεύτερο album στο οποίο συμμετέχει ο θρυλικός κιθαρίστας Michael Schenker. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό το album είναι η κορυφή του συγκροτήματος και λίγο καλύτερο από το προηγούμενο, το οποίο αναφέρεται συχνά ως το απόλυτα κλασικό τους, επειδή περιελάμβανε δύο κλασικά και αγαπημένα του κοινού τραγούδια τα… “Rock Bottom” και “Doctor Doctor”. Αυτό ίσως το λέω, γιατί τούτο ήταν το πρώτο τους album που αγόρασα, στα 1984, μαζί με το live album “Strangers In The Night” και έπαθα εγκεφαλικό. Η παραγωγή του δίσκου, έγινε από τον Leo Lyons, ο οποίος κατά τη γνώμη μου έκανε εξαιρετική δουλειά, ο ήχος είναι αρκετά ακατέργαστος. Περιλαμβάνει πολλά και υπέροχα τραγούδια όπως το μελωδικό “Love Lost Love”, το οποίο είναι ένα από τα αγαπημένα μου, αφού παρουσιάζει μια πιο μελωδική πλευρά του Schenker. Άλλα υπέροχα τραγούδια είναι το ακουστικό “High Flyer”, το “Let It Roll” το οποίο παιζόταν συχνά live και ο ύμνος “Too Much Of Nothing”. Επίσης, το “Out In The Streets” και το “This Kids” είναι και τα δύο μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια, που αναδεικνύουν την προοδευτική πλευρά του συγκροτήματος. Ενώ, τα πιασάρικα “Shoot Shoot” και “Mother Mary” παίζονταν συχνά live και ήταν μέρος του θρυλικού live δίσκου “Strangers In The Night”. Μου αρέσει κάθε τραγούδι σε αυτόν τον υπέροχο δίσκο και το γεγονός ότι σχεδόν κάθε τραγούδι ερμηνεύτηκε live δείχνει ότι στο συγκρότημα αρέσει πολύ αυτό το LP, ο Pete Way το θεωρεί επίσης ως το απόλυτο album του συγκροτήματος με την κλασική σύνθεση. Αυτός είναι πραγματικά ένας από τους Hard Rock δίσκους από τα 70’s, που παίζω ξανά και ξανά στο πικάπ, χωρίς να βαριέμαι ούτε ένα του τραγούδι. Μια διαχρονική κλασική Hard Rock κυκλοφορία κατά τη γνώμη μου. Το “Force It” είναι ένα φανταστικό Hard Rock LP από τους UFO, είναι κοσμημένο από τις καυτερές μυώδεις κιθάρες του άσου της κιθάρας, Michael Schenker και είναι γεμάτο από εξαιρετικά Hard Rock τραγούδια. Είναι ένα από τα καλύτερα δισκογραφικά έργα σε ολόκληρη τη δισκογραφία τους και επίσης, ένα από τα καλύτερα για όσους ακούν Hard Rock κιθαρίστες των 70’s. Περιέχει επίσης, μέσα στα αυλάκια του, την πιο εντυπωσιακή μπαλάντα που έγινε ποτέ και ονομάζεται “High Flyer”, αλλά το “Force It” είναι κάτι περισσότερο από αυτό, είναι ένα καθαρό Boogie album. Ενώ, το προηγούμενο album είχε ακόμη υπαινιγμούς του πρώιμου διαστημικού Rock, αυτό έχει πλέον εξαλειφθεί και έχουμε ένα από τα καλύτερα Hard Rock album της δεκαετίας του 1970. Πάντως, εμένα τα πρώτα δύο τραγούδια, “Let It Roll” και “Shoot Shoot”, μου θυμίζουν κατι από Black Sabbath, από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το “Force It” είναι ένα αρκετά εμπνευσμένο album με αρκετά εμπνευσμένα τραγούδια. Αλλά ας περάσουμε για λίγο και στο cover του album, η κάπως αμφισβητούμενη αρχική κάλυψη του εξώφυλλου, που σχεδιάστηκε από την εταιρεία Hipgnosis, όπως και σχεδόν όλα τα albums των UFO στην δεκαετία του 1970. Για χρόνια, το ζευγάρι που φαίνετε στο φιλιέται στο μπάνιο ήταν άγνωστο ποιοι ήσαν, γιατί το γυμνό (για μερικούς), δεν ήταν και πολύ στα πρότυπα της ευπρέπειας. Τα δύο μοντέλα στην αρχική έκδοση του δίσκου, ήταν πιο εμφανή στη εικόνα του εξώφυλλου, ενώ, σε κάποιες χώρες όπως στις ΗΠΑ, ήταν σ’ ένα αρκετά πιο αχνό φόντο, έτσι ώστε να μην διακρίνονται και τόσο καθαρά, ενώ, υπάρχουν κι άλλες εκδόσεις όπου το ζευγάρι στην μπανιέρα δεν υπάρχει καθόλου, έχει αφαιρεθεί εντελώς. Άλλαξε κυρίως εκτός των ΗΠΑ και τον Καναδά και σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Νότια Κορέα, η Ελλάδα ή η Γιουγκοσλαβία.
