BLACK CAT BONES

BARBED WIRE SANDWICH

1970

(Nova Decca)

SIDE I: “Chauffeeur”, “Death Valley Blues”, “Feelin’ Good”, “Please Tell Me Baby”, “Coming Back”.

SIDE II: “Save My Love”, “Four Women”, “Sylvester’s Blues”, “Good Lookin’ Woman”.

BLACK CAT BONES: Brian Short – Vocals, Rod Price – Guitar, Derek Brooks – Guitar, Stu Brooks – Bass and Phil Lenoir – Drums.

Produced by David Hitchcock.

Οι Black Bat Bones ήταν ένα Αγγλικό Hard Rock συγκρότημα, με αρκετά όμως Blues Rock στοιχεία, που ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1966 στην βρετανική πρωτεύουσα.
Το group ίσως να σας είναι πιο γνωστό γιατί είχε στις τάξεις του, τους Simon Kirke και Paul Kossoff στο line-up του, οι οποίοι αργότερα προσχώρησαν στους Free στα 1968, (ο Kirke ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και των Bad Company).
Το σχήμα από το 1966 και μετά, έπαιζε τακτικά στο τοπικό κύκλωμα των pub και των club του Λονδίνου, στα τέσσερα χρόνια όπου το σχήμα έδινε αυτά τα live (όπως ήταν αναμενόμενο), ήταν αρκετές οι αλλαγές των μελών, με αποτέλεσμα σε αυτό τον δίσκο του 1970, μόνο οι αδελφοί Brooks να έχουν μένει από την πρώτη αρχική σύνθεση.

Στα τέλη λοιπόν, του 1969 με τους Brian Short, Rod Price, Derek Brooks, Stu Brooks και Phil Lenoir καταγράφηκε η μόνη δισκογραφική κυκλοφορία που έκαναν ποτέ οι Black Cat Bones, (να πούμε εδώ, ότι το group ανακάλυψε ο παραγωγός Mike Vernon). Το album ηχογραφήθηκε στα studios “Tangerine” και “Decca” το Νοέμβριο του 1969 και κυκλοφόρησε από την ετικέτα Nova Decca, αυτό ήταν παρακλάδι της Decca Records, μια δισκογραφική μικρή εταιρεία λοιπόν, όπου προωθούσε όμως πιο πολύ το Progressive Rock στη μουσική της εποχής, εκεί στις αρχές των 70’s κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο δίσκος τώρα, το “Barbed Wire Sandwich” περιέχει καλά και μεγαλειώδη κιθαριστικά solo από τον εκπληκτικά μοναδικό Rod Price (που αργότερα πήγε στους επίσης μοναδικούς Foghat), αλλά και ο τραγουδιστής Brian Short έχει μια πολύ καλή και φανταστική φωνή, είναι μια αργή βαθιά φωνή κυρίως σε πιο Blues Rock κλίμακες και χροιά. Ακούστε ας πούμε τα τραγούδια… “Save My Love”, “Feelin’ Good”, “Four Women” καθώς και το καλύτερο τραγούδι που υπάρχει εδώ μέσα σε τούτο το LP, το τελευταίο του δίσκου το έπος “Good Lookin’ Woman”.

Όλο το “Barbed Wire Sandwich” περιέχει έξοχο καλοπαιγμένο Heavy Rock με αρκετές Blues Rock πινελιές, με πολύ και επίσης συχνά καλή χρήση της ηλεκτρικής κιθάρας. Θα έλεγα ότι συνιστάτε, προς όλους τους οπαδούς της βρετανικής 70’s early Hard Rock σχόλης που αρέσκονται σε σχήματα όπως οι Savoy Brown, οι Leaf Hound, ή οι Foghat. Ο δίσκος πάντως, όμως έχει και κάποια στοιχεία από Boogie Rock καθώς και κάποια ελαφριά Progressive Rock καλά περάσματα.

