VINNIE VINCENT

INVASION

24-August-1986
(Chrysalis)

SIDE I: "Boyz Are Gonna Rock", "Shoot You Full Of Love", "No Substitute", "Animal", "Twisted".

SIDE II: "Do You Wanna Make Love", "Back On The Streets", "I Wanna Be Your Victim", "Baby – O", "Invasion".

VINNIE VINCENT INVASION: Robert Fleischman – Vocals, Vinnie Vincent – Guitars, Dana Strum – Bass and Bobby Rock – Drums.

Produced by Vinnie Vincent and Dana Strum.

Πριν ξεκινήσω να πω πως ο Vinnie ανήκει σε εκείνους τους κιθαρίστες, που στη χώρα μας είναι εντελώς παραγνωρισμένος, όχι ότι πρόκειται για άγνωστο όνομα, αλλά λίγοι έως ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί πραγματικά μαζί του, κρίμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από πιο παλιά… ο Vinnie Vincent (πραγματικό όνομα Vincent John Cusano) γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1952 στο Bridgepoint του Connecticut (USA). Προερχόμενος από οικογένεια μουσικών με πατέρα κιθαρίστα και μητέρα τραγουδίστρια, με δισκογραφικές δουλειές στη δεκαετία του ‘40, ξεκίνησε τη κιθάρα σε ηλικία μόλις 3 ετών με βασική επιρροή, την οικογένεια του. Σε ηλικία μόλις 13 ετών, ένα μέρος του ταλέντου του, φάνηκε στο πρώτο demo που ηχογράφησε με το συγκρότημα Young Generation, με τα έξοδα ηχογράφησης πληρωμένα όλα από τον πατέρα του.  

Το 1977, ο Vinnie Vincent μετακινείται στο LA οπού και συνεργάζεται με τον Felix Cavaliere (ex-Young Rascals) και σχηματίζουν τους Treasure. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, ήταν ο ομότιτλος δίσκος, ένα album γεμάτο καλό μελωδικό Rock στο οποίο ο Vinnie Vincent γράφει και δύο τραγούδια τα "Innocent Eyes" και "Turn Yourself Around", κάνοντας μάλιστα και τα φωνητικά.

Από τότε και μέχρι να μπει στους KISS συνεργάζεται με πάρα πολλούς καλλιτέχνες, το 1982 ο ταλαντούχος κιθαρίστας μπήκε στους KISS, αποφάσισε όμως να φύγει από το σχήμα, ή καλύτερα να λέγαμε εκδιώχτηκε, αφού η σχέση του με τους Gene Simmons και Paul Stanley δεν ήταν και η καλύτερη.  

Μετά το τέλος τις περιοδείας για το album των KISS “Lick It Up”, ο Vinnie Vincent αφέθηκε επίσημα να φύγει από το συγκρότημα. Μπορείτε να το χαρακτηρίσετε επίσημο, καθώς τεχνικά όμως δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο, οπότε δεν ήταν και ποτέ επίσημα ως μέλος, στο συγκρότημα. Όπως κι αν θέλετε να το δείτε, στα μέσα του 1984 ο Vinnie Vincent είχε φύγει από το group, έτσι εδώ, θα δούμε την πρώτη κυκλοφορία του Vinnie με τους Vinnie Vincent's Invasion. Αφού τον άφησαν, ο Vinnie αποφάσισε να κάνει κάτι δικό του και ήταν έτοιμος να κάνει μουσική. Αρχικά, οι δρόμοι του διασταυρώθηκαν με τον Dana Strum που κάποτε είχε δουλέψει με τον Ozzy, ο Dana ήξερε ότι ο Vinnie ήταν εκτός των KISS και έψαχνε για έναν καλό κιθαρίστα για να συνεργαστεί, οπότε έψαξε για τον Vinnie και τελικά συνδέθηκαν. Τώρα το συγκρότημα χρειαζόταν έναν drummer και το βρήκαν στο πρόσωπο του μυώδη μουσικού, τον Bobby Rock, το κυρίως συγκρότημα ήταν πλέον έτοιμο, το μόνο που χρειάζονταν τώρα ήταν ένας καλός τραγουδιστής. Δεν κοίταξαν και πολύ περισσότερο, από τον πρώην τραγουδιστή του συγκροτήματος των Journey, όχι, δεν ήταν ο Steve Perry, αλλά βρήκαν τον τύπο που κάποτε έπαιξε με το άνωθεν σχήμα κι αυτός ήταν τον Robert Fleischman, το συγκρότημα είχε πλέον ολοκληρωθεί. 