(May-1976)
SIDE I: “Natural Thing”, “I'm A Loser”, “Can You Roll Her”, “Belladonna”, “Reasons Love”.
SIDE II: “Highway Lady”, “On With The Action”, “A Fool In Love”, “Martian Landscape”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Pete Way – Bass, Andy Parker – Drums and Danny Peyronel – Keyboards.
Το LP είναι ηχογραφημένο λίγο βιαστικά κατά τη διάρκεια της μετάβασης από ένα τετραμελές σ’ ένα πενταμελές σχήμα, το “No Heavy Petting” απαθανατίζει τους γνωστούς Hard Rockers που πετούν πάλι ψηλά και να επεκτείνουν όμως και τους μουσικούς ορίζοντες τους, με την προσθήκη του πληκτρά Danny Peyronel. Ο Peyronel (ex-Heavy Metal Kids), ο οποίος εντάχθηκε στους UFO και τόνισε τον ήχο τους με καλά τοποθετημένα γεμίσματα πλήκτρων, ενώ, το group διατήρησε το σκληρό πλεονέκτημα του ήχου του. Όπως και με τις δύο προηγούμενες φιλόδοξες ηχογραφήσεις τους για την Chrysalis, το συγκρότημα πήγε στο studio με τον πρώην μπασίστα των Ten Years After, Leo Lyons, να χειρίζεται την παραγωγή. Για άλλη μια φορά, ο μοναδικός κιθαρίστας Michael Schenker παρείχε εξαγριωμένη δουλειά στην ταστιέρα, η οποία τροφοδότησε τον δυνατό ήχο, σε όλο το “No Heavy Petting”. Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε λίγο περισσότερο από μια περίοδο δύο εβδομάδων, καθώς το συγκρότημα είχε χαμηλό προϋπολογισμό από την δισκογραφική του εταιρεία. Παρά την έλλειψη σοβαρής οικονομικής υποστήριξης, μας παρέδωσαν για άλλη μια φορά, μια καυτή συλλογή τραγουδιών. Οι UFO συνεχίζουν να επιδεικνύουν το ταλέντο τους στη σύνθεση των τραγουδιών, μ’ ένα ποικίλο σύνολο συνθέσεων να συμπληρώνουν το album, καθώς το “Natural Thing” πυροδοτεί όλο το “No Heavy Petting” μέχρι το τέλος. Το άνοιγμα του δίσκου με το “Natural Thing”, όπου είναι ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ από το συγκρότημα, αυτό το εισαγωγικό τραγούδι είναι ένας αχαλίνωτος Hard Rock ύμνος, τροφοδοτημένος κι από ένα λυσσασμένο riff του Schenker, θέτει τις βάσεις για ολόκληρο το LP. Άλλα ξεχωριστά τραγούδια περιλαμβάνουν το “Highway Lady”, το “Can You Roll Her”, το “I'm A Loser”, το “Reasons Love” και το “On With The Action”. Οι UFO μαλακώνουν για λίγο με την τετράλεπτη mid-tempo μπαλάντα “Belladonna” και το διαστημικό “Martian Landscape”. Αν και το “No Heavy Petting” απέτυχε να ανταποκριθεί στην επιτυχία των πωλήσεων του σκληρού LP “Force It”, είναι άλλη μια πολύ καλη προσπάθεια καθώς το συγκρότημα έκανε άλλο ένα αριστούργημα. Αυτό ήταν το πρώτο studio album του group που περιλάμβανε έναν keyboard player ως πλήρες μέλος του συγκροτήματος, παρά το πρόσθετο αυτό μέλος, ο ήχος του αγγλικού Hard Rock group δεν άλλαξε. Όπως και οι δύο προηγούμενοι δίσκοι “Phenomenon” και “Force It” το group παίζει μελωδικό Heavy Rock προσανατολισμένο στο Hard Rock με πολλά υπέροχα solo κιθάρας από τον νεαρό θεό της κιθάρας Michael Schenker. Αυτό το album, είναι ο τρίτος