TROUBLE

TROUBLE

February 1984

(Metal Blade)

 

SIDE I: “The Tempter”, “Assassin”, “Victim Of The Insane”, “Revelation (Life Or Death)”.

SIDE II: “Bastards Will Pay”, “The Fall Of Lucifer”, “Endtime”, “Psalm 9”.

TROUBLE: Eric Wagner – Vocals, Rick Wartell – Guitar, Bruce Franklin – Guitar, Sean McAllister – Bass and Jeff Olson – Drums.

Producer Bill Metoyer and Brian Slagel.

 

Οι Trouble είναι ένα Doom Metal συγκρότημα από το Chicago των ΗΠΑ. Ενεργοί ήδη από το 1979, αναφέρονται συχνά ως ένα πρωτοποριακό συγκρότημα στην Doom σκηνή, ακόμη και ως White Metal, σε αντίθεση με το ανερχόμενο κίνημα του Black Metal της δεκαετίας του 1980. Ένα συγκρότημα αναγνωρισμένο από κριτικούς και οπαδούς, τα δύο πρώτα album τους, το “Trouble” (ή “Psalm 9”), αλλά και το “The Skull”, αναφέρονται ως ορόσημα στο Doom. Το ντεμπούτο album του συγκροτήματος, είναι ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά albums του Doom Metal, όλων των εποχών. Αρχικά τούτο το LP πήρε το όνομα του από το συγκρότημα, αλλά αργότερα μετονομάστηκε σε “Psalm 9”. Η ιστορία τους ξεκινά όπως είπαμε στα 1979, αρχικά από τους Rick Wartell, Bruce Franklin και Bruce Franklin. Τέλη του 1979 έρχεται ο μπασίστας Ian Brown και τον Ιούνιο του 1980 ο drummer, Jeff Olson. Τον Φεβρουάριο του 1983 κυκλοφορούν σε demo κασέτα ένα live τους, από κάποιο συνοικιακό θέατρο στο Chicago, το “Live 1983”, όπου τέθηκε σε κυκλοφορία στα δισκοπωλεία ως underground υλικό, από την Metal Child Enterprises. Η πώληση αυτής της κασέτας σταμάτησε με την κυκλοφορία του πρώτου τους επισήμου δίσκου, από την Metal Blade, (το “Live 1983”, θα επανεκδοθεί σε βινύλιο το 2011). Πριν βγει στην αγορά όμως, ο πρώτος studio δίσκος του group, ο Ian Brown αποχωρεί όχι μόνον από το συγκρότημα, αλλά και γενικά από την μουσική σκηνή, στη θέση του έρχεται ο Sean McAllister. Στις αρχές του 1984 ταξιδεύουν από το Chicago στο Los Angeles, όπου ηχογραφούν το πρώτο τους album, για την Metal Blade. Το συγκρότημα ακούγεται επηρεασμένο αρκετά από τους Black Sabbath και ήταν όπως είπα ένα από το πρώτα συγκρότημα του Doom. Ωστόσο, στιχουργικά το συγκρότημα δεν ήταν καθόλου σε σατανικό mood και δεν ήθελαν να γράψουν τέτοιου είδους στίχους. Η δισκογραφική τους εταιρεία αποφάσισε να προωθήσει το συγκρότημα ως ένα White Metal group, χωρίς καν να τους ρωτήσει. Στο ντεμπούτο album του, οι κουρδισμένες κιθάρες των Bruce Franklin και Rick Wartell ακούγονται υπέροχες και πραγματικά είναι βαριές κι ασήκωτες. Αλλά και ο τραγουδιστής Eric Wagner, είναι ίσως ένας από τους πιο υποτιμημένους Heavy Metal, τραγουδιστές όλων των εποχών. Έτσι λογικά το πρώτο τους δισκογραφικό πόνημα, δεν θεωρείτε απλά, αλλά σίγουρα είναι ένα από τα καλύτερα albums του Αμερικανικού 80’s Heavy Metal. Βέβαια η ομοιότητα τους με τους Sabbath, ειδικά σε αυτόν το δίσκο, είναι αισθητή κι αναμφισβήτητη, ποτέ όμως δε θα έλεγα ότι οι Trouble είναι μιμητές των Sabbath. Η προσωπικότητα τους στηρίζεται βασικά στο παίξιμο το πρώτου κιθαρίστα Bruce Franklin, που αναγνωρίζεται από χιλιόμετρα μακριά και φυσικά στα φωνητικά του Wagner. Πιστεύω ότι τραγούδια σαν τα… “The Fall Of Lucifer”, “Psalm 9”, “Revelation (Life Or Death)” και “The Tempter” βγαίνουν κάθε  «πολλά χρόνια» και είναι τα πλέον αντιπροσωπευτικά για το γνήσιο και σκληρό Heavy Metal. Οι στίχοι σ’ αυτό το album, καθώς και στα υπόλοιπα, δεν είναι παρά προσευχές… «The lord will be a refuge for the oppressed – a refuge in times of trouble», “Psalm 9”. Η πρώτη πρώιμη αυτή δουλειά τους και συγκεκριμένα, αυτό το βινύλιο αντιπροσωπεύει όπως πρέπει να είναι το γνήσιο αργόσυρτο Doom Metal, (αλλά δυστυχώς, συχνά από πολλά Doom groups, δεν είναι). Σκεφτείτε το, εδώ έχουμε ένα συγκρότημα που είναι πραγματικά πολύ διαφορετικό, όσον αφορά το ρυθμό, τις συνθέσεις και τη διάθεση και δεν φοβάται να σπάσει το καλούπι αυτού που συνήθως αναμένεται από ένα Doom group. Η μουσική τους σάρωσε σαν καυτός άνεμος το Metal κοινό, που χρόνια είχε να ακούσει σοβαρό, επιβλητικό και τίμιο US Heavy Metal. Είχαν ένα ακαταμάχητο και πολύ φανατισμένο κοινό, που τους στήριζε μέχρις εσχάτων. Οι Trouble ήταν αποφασισμένοι και κράτησαν σταθερό το μουσικό τους ύφος, συνεχίζοντας την πορεία και την παράδοση που χάραξαν οι Black Sabbath. Γιατί αυτοί οι τύποι από το Chicago, είχαν το προσόν τις ξεροκεφαλιάς και αρνούνταν επιδεικτικά να υποκύψουν στις νερόβραστες μουσικές φόρμες τις τότε 80’s εποχής. Από τα 90’s και μετά τα albums, αν και μολονότι ήταν μουσικά πιο σύγχρονα, σε σχέση με τα 80’s, ήταν κι αυτά καλά, αλλά βέβαια το πρώτο τους αριστούργημα ήταν κάπως δύσκολο να επαναληφθεί. Για το 1984, αυτός ήταν ένας απίστευτα σύγχρονος δίσκος, είναι καταδικασμένος στο Doom μέχρι το κόκαλο, αλλά διαθέτει μερικές για την εποχή, μοντέρνες πινελιές του Heavy Metal. Σε τελική ανάλυση, μερικά από τα riff του δίσκου, δεν ακούγονται παράταιρα, δεν υπάρχει τίποτα οπισθοδρομικό ή ανατρεπτικό, η μουσική τους είναι πραγματικά πολύ αιχμηρή για την εποχή.

