ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK

ΗΑRD ROCK - HEAVY METAL & SOUTHERN ROCK
Πρέπει να ξέρετε ότι τα πραγματικά γνήσια καλά συγκροτήματα δεν ήταν λίγα, φαίνονται όμως λίγα μπροστά στις λεγεώνες των άχρηστων, καταστροφικών για την μουσική συγκροτημάτων. Υπήρχαν και θα υπάρχουν συγκροτήματα που φτιάχνουν προσωπικότητες αλλά και άλλα που τις χαλάνε, σκοπός μου θα είναι η θύμηση και η αναφορά φυσικά μόνο των πρώτων. Πάντως, θα ήθελα από εσάς να μην εκτιμήσετε την όποια δική μου προσφορά εδώ, αλλά μόνον την τεράστια προσφορά των συγκροτημάτων που παρουσιάζονται σε τούτο εδώ το blog. Μην ψάχνετε για συγκροτηματάκια της σειράς που ιδρώνουν, ή αγκομαχούν για να ακουστούν, μην ψάχνετε για τυποποιημένα μουσικά σχήματα. Δυστυχώς βγαίνουν-υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα, που δεν λένε μουσικά, απολύτως τίποτα και τ' ανεχόμαστε μόνο και μόνο επειδή απλά υπάρχουν… Να λατρεύετε κ' να αγαπάτε το βαρύ σκληρό ήχο των 70’s και των 80’s, το τέλειο στο HΑRD ROCK, το απολύτως γνήσιο στο HEAVY METAL και τον ανόθευτο κλασικό ήχο στο SOUTHERΝ ROCK...

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014


 
OMEN
WARNING OF DANGER
OCTOBER 1985
(Metal Blade)


SISE I: "Warning Of Danger", "March On", "Ruby Eyes (Of The Serpent)", "Don’t Fear The Night", "VBP".
SIDE II: "Premonition", "Termination", "Make Me Your King", "Red Horizon", "Hell’s Gate".

OMEN: J.D Kimball – Vocals, Kenny Powell – Guitars, Jody Henry – Bass and Steve Witting – Drums.
Produced by Brian Slagel and Omen.