κλασικός δίσκος τους στη σειρά και μόλις λίγα εκατοστά μακριά από το προηγούμενο “Force It”, που είναι το αγαπημένο μου album των UFO όλων των εποχών. Να πουμε ότι το εναρκτήριο “Natural Thing”, υπάρχει στο θρυλικό live δίσκο “Strangers In The Night”, όπου ξεκινά με αυτό το τραγούδι. Επίσης, το ακουστικό “I'm A Loser” είναι υπέροχο, αλλά η ηλεκτρική έκδοση του που εμφανίζεται επίσης, στο “Strangers In The Night”, είναι η καλύτερη εκδοχή αυτού του τραγουδιού, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου. Όπως είπα το “No Heavy Petting” είναι ένα υπέροχο album, λίγο πιο αδύναμο από το προηγούμενο “Force It”, που κυκλοφόρησε σε μια εποχή όπου το group των UFO, δεν μπορούσε να δημιουργήσει ούτε ένα κακό album…
(May-1977)
SIDE I: “Too Hot To Handle”, “Just Another Suicide”, “Try Me”, “Lights Out”.
SIDE II: “Gettin' Ready”, “Alone Again Or”, “Electric Phase”, “Love To Love”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Paul Raymond – Guitar/ Keyboards, Pete Way – Bass & Andy Parker – Drums.
Το “Lights Out” συνεχίζει την καταιγιστική επίθεση των Hard Rock ηχογραφήσεων από τους UFO, η σύνθεση των τραγουδιών, οι μουσικές συνθέσεις και η ερμηνεία στο studio από το group, είναι ένα σταθερό Heavy σκληρό Rock σε όλη αυτή την επική ηχογράφηση. Αφού κυκλοφόρησαν τρία συνεχόμενα δυνατά studio albums, όπου το καθένα ηχογραφήθηκε με περιορισμένο προϋπολογισμό και σύντομους χρονικούς περιορισμούς με παραγωγό τον Leo Lyons, το συγκρότημα επέλεξε να συνεργαστεί τώρα, με τον Ron Nevison. Αλλά οι αλλαγές δεν περιορίστηκαν στον παραγωγό, μετά τις απογοητευτικές πωλήσεις του “No Heavy Petting” LP, το group πήρε τον Paul Raymond (ex-Savoy Brown) ως keyboardist/ κιθαρίστα. Ο Raymond ανέλαβε και την θέση του Danny Peyronel, εκτός από δεύτερος ρυθμικός κιθαρίστας. Ο νέος δίσκος ξεκίνα με τον ύμνο “Too Hot To Handle”, ένα κλασικό τραγούδι μ’ ένα τεράστιο ρεφρέν που φτιάχτηκε για τις μεγάλες αρένες και τα μεγάλα ακροατήρια, σ’ όλο τον κόσμο. Το συγκρότημα μετατοπίζετε αμέσως σ’ ένα πιο μελωδικό groove στο “Just Another Suicide”, το “Try Me” είναι το πρώτο από πολλά τεχνικά τραγούδια του “Lights Out”, που διαφέρει στο δυναμικό αυτό LP. Το σφιχτό “Lights Out” ως LP, είναι ένα all-out wall-of-sound, που εκδίδεται με μια μοναδική δύναμη κι ένα κύμα εξουσίας καθώς ο κιθαρίστας Michael Schenker μας θρυμματίζει το μυαλό με τα riffs του και ο Andy Parker χτυπάει πολύ δυνατά πίσω από το drum kit του. Το “Lights Out” είναι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου κι ένα από τα αναγνωρίσιμα του δίσκου, ενώ, άμεσο χτύπημα έχουμε και με τα… “Gettin' Ready” και το παλλόμενο “Electric Phase”, που κρατούν επίσης, πολύ ψηλά αυτόν τον σκληρό δίσκο. Μέσα από μια επική μουσική δήλωση, έχουμε το “Love To Love” ένα δυναμικό τραγούδι κλεισίματος μεσα από το οκτώ τραγούδια του “Lights Out”. Η μεγαλειώδης ομάδα των