GRUDGE

BARBARIANS OF THE NEW WORLD

1986

(Grudge Records)

SIDE I: “Vigilante”, “Alien Hunter”, “Maximum Suction”, “White House Sluts”, “Barbarian Queen”.

SIDE II: “Grudgewar”, “Hostage”, “Hostage Rescue”, “Castle Lost”.

GRUDGE: Trancer – Vocals, Jamie LaRitz – Guitar, Ian Savage – Bass and Justin Savage – Drums.

Produced by Grudge.

Οι Grudge είναι ένα obscure Αμερικάνικο Heavy Metal group, που δημιουργήθηκαν στα 1984 στην πόλη New York. Το “Barbarians Of The New Earth” είναι η μοναδική κυκλοφορία που έκαναν σαν συγκρότημα, και απευθύνετε κυρίως στους fan των groups όπως οι Damien Throne, οι Dark Age, οι Iron Cross, ή οι Liege Lord ας πούμε.

Αυτό το album τείνει να είναι για τους περισσότερους Heavy Metal οπαδούς, μια σχέση αγάπης-μίσους ή μόνον μίσους, ή μόνον αγάπης.

Το συγκρότημα ακούγεται κάποιες φορές απίστευτα παρόμοιο με τους μυστηριώδεις Lords Of The Crimson Alliance, επίσης ο βαρύς ήχος τους ελαφρώς θυμίζει τους Pentagram της δεκαετίας του ’80, να σημειώσω πάντως ότι δεν είναι καθόλου Doom Metal, οι Grudge.

Οι ρυθμοί που οδηγών τις συνθέσεις είναι γρήγοροι και οι αιχμηρές κιθάρες αφθονούν, πάντως όμως αν ψάχνετε για «σοβαρή» Metal μουσική (τύπου Dream Theater, Queensryche), ίσως και να μείνετε λίγο απογοητευμένοι, αλλά αν πάλι θέλετε απλώς ατέλειωτο headbanging, τούτο το album είναι τότε για εσάς και σας περιμένει για να το ελέγξετε.

Τώρα από τη μία πλευρά, οι Grudge ακούγονται κάπως και σαν WASP, σαν Rods, σαν Anvil, ή σαν πρώιμους Riot, ενώ από την άλλη διαθέτουν έναν σκληρό τραγουδιστή που ακούγεται σαν τον Lips, τον Blackie Lawless ή τον Parramore McCarthy (Warrior), αλλά είναι πιο σκληρός και τις περισσότερες φορές ακόμη πιο επιθετικός. Στιχουργικά υιοθετήσουν μια καθαρά πολιτική στάση, αλλά από την άλλη πάλι γράφουν και στίχους με συγκεκριμένη κλίση προς την επική φανταστική λογοτεχνία.

Προσέξτε αυτό ένα ιδιόμορφο φωνητικό στυλ, το οποίο πραγματικά και αρκετά παράξενο για ένα σχήμα της δεκαετίας του '80, δεν εμφανίζει ουσιαστικά καμία επιρροή από το κίνημα του NWOBHM. Η μουσική τους είναι επίσης γεμάτη με απότομες αλλαγές στον βασικό ρυθμό και τα κιθαριστικά riff εναλλάσσονται πολλές φορές μεταξύ  τους, με αρκετή σαφήνεια. Όλος ο δίσκος περιέχει απίστευτα riff που σου παίρνουν το μυαλό, είναι σαν να χτυπάνε ακριβώς μ’ ένα ρόπαλο στο κεφάλι. Η ένταση του ήχου κτίζεται κυρίως από την κιθάρα, η οποία απελευθερώνεται και είναι μια πολύ αποτελεσματική, με καλη τεχνική για να κρατάει τα τραγούδια ενδιαφέροντα. Τα solo της κιθάρας είναι συχνά-πυκνά ομοιόμορφα, ή και φανταστικά καλά και ταιριάζουν πολύ καλά με τη διάθεση της μουσικής. Ο τόνος της κιθάρας είναι ωραίος και το όλο μίγμα είναι ωραίο και όμορφο, με το μπάσο να είναι εκπληκτικά ευδιάκριτο. Αν κάποιος προσέξει καλά, τα τύμπανα του Justin Savage (σε κάποια σημεία), ακούγονται λίγο συνθετικά, ηλεκτρονικά και μηχανικά, είναι μια παγίδα αυτό για όσους δεν ξέρουν, σαν να είναι δηλαδή drum machine, αν και δεν είναι σε καμιά περίπτωση.