Με ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία είναι οι Omen για το 80’s US Heavy Metal.
Κάθε φορά που βάζω και ακούω κάποιο LP των Omen, σκέπτομαι γιατί δεν έκαναν την καριέρα που τους άξιζε άλλα έμειναν απλά στην αφάνεια, ίσως αφού οι ίδιοι και οι οπαδοί τους θεωρούνται αρκετά underground. Η ταπεινότητα αποτελεί μέγιστο αγαθό, προνόμιο λίγων και εκλεκτών και οι Omen την διέθεταν σε μεγάλο βαθμό.
Το 1983 οι Kenny Powell μετακομίζει από την Nebraska στο LA, για να δοκιμάσει την τύχη του στην εκεί Heavy Metal σκηνή. Ο Kenny πήγε στο συγκρότημα των Savage Grace, αλλά λόγω έλλειψης συνθετικής ελευθερίας σύντομα αναγκάστηκε να φύγει. Μαζί με τους Jody Henry και Steve Witting συγκροτούν τον Απρίλιο του 1984 τους Omen, ο J.D Kimball θα αναλάβει τα φωνητικά και ο Joe Jaimes την δεύτερη κιθάρα. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου με αυτή την σύνθεση θα συμμετάσχουν με ένα τραγούδι στη συλλογή “Metal Massacre V” και μετά από αυτό υπογράψουν δισκογραφικό συμβόλαιο με την Metal Blade του Brian Slagel. Λίγο όμως πριν μπουν στο studio για την ηχογράφηση του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου τους ο δεύτερος κιθαρίστας Joe Jaimes εκδιώχτηκε.
Το Φθινόπωρο του 1984 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album τους, το επικό “Battle Cry”, ενώ ένα χρόνο αργότερα έπεσε στα κεφάλια μας το “Warning Of Danger” λιγότερο όμως ωμό από το πρώτο. Απλά το δεύτερο είναι πιο καταιγιστικό με πολλά κιθαριστικά μέρη που θυμίζουν έντονα Iron Maiden, τα πολύ γρήγορα και εντυπωσιακά φωνητικά από τον Kimball είναι απλά μοναδικά. Αυτό το γεγονός μαζί με τις εμπνευσμένες πιο ώριμες συνθέσεις έκαναν το “Warning Of Danger”, must have για όλους τους Metal οπαδούς. Είναι αλήθεια ότι σε αυτό τον δίσκο το συγκρότημα έχει προοδεύεσει πολύ και η παραγωγή του Brian Slagel είναι αρκετά πιο προσεκτική.
Αν σας αρέσει γενικά το Ηeavy Μetal, που κλίνει προς την κατεύθυνση του Power Metal, τότε υπάρχει σίγουρα κάτι για να βρείτε σε αυτόν το δίσκο. Πρόκειται για ένα αξιοπρεπές κορυφαίο μεγαλειώδες album, οι Omen ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του Αμερικανικού Power Metal.
Κάθε φορά που ακούω αυτό το album, αναρωτιέμαι τι το κάνει τόσο μεγάλο; ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω πόσο ώριμη είναι η σύνθεση όλων των τραγουδιών, όταν το είχα αγοράσει (τέλη των 80’s), έχει κολλήσει στο pick-up μου για αρκετές εβδομάδες.
Οι Omen παίζουν παραδοσιακό 80’s Heavy Metal, ενώ κανένα τραγούδι δεν είναι περιττό σε όλο τον δίσκο που παρουσιάζει αρκετή ποικιλία, καθώς υπάρχουν αρκετά εντυπωσιακά Heavy Metal τραγούδια, μέχρι και μπαλάντες με δύναμη που θα τραβήξουν την προσοχή σας. Επίσης υπάρχει διάχυτη σε όλο το “Warning Of Danger” μια συνολική επική αίσθηση που συνδέει όλα τα τραγούδια μαζί, κάνοντας τη ροή του album άψογη από την αρχή μέχρι το τέλος, αυτό που ξέρω είναι ότι όταν φτάσεις στο τελευταίο τραγούδι αισθάνεται σαν να είσαι ακόμα στην αρχή.
Οι φωνητικές μελωδίες του Kimball είναι εκπληκτικές και ταιριάζουν απόλυτα με τις μουσικές μελωδίες του δίσκου σαν γάντι, μου αρέσουν τόσο πολύ που τα φωνητικά του θα είναι για πάντα κολλημένα στο μυαλό μου.
Ακραιφνώς Epic Metal αν και συγκριτικά λιγότερο πρωτόγονο από τον προκάτοχο του, άλλοτε σαρωτικό, μελωδικό και πομπώδες όπως απαιτούν οι περιστάσεις, με ερμηνείες που τσακίζουν κόκκαλα και ας μην έχουν λάβει ποτέ τα εύσημα οι δημιουργοί του σε σχέση με άλλους συναδέλφους τους.
Από τις αγαπημένες λοιπόν μπάντες οι Omen, με τα τρία πρώτα κυρίως albums,
δημιούργησαν ένα θρύλο γύρω από τ’ όνομα τους, την δική τους σχολή στο
underground Heavy Metal κίνημα και επηρέασαν πολλές γενιές οπαδών. Μπορεί να υπέγραψαν σε μεγάλη δισκογραφική εταιρία, αλλά ο χώρος που κινήθηκαν και η νοοτροπία τους ήταν και ακόμα είναι underground.  
Για πολλούς το πρώτο τους albumBattle Cry” θεωρείτε το καλύτερο, μπορεί, αλλά είναι πιο ωμό, αντίθετα το “Warning Of Danger” είναι πιο ώριμο σαν album. Τα χαρακτηριστικά βραχνά φωνητικά του Kimball, σε συνδυασμό με τα εμπνευσμένα riffs του Powell, δίνουν στη δουλειά αυτή μια διαφορετική χροιά, έτσι μιλάμε για έναν θησαυρό του US Power Metal. Επιθετικές συνθέσεις στις οποίες τα αργά θέματα εναλλάσσονται θεαματικά με ταχύτατα riffs δημιουργώντας ένα πραγματικό Heavy Metal κόσμημα.
Θα μπορούσα να ξεκινήσω την περιγραφή κάθε τραγουδιού από αυτόν το μοναδικό δίσκο, αλλά πιστεύω πως δεν έχει κανένα νόημα, συνιστώ το “Warning Of Danger” ανεπιφύλακτα σε όλους τους Heavy Metal οπαδούς. Αν πάλι επιμένετε, τότε ακούστε ένα Warning Of Danger”, ένα “March On”, ένα “Ruby Eyes (Of The Serpent)”, ένα “Don’t Fear The Night”, ένα “Red Horizon”, ή ένα “Hell’s Gate”.
Έτσι θα θυμηθείτε ή θα ανακαλύψετε τι σήμαινε παλιά στα 80’s να παίζεις Heavy Metal, αν πάλι δεν έχετε κανέναν δίσκο των Omen, τότε γυρίστε και κοιμηθείτε για τα επόμενα 10-20 χρόνια το ύπνο του δικαίου.
Δυστυχώς από το “
Nightmare” και μετά η συνέχεια του σχήματος δεν ήταν η ανάλογη των προσδοκιών, ευτυχώς επανήλθαν κάπως στο παλιό καλό τους ήχο με το “Eternal Black Dawn”.


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ OMEN
Battle Cry [1984]
Warning Of Danger [1985]
The Curse [1986]
Nightmares [1987]
Escape To Nowhere [1988]
Reopening The Gates [1997]
Eternal Black Dawn [2003]
Into The Arena, 20 Years Live [2008]


TRIVIA:
Ο Kenny Powell έπαιξε στο EP των Savage Grace “The Dominatress” το 1983, ενώ το 1995 στους Step Child και στο album “The Prayer”, ο Jody Henry ήταν στους Cold Ethyl, ενώ τέλος ο Steve Witting ήταν και αυτός στους Savage Grace το 1981 όπου εκεί γνωρίστηκε κατά πάσα πιθανότητα με τον Kenny Powell.
Ο J.D (John David) Kimball πριν από τους Omen ήταν στους Hammer Damage και στους Master, ενώ δυστυχώς, πέθανε στις 3 Οκτωβρίου του 2003 από καρκίνο μετά από τρία χρόνια θεραπείας, RIP.

1 σχόλιο:

Ernest Pecounis είπε...

Και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς δεν ανέβηκαν ψηλότερα, αλλά και αυτοί έπεσαν "θύματα" μετριοπάθειας. Πάντως στη συνείδησή μας θα παραμείνουν ως ένα ποιοτικό συγκρότημα που δημιούργησε ύμνους αντί για ευκολοχώνευτη μουσική.