μουσικών, μας δείχνει την επιδέξια ικανότητα του συγκροτήματος να εκδίδει με συνέπεια τραγούδια διαφορετικών στυλ. Ο Phil Mogg τονίζει την συναισθηματική φωνητική του απόδοση. Οι UFO κορυφώθηκαν με τούτο το album στην κορυφή του Heavy σκληρού Rock και σίγουρα έχουν προσθέσει άλλο ένα πρωτότυπο album, στον κατάλογο τους. Το “Lights Out” είναι το έκτο studio album του βρετανικού συγκροτήματος και το τέταρτο τους με τον κιθαρίστα Michael Schenker, όπως και τα τρία προηγούμενα και το επόμενο “Obsession”, είναι ένα κλασικό Hard Rock LP στα μάτια μου. Παρά το ότι δεν ήταν καλύτερο ή χειρότερο από κανένα από τα άλλα albums, ήταν μακράν το πιο επιτυχημένο εμπορικά album του συγκροτήματος, (χωρίς να περιλαμβάνεται το εντυπωσιακό live album “Strangers In The Night”). Αυτό, οφειλόταν στο γεγονός ότι το “Lights Out” είχε μεγάλη επιτυχία και ότι το συγκρότημα έπαιζε πολλές συναυλίες τα προηγούμενα χρόνια και έτσι αύξησε τη βάση των οπαδών του. Αλλά το 1977 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για το Heavy Rock, ωστόσο, το “Lights Out” είναι ένα υπέροχο album, το πιο γνωστό song είναι το single “Love To Love” που είναι ένα φανταστικό τραγούδι με εξαιρετική κιθάρα από τον Michael Schenker και μια υπέροχη φωνητική απόδοση από τον Phil Moog. Ο μπασίστας των Iron Maiden, (Steve Harris), είναι ένας άλλος μεγάλος fan των UFO, είπε κάποτε ότι αυτή η καλά κατασκευασμένη, σκληροπυρηνική μπαλάντα είναι το αγαπημένο του τραγούδι όλων των εποχών…
(June-1978)
SIDE I: “Only You Can Rock Me”, “Pack It Up (And Go)”, “Arbory Hill”, “Ain't No Baby”, “Lookin' Out For No.1”.
SIDE II: “Hot 'N' Ready”, “Cherry”, “You Don't Fool Me”, “Lookin' Out For No.1 (Reprise)”, “One More For The Rodeo”, “Born To Lose”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Paul Raymond – Guitar/ Keyboards, Pete Way – Bass & Andy Parker – Drums.
Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Lights Out” οι UFO πήγαν στο studio για να ηχογραφήσουν το έβδομο album τους, το συγκρότημα αποφάσισε να ηχογραφήσει τα τραγούδια του μέσα σ’ ένα παλιό εγκαταλειμμένο ταχυδρομείο για να δημιουργήσει έναν πιο ζωντανό δίσκο. Οι Schenker, Way, Parker, Raymond και ο Moog είχαν τη δυνατότητα να δουλέψουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στα νέα τους τραγούδια, καθώς το προηγούμενο studio album τους είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία και η δισκογραφική τους εταιρεία, τους εμπιστευόταν περισσότερο. Το “Obsession”, ήταν δυστυχώς το τελευταίο album του θεού της κιθάρας Michael Schenker, μαζί τους μέχρι να επιστρέψει στο συγκρότημα το 1993. Κατά τη γνώμη μου τούτο το album δεν είναι και τόσο καλό όσο οι προηγούμενες ηχογραφήσεις τους όπως το “Phenomenon”, “Force It” ή “Lights Out”, αλλά από την άλλη είναι ένα φανταστικό album που πρέπει να το έχεις στην δισκοθήκη σου γιατί περιέχει πολλά καλά