Η κιθάρα του Rod Price, μου θυμίζει σε μερικά από τα τραγούδια τον Jimmy Page των Led Zeppelin, ειδικά ακούστε ας πούμε το “Death Valley Blues" και θα καταλάβετε τι λέω. Δυστυχώς, ο Rod Price θεωρείτε αρκετά υποτιμημένος ως κιθαρίστας από μερικούς Hard Rock κύκλους, και πραγματικά δεν ξέρω γιατί, εδώ πάντως όμως έκανε αρκετά πολύ και καλή κιθαριστική δουλειά, καθώς όμως και στην μετέπειτα καριέρα του, με τους Foghat.
Αυτό το βινύλιο συνιστάται κυρίως στους παλιούς γνησίους-οπαδούς του θρυλικού early-70’s Hard/ Heavy Rock, είναι εξαιρετικό και μόνο για την lead κιθάρα του Rod αξίζει να το αγοράσετε, ακούστε το και δεν θα χάσετε.

Δεδομένου όμως, ότι δεν είμαι και από τους μεγαλύτερους οπαδούς του Blues Rock, θα παραδεχτώ ότι ήταν πολύ καλύτερος απ’ ότι περίμενα αυτός ο δίσκος και γι’ αυτόν τον λόγω σας τον παρουσιάζω, τελικά είναι ένας από τους δίσκους που θα ήθελα να ακούγονται αν ήταν δυνατόν, κάθε μέρα. Τώρα θα μου πείτε (και με το δίκιο σας), ότι έχουμε όλα τα 70’s Hard Rock albums που είναι κυρίως must-have, αυτό ίσως να μην είναι άνω του μέσου όρου για κάποιους από σας, ίσως και να μην ξόδευε και πάρα πολύ χρόνο πάνω στο pick-up σας, ίσως δεν έχει και την κατάλληλη ατμόσφαιρα; Έχετε πάλι ισως, αγοράσει άλλα βινύλια για να ακούσετε… Θα έλεγα ότι όλες αυτές είναι ατελείωτες φτηνές δικαιολογίες. Αν είστε αληθινά,  πραγματικοί οπαδοί (και όχι «δήθεν»), του παλιού σκληρού καλού ήχου από την δεκαετία του ’70, πρέπει να επενδύσετε σε αυτόν τον σπάνιο δίσκο, αφού η τιμή του είναι αρκετά προσιτή, στην επανέκδοση του σε βινύλιο.

Όταν δυστυχώς, ο δίσκος τελικά απέτυχε εμπορικά, αφού το κάπως χαζό ή ηλίθιο εξώφυλλο (με το παιδικό τελείως αφελές τερατάκι), που τελικά δεν βοήθησε καθόλου, οι Black Cat Bones έτσι έχασαν να κερδίσουν την αναγνώριση, με αποτέλεσμα τα μέλη να φύγουν από το συγκρότημα και να διαλυθούν. Κάπως έτσι εδώ ουσιαστικά τελειώνει και η ύπαρξη του σχήματος, στις αρχές των 70’s.

Ο Derek και ο Stuart Brooks ενώθηκαν με τον τραγουδιστή Peter French όπου έκαναν το πολύ καλό Hard Rock συγκρότημα των Leaf Hound το 1970, ενώ την επόμενη χρονιά ο Rod Price πήγε στους εξίσου μοναδικούς Foghat. Τέλος, ο τραγουδιστής Brian Short έκανε στα 1971 έναν προσωπικό δίσκο το “Anything For A Laugh”.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ BLACK CAT BONES

Barbed Wire Sandwich [1970]

Pauls Blues [2008]

TRIVIA:

Το 2008 κυκλοφόρησε, μάλιστα και σε 3-πλό βινύλιο, όλες οι ηχογραφήσεις που έκαναν μαζί με τον μακαρίτη Paul Kossoff (1950-1976), οι Black Cat Bones σαν συγκρότημα. Ενώ, ο Rod Price πεθαίνει τον Μάρτιο του 2005 όταν υπέστη καρδιακή προσβολή, είχε γεννηθεί το 1947.