Έκλεισαν μια δισκογραφική συμφωνία με τον Chrysalis, εντάξει, δεν ήταν πραγματικά ως συγκρότημα, στην πραγματικότητα ήταν μόνο ο Vinnie που είχε κάνει τη συμφωνία, και πήγαιναν να κάνουν το νέο album άλμπουμ. Ο Vinnie είχε ένα σωρό demos όταν δούλευε μ’ ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Warrior το 1982 πριν από τους KISS. Πήρε αυτά τα demos και τα ξαναδούλεψε στο τρέχον στυλ μουσικής των 80’s, το οποίο ήταν επηρεασμένο από το Heavy Glam Hard Rock και τα προσάρμοσε για να ταιριάζουν ακριβώς σε αυτό το Rock καλούπι της δεκαετίας του ’80 εκείνη την εποχή. Τα μαλλιά των μελών του group, ήταν λίγο πιο ξασμένα απ’ ότι έπρεπε, αλλά και τα χείλη είχαν λίγο περισσότερο κραγιόν, τουλάχιστον για τον Vinnie, απλώς κοιτάξτε τον Vinnie στο οπισθόφυλλο του LP, φαίνεται σαν να ξεπήδησε από το εξώφυλλο του τελευταίου album των Vixen. Αποφάσισε λοιπόν, να συγκεντρώσει την προσοχή του στο δικό του συγκρότημα, όπου θα έπαιρνε εκείνος όλες τις αποφάσεις, όσον αφορά τα μέρη τις κιθάρας και τις συνθέσεις. Οι άλλοι μουσικοί που προσέλαβε ο Vinnie, ήταν ο μπασίστας Dana Strum (ex-Bad Axe, Ozzy Osbourne), ο τραγουδιστής Robert Fleischman πρωην Journey, Channel κι ο drummer Bobby Rock.

Το συγκρότημα είχε ολοκληρωθεί, το album ολοκληρώθηκε και ο Vinnie ήταν έτοιμος να βάλει φωτιά σε όλον τον κόσμο, αλλά πριν καν προλάβουν να γυρίσουν το πρώτο τους video-clip, υπήρξε μια διαφωνία για το συμβόλαιο με τον Robert και έφυγε γρήγορα από το συγκρότημα. Τώρα, είχαν ένα δίσκο που είχε κυκλοφορήσει και δεν είχαν όμως έναν τραγουδιστή να τους υποστηρίξει. Ο Vinnie ήταν έτοιμος να καταρρεύσει πριν καν το δισκογραφικό του έργο ξεκινήσει να υπάρχει, μπήκε όμως στη σειρά ο Mark Slaughter για να διασκευάσει κάποια φωνητικά για το συγκρότημα και για τον επόμενο δίσκο και όλα σώθηκαν… τουλάχιστον μέχρι το τέλος του επόμενου δίσκου... Ο Fleischman τραγουδά σε όλο το LP σ’ ένα πολύ έντονο φωνητικό τόνο που είναι πολύ γνώριμος για εκείνη την εποχή. Τα φωνητικά του είναι λίγο πολύ ψηλά που μερικές φορές δεν μπορείς να τ’ ακούσεις, αλλά είναι αρκετά αυθόρμητα και υπέροχα, στην πραγματικότητα φτάνει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Όσοι είστε οπαδοί των υψηλών φωνητικών τόνων, θα τον λατρέψετε.  Το παιχνίδι στην κιθάρα από τον Vinnie ήταν λίγο ασυγκράτητο και ανεξέλεγκτο, σε κάποιους είναι αυτό να είναι το πρόβλημα με πολλά από τα τραγούδια αυτού του album, αλλά κανείς δεν μπορεί να κάνει κανέναν έλεγχο στον κύριο Vincent. Ο Vinnie εκδηλώνετε συνέχεια και παίζει για τον εαυτό του και όχι το τραγούδι, παίζει λίγο τρελά, παίζει γρήγορα και είναι φρενήρης. Τα τύμπανα ακούγονται κάπως ηλεκτρονικά και όχι και τόσο αληθινά, κάτι που είμαι σίγουρος ότι ισχύει καθώς ο Vinnie μισεί τους drummer και προτιμά τον ήχο μιας μηχανής τυμπάνων από έναν πραγματικό drummer.

Το πρώτο album του Vinnie Vincent ήταν ένας έξοχος Hard/ Heavy Metal δίσκος, που λίγοι δυστυχώς αγκάλιασαν ειδικά στην Ελλάδα, τα υψηλά φωνητικά από τον Robert Fleischman που για άλλη μια φορά δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τις ικανότητες του, έκαναν το παίξιμο του Vinnie Vincent κάπως ανεξέλεγκτο. Παρά το γεγονός ότι η δισκογραφική τους εταιρεία (Chrysalis) έριξε πολλά λεφτά για να τους προωθήσει, το συγκρότημα δεν κατάφερε να γίνει επιτυχημένο εμπορικά. Ο δίσκος που κυκλοφόρησε στις 24 Αυγούστου του 1986 πούλησε 400.000 αντίτυπα και ανέβηκε στο Νο.63 στο Billboard και να σκεφτείτε ότι το συμβόλαιο που είχε το group με την δισκογραφική εταιρεία περιελάμβανε 8 δίσκους για δέκα χρόνια.  

Ο Robert Fleischman ήταν ο πρώτος που αποχώρησε από συγκρότημα λίγο μετά το πρώτο δίσκο και αντικαταστάθηκε από τον Mark Slaughter, ο οποίος τραγουδά στο πρώτο video-clip του σχήματος, το “Boyz Are Gonna Rock” πάνω στη φωνή του Fleischman. 

Το δεύτερο album “All Systems Go” είχε πιο ελεγχόμενο δεμένο παίξιμο κιθάρας, ενώ τα φωνητικά του Slaughter ακλούθησαν στα βήματα του Fleischman. Για άλλη μια φορά ένα ακόμα έξοχο album δεν είχε επιτυχία και τα δύο album του Vinnie ήταν έξοχα και τον ανέδειξαν ως ένα φοβερό συνθέτη όσο και ως έναν από τους εναπομείναντες βιρτουόζους μεγάλους κιθαρίστες των 80's. Μετά από λίγο καιρό το σχήμα διαλύθηκε, οι Mark Slaughter και Dana Strum έφτιαξαν τους Slaughter, αποχώρησαν από το σχήμα διότι δεν ήταν ικανοποιημένοι από την έλλειψη κατεύθυνσης και από την αναποφασιστικότητα του Vinnie Vincent.

Μετά από 8 ολόκληρα χρόνια ο Vinnie μας εκπλήσσει ευχάριστα με το EP “Euphoria” με τον εκπληκτικό Robert Fleischman ξανά πίσω από το μικρόφωνο, αλλά μετά από αυτό... τίποτα. Δυστυχώς το 2002 κυκλοφόρησε σε ανεπίσημη μορφή ένα bootleg CD με τον τίτλο “Speedball Jam”, ένα κάκιστο album διάρκειας 71 λεπτών, με μόνο 1 instrumental κομμάτι, που δεν προσφέρει τίποτα απολύτως στη ιστορία, αυτού του τόσο καλού κιθαρίστα.

Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν δικαστικές διαμάχες με τα μέλη των KISS, με τον Vinnie Vincent να αξιώνει έως και 6 εκατομμύρια δολάρια, από τους πρώην συνεργάτες τους για θέματα που αφορούσαν δικαιώματα συνθέσεων και μουσικής, από την εποχή που ο Vinnie ήταν ακόμα στους KISS. Οι KISS όμως σαν κίνηση καλής θέλησης τον πήραν μαζί τους και έγραψαν τρία εκπληκτικά, μοναδικά τραγούδια για το “Revenge” το 1991. Ο Vinnie Vincent έχει συνεργαστεί με μοναδικούς τραγουδιστές όπως ο Jeff Scot Soto ή ο Goran Edman, αλλά δυστυχώς όλα αυτά μόνο σε demos, ενώ το 1982 έκανε ένα ανεπανάληπτο demo με τους Warrior. Δυστυχώς, όλα αυτά ποτέ δεν κυκλοφόρησαν επίσημα, ευτυχώς που τα έχω στη κατοχή μου, (καθώς και όλα όσα έχει κάνει ο Vinnie) και πιστέψτε με είναι πραγματικά εκπληκτικά.  

Έχει περιοδεύσει σαν support με τους Alice Cooper και Iron Maiden, αλλά ούτε αυτό ήταν ικανό να ανεβάσει τη μπάντα του πιο ψηλά. 
Είμαι σίγουρος πως και τα δύο album των Vinnie Vincent Invasion, θα σαπίζουν σε κάποιο δισκάδικο με τιμές γύρω στα 5 ευρώ, όποτε αν τα δείτε σας παρακαλώ μην τα προσπεράσετε, δώστε μια ευκαιρία στον αυτό σας να ανακαλύψει αυτό το σπουδαίο ταλέντο κιθαρίστα, που λέγετε Vinnie Vincent.

Δισκογραφία VINNIE VINCENT

Vinnie Vincent Invasion [1986]

All Systems Go [1987]

Euphoria/ The EP [1996]

TRIVIA: 

O Robert Fleischman, ανάμεσα στα δύο album των Journey, τα “Next” και “Infinity” προσχωρεί στο σχήμα, αλλά παραχωρεί σύντομα τη θέση του στον εξαιρετικό Steve Perry. Mετά συγκεντρώνει την προσοχή του στη σύνθεση δικών του τραγουδιών, η Arista του κυκλοφορεί ένα κλασικό AOR solo album στα 1979, αλλά δεν καταφέρνει να σχηματίσει κάποιο συγκρότημα. Το 1984 ο Fleischman επανεμφανίζεται στο προσκήνιο με το AOR συγκρότημα των Channel, όπου επιδεικνύει για άλλη μια φορά τα προσόντα του. Το πρώτης τάξεως συγκρότημα διαλύεται προτού καν κυκλοφορήσει το album στα δισκάδικα.  

Το πρωτο single του album ήταν το “Boyz Are Gonna Rock”. Το δεύτερο είναι το “Back On The Streets”, αυτό το τραγούδι γράφτηκε με τον Freidman και στην πραγματικότητα εκτελέστηκε για πρώτη φορά από ένα συγκρότημα που ονομάζεται 3 Speed ​​για μια ταινία του 1984. Αλλά ένα ενδιαφέρον γεγονός, είναι ότι το συγκρότημα του Ace Frehley θα ερμήνευε αυτό το τραγούδι κατά τη διάρκεια μερικών από τα πρώτα show του. Επίσης το έχει διασκευάζει εκπληκτικά και ο John Norum στο πρώτο του album. 

Το “Invasion” που κλείνει τον δίσκο, ως τραγούδι θα έπρεπε να είχε σταματήσει σε περίπου 4 λεπτά αντίθετα, κολλάει σε 3 λεπτά παραμορφωμένης κιθάρας που ακούγεται σαν σειρήνα που ουρλιάζει μια προειδοποίηση ότι μας εισβάλλουν. Εάν έχετε το βινύλιο, αυτή η σειρήνα δεν θα τελειώσει ποτέ, θα κολλήσει σ’ ένα βρόχο στο τέλος του βινυλίου και θα παίξει συνέχεια και συνέχεια.