BLACKFOOT SUE

NOTHING TO HIDE

1973

(Jam Records)

SIDE I: “Messiah”, “Country Home”, “Cry”, “My Oh My”, “Now We’re Three”.

SIDE II: “The Spring Of ’68”, “Glittery Obituary”, “On His Own”, “Too Soon”, “Gypsy Jam”.

BLACKFOOT SUE: Tom Farmer – Vocals, Dave Farmer – Guitar, Eddie Golga – Bass and Alan Jones – Drums.

Produced by Noel Walker.

Οι Blackfoot Sue, ανήκουν σε εκείνες τις νεκρό-ζωντανές αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, όπου το ενθουσιώδες γνήσιο βρετανικό 70’s Hard Rock δέσποζε. Το λονδρέζικο συγκρότημα έπαιζε το τυπικό κλασικό, αλλά και καλό βρετανικό ρυθμικό 70’s Blues/ Hard Rock, που σήμερα δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια.

Οι Blackfoot Sue λοιπόν, στα 1973 παρουσίασαν το φαντασμαγορικό super Hard Rock album “Nothing To Hide”, που ο ήχος μέσα στα αυλάκια του βινυλίου περιέχει βρωμιά και μεγαλείο. Δυσδιάκριτος θρύλος, έπος και λαγνεία, αυτό το σχήμα όπως και πολλά άλλα της εποχής τους (Hard Stuff, Dust, Hustler, Armageddon, Bull Angus, Ursa Major, κλπ), είχαν προκαλέσει κυριολεκτικά σάλο με τον σκληρό ήχο τους, στους 70’s Hard Rock κύκλους. Απορώ, για το τι έχει απογίνει τώρα πια ολος αυτός ο πλούτος, η πολυμορφία, η εξυπνάδα και η δύναμη των early 70’s Hard Rockers, στους κυρίως μετά τα ’70 Hard Rock μουσικούς.

Αν σας αρέσουν τα δύο πρώτα albums των Dust, τότε οι Blackfoot Sue σίγουρα θα σας ενθουσιάσουν, είναι της ίδιας σειράς και κυμαίνονται στο ιδιο αλητό-επικό στυλ μουσικής. Εκείνη την εποχή (early 70’s), το πραγματικά βαρύ και ογκώδες Hard Rock ετοίμαζε την επίθεση του, φωτισμένο απ’ τη φωτιά των Led Zeppelin, των Black Sabbath, ή των Blue Cheer, ας πούμε. Πολλά, πάρα πολλά συγκροτήματα όπως οι Armageddon, ή οι Blackfoot Sue, ξεκίνησαν δυναμικά με το ένα πόδι στο Blues και το άλλο στο βαρύ Rock. Έπαιζαν έντεχνα, παθιασμένα πότε βγάζοντας ένα, δύο ή και τρία albums στην καλύτερη των περιπτώσεων και έμεναν εκεί. Αποφασίζοντας έτσι ότι μια μακρόχρονη μελλοντική πορεία, ίσως και να σκότωνε κάποτε το μουσικό ύφος της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου-εποχής που τους γέννησε… πχ οι Sabbath προσαρμόστηκαν, οι Purple τα παράτησαν για πρώτη φορά όταν έπεσαν σε επαναλήψεις, ενώ οι Heep αλλοτριώθηκαν.

Οι Blackfoot Sue, αραχνιασμένοι εκπρόσωποι της σχολής των free Hard Rockers, προτίμησαν να μην συνδυάσουν την επαγγελματική αποκατάσταση με την συναισθηματική τους έκφραση και γι’ αυτό ανήκουν σ’ αυτούς που ονομάζουμε αντί-καταναλωτικούς. Γιατί το κλισέ και ο τρόπος έκφρασης της κατανάλωσης ήταν μεν πολύ διαφορετικά και πιο ειλικρινή τότε στα 70’s, απ’ ότι τα τωρινά, ήταν όμως εξίσου διαφορετικά από τα κλισέ και τις ερμηνευτικές μεθόδους των Blackfoot Sue.  Μέσα στα 70’s, ένα πολύ καλό, τυπικό (όχι απαραίτητα ψεύτικο) Hard Rock group πουλούσε και σε ορισμένες περιπτώσεις πουλούσε καλά. Όμως ένα Hard Rock σχήμα που έβαζε σε πρώτη μοίρα τις προσωπικές αναζητήσεις των μελών του, τον πειραματισμό και την πραγματική προσπάθεια βελτιώσεις της μουσικής τους τεχνοτροπίας, ήταν καταδικασμένο να καεί από χέρι. Έτσι καταδικάστηκαν οι Strongbow, έτσι καταδικάστηκαν και οι Blackfoot Sue.

Το “Nothing To Hide” είναι μια συμπιεσμένη δύναμη, είναι όλο μια μουσική πρόταση ελευθερίας. Είναι και συγχρόνως ο πρόδρομος του Epic Hard Rock και γι’ αυτό σε κάποιο βαθμό θυμίζει τα album των Dust, αλλά και τα πρώτα album των Αμερικανών Styx. Πιστεύω ότι αν αυτό το group δεν σταματούσε αμέσως μετά το LP αυτό και συνέχιζε στο ίδιο δρόμο για τα επόμενα δύο χρόνια 1974-’75  (χρονιές κρίσιμες και αποφασιστικές για το Hard Rock), θα έβγαζε τουλάχιστον δύο ακόμη album του ανάλογου ύψους με το πρώτο τους.

Ακολούθησε η διάλυση του σχήματος και τους ξαναβλέπουμε πολύ αργότερα το 1977 με το album “Strangers”, αλλά και με κάποιες αλλαγές στην σύνθεση τους. Το “Strangers” ήταν τυπικό μελωδικό Hard Rock LP, αλλά δεν ήταν με τίποτα σαν το “Nothing To Hide”, πότε πια.

Το 1979 το group επιστρέφει με το πρώτο του line-up και με άλλο όνομα όμως, ως Liner, όπου κάνουν ένα εντελώς ανεκδιήγητο Pop/ Yacht Rock light δίσκο. Ενώ, στην δεκαετία του ’80 οι αδελφοί Tom και Dave Farmer μαζι με τον Eddie Golga, δημιουργούν το AOR σχήμα των Outside Edge.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ BLACKFOOT SUE

Nothing To Hide [1973]

Strangers [1977]

Talk Radio [1995]

Red On Blue [1997]

TRIVIA

Ένα album του σχήματος το “Gun Running”, ηχογραφήθηκε στα 1975 αλλά όμως ποτέ δεν κυκλοφόρησε επίσημα, το group είχε σκοπό να είναι το τρίτο κατά σειρά album τους. Το δεύτερο album των Blackfoot Sue το “Strangers”, καταγράφηκε το 1974 αλλά τελικά κυκλοφόρησε μόνο το 1977, σύμφωνα με το ίδιο το συγκροτήματα, υπάρχει μια δέσμευση από την δισκογραφική τους εταιρεία και τελικά δεν βγήκε πότε. Ήταν μια προσπάθεια για μια «σοβαρή» Hard Rock μουσική, όπως το “Nothing To Hide” και το “Strangers”, αλλά που ποτέ δεν είδε το φως της δημοσιότητας.