τραγούδια. Αγαπημένα τραγούδια είναι το τέρας “Only You Can Rock Me” και “Hot Αnd Ready” και τα δύο είναι μέρος του παρακάτω live “Strangers Ιn Τhe Night”. Το αργό “Cherry” είναι επίσης ένα πολύ καλό τραγούδι, άλλες υπέροχες συνθέσεις είναι η μελαγχολική μπαλάντα “Lookin' Out For No.1”, τα σκληρά Rocking “Pack It Up (And Go)” και το “One More For The Rodeo”. Ακόμη και αν δεν είναι τόσο σκληρό το “Obsession” κι αν δεν είναι ένα από τα καλύτερα τους, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ καλό για να ολοκληρώσει τη χρυσή εποχή των UFO. Άλλη μια απόδειξη ότι το συγκρότημα ήταν ένα από τα πιο καυτά groups στον Heavy/ Hard Rock πλανήτη τη δεκαετία του 1970, θεωρώ το “Obsession” του 1978, έναν ακρογωνιαίο λίθο που ηχογραφήθηκε στον τεράστιο κατάλογο του group. Μετά την εμπορική επιτυχια τους στην Βόρεια Αμερική με το καταιγιστικό “Lights Out”, καθώς και πολυετών περιοδειών στις HΠΑ, τα μέλη του group μετακόμισαν στο Los Angeles (CA), για να γλιτώσουν από τις βαριές φορολογικές επιπτώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Επιπλέον, ήθελαν να αιχμαλωτίσουν το πνεύμα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των επακόλουθων ηχογραφήσεων μετά το “Lights Out”. Με τον βετεράνο Ron Nevison, να κρατά ξανά τα ηνία της παραγωγής, ηχογράφησαν το “Obsession”, τα περισσότερα τραγούδια συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια των συνεδριών, με τον Phil Mogg να προσθέτει τους στίχους καθώς προχωρούσαν οι συνθέσεις. Τότε στα 1978, ήταν εντελώς άγνωστο για το συγκρότημα, ότι αυτός ο δίσκος θα ήταν ο τελευταίος με τον Schenker. Τα έντεκα τραγούδια του album, αναμιγνύουν το Hard Rock με κάποια μελωδικά στοιχεία, το συγκρότημα κυνήγησε τα βαριά riffs, γεμάτα από ενέργεια, τα ισχυρά riff της κιθάρας και τα sοlο του Schenker καθοδηγούν το LP και προσθέτουν βάθος και επιθετικότητα στην ηχογράφηση. Το τελευταίο studio album λοιπόν των UFO, με τον Michael Schenker και ως εκ τούτου θα ήθελα να πω ότι έτσι τελείωσαν την καλύτερη και πιο κλασική φάση της καριέρας τους, την εποχή του Schenker… Είναι σχεδόν σαν να ήθελαν απεγνωσμένα να μιμηθούν την επιτυχία του “Lights Out” και στο τέλος κάνει το “Obsession” ίσως το πιο αδύναμο album τους, στην πραγματικότητα, αν και αυτό εξακολουθεί να είναι ένα καλό και σταθερό album, το γεγονός είναι ότι είναι το πιο αδύναμο από όλους τους δίσκους των UFO με τον Schenker, κρίμα. Αν και στο εξώφυλλο του δίσκου, φιγουράρει μόνος του Michael Schenker…
BONUS
(January-1979)
SIDE I: “Natural Thing”, “Out In The Street”, “Only You Can Rock Me”, “Doctor Doctor”.
SIDE II: “Mother Mary”, “This Kid's”, “Love To Love”.
SIDE III: “Lights Out”, “Rock Bottom”.
SIDE IV: “Too Hot To Handle”, “I'm A Loser”, “Let It Roll”, “Shoot Shoot”.
GROUP: Phil Mogg – Vocals, Michael Schenker – Guitar, Paul Raymond – Guitar/ Keyboards, Pete Way – Bass & Andy Parker – Drums.