Ένα bonus είναι και η ωραία παραγωγή, οι Grudge ίδρυσαν τη δική τους μικρή ετικέτα, την Grudge Records, ίσως αυτό να τους έδωσε μια καλύτερη ευκαιρία για όποια αναγνώριση (που δεν ήρθε ποτέ, τελικά), από τα περισσότερα άλλα μικρά ή τοπικά σχήματα του underground Heavy Metal των 80’s. Μέσα από αυτή την μικρή ετικέτα βγήκαν κι άλλα μικρού βεληνεκούς βινύλια από groups όπως… Convict, Original Sin, Crack The Sky, Deadringer, κλπ.

Οι στίχοι των τραγουδιών είναι ευτυχώς καλά γραμμένοι. Πάντως, δεν μιλάμε εδώ για την ποίηση ας πούμε του Martin Walkyier (Skyclad), αλλά παρουσιάζουν μια ευδιάκριτη βάση, όπως μπορεί κανείς να βρει μια καλή ιστορία σε κάθε αλήτικο bar. Για παράδειγμα πάντως, οι Grudge συχνά εκδηλώνουν αυτό το είδος της αποστασιοποιημένης αίσθησης που ακουγόταν από πολλούς τότε στα mid 80’s στις ΗΠΑ, ότι η δημοκρατία τους δεν ήταν πλέον πραγματικά «για τον λαό», εδώ και πολύ καιρό.

Παρά την ικανότητα του συγκροτήματος να γράφει διασκεδαστικούς Hard Rockers στίχους (“White Sluts” και “Maximum Suction”), είναι καλύτεροι με τους πιο επικούς, οι οποίοι κυριαρχούν από την αρχή έως το τέλος του album.

Το “Castle Lost” είναι ένα ξεχωριστό τραγούδι, με σκληρά και ηχητικά φωνητικά, αργά riffs και μελωδικά solo, τα “Alien Hunter” και “Grundewar” είναι επίσης αξιόλογα.

Οι Grudge εμφανίζουν ένα μοναδικό μουσικό Heavy Metal ύφος στο “Barbarians Of The New Earth” και το καταφέρνουν υπέροχα με αυτό τους το album, αν και ίσως μ’ έναν πολύ μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο. Πάντως όμως, ποτέ δεν κέρδισαν την πραγματική επιτυχία που ίσως να τους άξιζε πραγματικά και έπεσαν κυριολεκτικά στην αφάνεια, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ GRUDGE

Barbarians Of The New Earth [1986]

TRIVIA

Τα ονόματα των μουσικών που αναφέρονται ως μέλη στο οπισθόφυλλο του βινυλίου, δεν είναι τα πραγματικά τους αλλά ψευδώνυμα… Trancer (Richard Shayka), Jamie LaRitz (Cliff Finney), Ian Savage (Joe Nutt) και Justin Savage (Rick von Glahn), δηλαδή με λίγα λόγια, όλα τα μέλη από τους Aftermath.

Άλλο ένα σχήμα που εμφανίστηκε στην εταιρεία Grudge Records, ήταν οι Lords Οf Τhe Crimson Alliance, που φημολογείται ευρέως ότι ήταν και πάλι οι Grudge οι οποίοι παίζουν ξανά με ψευδώνυμα, αλλά κανείς δεν ξέρει με σιγουριά.