Συγκροτήματα όπως οι Trouble και οι Candlemass, δεν λειτουργούσαν με μια καθιερωμένη Doom παράδοση, αλλά δημιουργούσαν τον δικό τους ήχο, που πραγματικά βγάζουν το Metal από την καταστροφή. Υπάρχουν αρκετά τύπου ψευτό-ψυχεδελικά Gothic Doοm groups, που μεταμφιέζονται σε Metal απλώς και μόνο επειδή τραγουδούν για μάγισσες και τον σατανά, υπάρχει πιθανώς μια ολόκληρη σειρά από τέτοια συγκροτήματα, που απλά φέρουν μόνο το γέλωτα όταν τα ακούς. Λοιπόν, όταν ακούς Doom, χρειάζεσαι και το μεταλλικό μέρος, το Doom δυστυχώς, στις μέρες μας συχνά τα groups παίζουν αργά και ελαχιστοποιούν τις Heavy Metal κλίσεις, είναι θλιβερό να ακούς ένα κατά τα άλλα «παραδοσιακό» Doom Metal album και να μην ακούς τίποτα που να θυμίζει μέρος της Doom κιθάρας. Είμαι κάπως μπερδεμένος, που δεν έχουν ακολουθήσει πολλά Doom συγκροτήματα τα βήματα των Trouble, πραγματικά παλεύω να σκεφτώ κάποια Doom groups, που να μου θυμίζει τη συνθετική προσέγγιση τους. Συχνά, σκέφτομαι ότι το Doom Metal, είναι ένα από τα αγαπημένα υποείδη του Metal, ωστόσο, μέχρι και σήμερα, δεν έχω ακούσει πολλούς δίσκους που να είναι τόσο βαρύς όσο αυτός, είναι σαν ένα τρένο-φάντασμα που να σε σφυροκοπάει στο δρόμο προς την Κόλαση, οι Trouble είναι απλώς μια ασταμάτητη δύναμη, σε αυτόν τον δίσκο. Αυτός ο ήχος της κιθάρας κι αυτά τα βροντερά drums, αλλά και ο Wagner, που μας δίνει σίγουρα μια από τις πιο επιβλητικές φωνητικές ερμηνείες που έχω ακούσει ποτέ. Το cover art του δίσκου, ανήκει στον Gary Docken.

TRIVIA

Η πρώτη ηχογράφηση των Trouble σε βινύλιο δεν ήταν το πρώτο τους LP… Αλλά το τραγούδι “The Last Judgment”, που είχε συμπεριληφθεί στην συλλογή “Metal Massacre, Vol.4”, στο τέλος του 1983. Επίσης, λίγο πριν την ολοκλήρωση του πρώτου τους album, είχαν κυκλοφορήσει το single “Assasin”, στο οποίο περιλαμβάνεται η διασκευή στο “Tales of Brave Ulysses”, των Cream. Eric Wagner (24-April-1959 ~ 23-August-2021).