Ηχογραφήθηκε το φθινόπωρο (Οκτώβριο) του 1978 στις πόλεις Chicago, Illinois και Louisville (USA). Αυτό είναι το αποχαιρετιστήριο live album του κιθαρίστα Michael Schenker με τους UFO, αν και θα ήταν άδικο να πούμε ότι ήταν περισσότερο δίσκος του Schenker παρά όλου του group. Αυτό το LP, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αποδείξει πόσο καλό συγκρότημα ήταν πάνω στη σκηνή. Αν και ηχογραφήθηκε κυρίως στις ΗΠΑ, έδαφος άγνωστο για τους UFO, το σκηνικό τους παθός δεν κρύβεται, η ενέργεια τους μεταφέρετε ακόμα και σε χιλιοπαιγμένα τραγούδια, όπως το “Lights Out”. Εδώ ο λευκόξανθος κιθαρίστας βρίσκετε σε πραγματικό οίστρο, ακούστε κυρίως το 12-λέπτο ύμνο “Rock Bottom” και τα ξανά λέμε. Αυτός ο κορυφαίος γητευτής της εξάχορδης μας χαρίζει μοναδικά solos, πολλά τα τραγούδια που το αποδεικνύουν αυτό “Only You Can Rock Me”, “Doctor, Doctor”, “Love To Love”, “Too Hot To Handle”, “Shoot, Shoot”. Αυτό το διπλό live album, είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να θυμάται κανείς άλλο ένα από τα χαμένα μεγάλα συγκροτήματα των 70’s. Από τα 13 τραγούδια που υπάρχουν σε αυτό το διπλό live album, τα 11 τα έχει συν-γράψει ο Schenker, θέλετε κι άλλα να γράψω;… αλλά ναι θα γράψω κι άλλα… Το συγκρότημα ήταν στην κορυφή του στα 1978, ήταν πάντα στο δρόμο για σχεδόν 10 χρόνια και τώρα μετατράπηκε από support σ’ ένα headline συγκρότημα για γεμάτες αρένες. Τα τελευταία πέντε studio LP τους θεωρούνται όλα κλασικά του είδους Melodic/ Hard Rock, οποτε ήταν καιρός να ηχογραφήσω κι έναν live δίσκο, αυτός δεν ήταν ο πρώτος τους live δίσκος, είχε προηγηθεί το “Live” (1972), που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της Space Rock, Pre-Schenker εποχής του συγκροτήματος. Το “Strangers In The Night”, ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια διαφορετικών παραστάσεων το 1978 και κυκλοφόρησε στις αρχές του 1979. Οι οπαδοί αλλά και οι κριτικοί λάτρεψαν αυτό το live album και αναφέρεται σήμερα, ως κλασικό μαζί με άλλα κλασικά 70’s live albums όπως τα… “If You Want Blood… You’ve Got It” (AC/DC), “Live And Dangerous” (Thin Lizzy), “Made In Japan” (Deep Purple), “Alive I” (KISS), “On Stage” (Rainbow), “Tokyo Tapes” (Scorpions), ή το “All The World's A Stage” (Rush). Δεν έχει σημασία αν ρωτήσετε τον Slash, τους Def Leppard, τους Metallica ή τον Steve Harris, όλοι τους θεωρούν τούτο το live album, ως μια φανταστική live ηχογράφηση και μεγάλη επιρροή για όλους. Το εμβληματικό διπλό live LP, περιλαμβάνει 13 τραγούδια από τα 5 προηγούμενα studio albums, τα οποία ανέφερα νωρίτερα. Τα επιλεγμένα τραγούδια και η ερμηνεία τους είναι υπέροχη και επίσης η live αίσθηση αποτυπώνεται πολύ καλά, το αποκορύφωμα αυτού του live είναι το 11λεπτο έπος “Rock Bottom”, το οποίο περιλαμβάνει μια φανταστική ερμηνεία solo κιθάρας από τον νεαρό Michael Schenker. Άλλα highlights είναι οι ύμνοι “Doctor Doctor”, “Only You Can Rock Me”, “Lights Out”, “Too Hot To Handle” ή το “Let It Roll”. Επίσης και τα πιο αργά μελαγχολικά τραγούδια, όπως το 7λεπτο έπος “Love To Love” ή το “I'm A Loser” είναι κορυφαία σημεία και μια ωραία αντίθεση στα σκληρά Rock τραγούδια. Το LP έφτασε στο top.10 στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου και επίσης μπήκε στα charts στις ΗΠΑ, γεγονός που έκανε το “Strangers In The Night” ένα από τα albums των UFO, με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Αυτή η εμβληματική live κυκλοφορία ήταν δυστυχώς και το τέλος αυτής της φανταστικής σειράς των μοναδικών δίσκων. Ο Michael Schenker δεν ήταν ικανοποιημένος με τη δική του κιθαριστική ερμηνεία στο “Rock Bottom” και ήθελε να προσθέσει overdubs στο studio, αλλά στον παραγωγό και στο υπόλοιπο συγκρότημα δεν άρεσε η ιδέα να αλλάξουν τα τραγούδια στο studio. Ο Schenker άφησε το συγκρότημα πριν καν κυκλοφορήσει αυτό το album κι έτσι τελείωσε η χρυσή εποχή αυτού του μοναδικού group. Η αντίδραση του Schenker είναι φυσικά αμφίβολη, αφού η ερμηνεία του σε όλο το live album και ειδικά στο “Rock Bottom” δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου